BÖLÜM 11 ; Polisakkarit'e

103 2 0
  • İtfaf edildi Deniz'ime
                                    

Yokluğu bedenimde. Herşeyle savaşırken, o tek yenilgim. Hatırlamak zorken neden unutamıyordum? Yanında kimler var bilmiyordum. Ama emin ol ne kadar gitse de yanındaydım. Yokluğuyla cezalandırdığı aşk hala yaşıyordu,  nefes alıp verirken umut gibi vazgeçemediğim hatıraları. Bedenimdeki izler onun gerçek olduğunun kanıtıydı. Gidişlerimiz sayısız, aşkla gurursuz dönüşlerimiz var bir de. Kendini unutturmak isteyecek kadar acizdi.

Tek istediğim iyileşmekti.

Kendimi ona ait hissederken, veda ettim. Bu kaçıncı dakika, kaçıncı saat habersizken yine ona geldim. Ölüme adımlarımı onunla atmak isterdim.

Her gün bittiğimi göre göre gülüşleriyle izlerken, vicdanı aşkıyla gömülmüş toprak altında.

Artık damarlarının içindeki kanda ben yoktum, biliyordum. Verdiği sözler gidişiyle bozuldu. Yine bir çizik daha.

Seviyorum derken kalp atışları normal olanın gitmesinden daha doğal ne olabilirdi?

Son durakta gidişti bizimkisi.

Son olduğunu bile bile adım atmak.

Dokunmadan, bağımlı olduğumuz tenlere,

Vedaydı.

Alışılmış vücutlara farklı renklerde yaklaşırken bile utanırdık biz. Sıradanlıktan çıkıp onunla bütünleşirken, en büyük pişmanlığa yol almıştım.

Kokumda kaybolmak isterken uzak dursana sende?

Kolaydı yaşananlar,

Bitti derken 3o Aralıkta,

Kolaydı gülmek.

Saniyeler birbirine girmişken,

Ellerime kan gitmezken,

İçimde kopan herşeye rağmen,

Gülümsemeyi denemek hiçtendi.

Nefretin bedeni yok etmesi, basitliğe kaçıştı.

Her gün nefretle üzmesinler, mutlu olsun demek bağımlılığın işaretiydi. Yalanken her an yine de mutluyduk diye düşündüm, onsuzluk kalbimi çürüttü işte.

Başka tenlerdeki basitliği bu kadar çabuk mu seçti? Kaç dakika sürmüştü onu düşünmeleri, dudakları birbirine kilitlenmişken.

Ondan kaçışın yolları başka kollardaydı, ama ihanet etmek yoktu ; söz vermiştim bıraktığı hatıralara. Unutmamak için bileklerimi karalamıştım.

Biz olmamızı beklerken, kaybetmişti beni. Bir sürü ihanet arasında iyi bir şey aramak gibiydi. Sinmiş kokuların içinde onun hiç bilmediği kokusunu günahkar bir ihanet gibi özledim.

Dönüşümüze elveda

Er yada geç biteceğini bile bile bu sönmüş ateşin,

Neydi özlediğimiz?

İzlerde geçmişi bulmak saçma.

Zaten geçmişi bulabilseydik, geleceğe gitmezdik.

Esmedi Hayal'imizin kokusu. Babası olacakken hatası oldu. Şimdi rüyalarında sarılırken, hiç mi özlemedi Hayal'i ?

Gülümsettiğimi ne çabuk unuttu, ya da farkım yok muydu başkalarından? Keşke keşkelerle teslim olmasaydık gidişlere. Kabul edelim yok ettiler artık olmayan aşkını. Koruyamadı doğmayan 2 meleğimizi.

Uyumak yerine zevklerdi seçim.

Hayal'i düşlerken,

Anlık hırslara kapılıp,

Kirletmeye değer miydi masumluğumuzu?

Kaybettiğin Alaz'ın günahıyla mutluluklar dilerim.

Tek buluştuğumuz yer, ağlayarak uyandığım kabuslar. O zamanlarda bile bana ait değildi.

Bilinmeyenin zamanında bulduk birbirimizi. Zamanla artık birbirimizin üzülmesine dayanamaz olduk, alıştık kalplerimize.

Sarılalım mı birbirimize?

İlk ve son olsun ama.

Hayal ve Alaz'a merhaba derken,

Birbirimize elveda diyelim.

Gel elimden tut da atlayalım şu uçurumdan sonsuzluğa. Elimden tut diyorum çünkü senin sağ elin soluma dokunur. Ama zaten bıraktın elimi değil mi?

Herkes yaşadığı mutlu günleri,

Aşk zanneder ya.

Ama bilmiyorlar ki sevgilim

Biz, biz olmadan sevdik.

Affedemezken teslim olduk.

Bilinmeyene, birbirimizi tanımadan gittik.

Ayrıldıktan sonra bağlandık, farketmeden.

Ve veda ederken sana,

Kalplerimiz sarıldı hiç bilmeden.

Tek istediğim kimseye sarılmasın nolur. Çünkü hiç sarılamadık biz. İstediğimiz bu değildi. Cesareti beceremedik. Ama inan sarılsaydık bu kadar onda ben, bende o olmazdı.

Bilmediğin bir şey var,

Hala seninim.

Şimdi sende gerçekten söyle,

Sende hala benim misin?

Bende misin?

Bir süre sonra unutursun, biter diyorlar ya ; işte o zaman ondan daha çok nefret ediyorum. Onlara bu aşkın diğerleri gibi basit olmadığını göstermediği için. Yalnız bıraktığı için. Tek sahnelik oyunlar da bile bu kadar çabuk gitmedi kimse birbirinden. Bu kadar çok sevmiyorum denilmedi. Yine de seviyor biliyorum.

Elini tutan biri var.

Başkasının da aşkısın.

Yanındakini benim kadar sevemezsin,

Sende biliyorsun.

Bu yüzden onlardan çabuk gidiyorsun.

Ama yine de söyle sevgilin sıfatını taşıyana,

Seni sakın üzmesin.

Eğer bir gün aklınız ve kalbiniz arasında seçim yapmanız gerekirse; kalbinizi seçin. Aklınız bir sürü pişmanlıkla dolsa da, kalbiniz atmaya devam eder.

Sana bilinmeyen güzel sözler yazamam.

Ama seni seviyorum demek,

Bizim için bilmediğimiz en güzel söz olurdu herhalde.

Ve seni seviyorum demek,

Bu kadar kolay değildi bizim için.

Hani bana geleceğim derdi ya, bende ona geçmişim. Belki de bir önemi yoktu artık. Sadece bilsin istedim. O tek geçmişim de değil. Dünümde, bugünümde, yarınımda ve geleceğimde var, başkasının olana kadar.

Ordinaryinlove  (Askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin