THE TEN MILLION BID (Volume 03) [COMPLETED]

36

"Phoenix..." Naiusal ko habang nakatingin kay Phoenix na ngayon ay pinagsusuntok at pinagtatadyakan ang mga lalaki na nakasalampak na sa sahig at dumudugo na ang mukha.

Galit na galit ang mukha nito at walang humpay sa pagsuntok sa tatlong lalaki. Agad naman akong tumayo kahit nanghihina at agad na hinawakan siya sa braso habang umiiyak.

"Tama na." Saad ko habang nakatingin sa kaniya. Binitiwan naman nito ang hawak na lalaki at agad na napatingin sa akin at agad akong hinigit papasok sa loob ng bahay.

"Bakit ba kasi ganiyan lang ang suot mo habang nasa labas, huh?!" Sigaw nito dahilan para mabigla at mas lalo akong matakot.

Nakakatakot siya kapag galit.

Napatulo naman ulit ang mga luha ko ko habang mahigpit na nakahawak sa kumot at nangangatal ang mga labi. "I-Im s-sorry..." Doon na tuluyang umagos ang nga luha ko at nakagat ang labi ko.

"Dammit! I'm sorry for shouting you." Agad na lumapit ito at niyakap ako at pinatahan. "I'm just so mad at those bastards."

Kumibot-kibot ang labi ko at agad na napataas ng tingin sa kaniya habang lumuluha pa rin. "Phoenix, I'm scared." Sambit ko nang maalala ang mga tingin at hawak ng mga lalaking iyon.

I feel disgusted. I'm scared.

"Bakit ka ba kasi nasa labas? Paano kung hindi ako dumating kaagad?" Tanong nito at may nag-aalalang reaksiyon.

"Hinahanap kita. S-Sorry..." Mahinang sambit ko.

Kasalanan ko rin naman 'to eh. Lumabas ako ng walang suot maski isa maliban sa kumot na dala.

"Did they touch you? Did they do something?" Tanong niya sa akin.

"No. B-But I'm scared." Nanginginig na saad ko.

"Look at your face...may pasa ka. Your wrist are red so as your knees. Tsk! Those bastards. Wala na talaga ngayong pinapasino ang kamanyakan ng mga tao." Galit na asik na naman nito saka napabuntong-hininga at hinalikan ang pulsuhan ko na namumula. "Wait here. Kukuha lang ako ng first aid para magamot ka." Sambit nito at balak na tumayo pero agad ko lang siyang pinigilan at niyakap ang kamay.

"D-Don't leave me... Please, d-don't leave me." Saad ko habang umiiyak na naman. Agad naman ako nitong inihiga sa sofa at kinumutan saka hinalikan sa noo.

"Don't worry. I'm not leaving you, okay?" Saad niya at nginitian ako at hinalikan pa ng isang beses sa noo at tuluyan ng umalis.

Naiwan naman akong mag-isa pero hindi ko na magawang matakot. Pinanghawakan ko na ang sinabi niya. Napatingin naman ako sa pulsuhan ko na hinalikan niya at napangiting niyakap iyon habang tumutulo ang luha.

It really the sweetest thing for me. A kiss in the wrist.

Maya-maya ay bumalik na ito at ginamot ang mga pasa at sugat ko. Nakita ko at naramdaman kung paano ito kaingat sa paggagamot sa akin. Para bang ayaw na nitong dagdagan pa ang mga nararamdaman ko.

"They don't have the rights to stain your beautiful face. Seeing you with this shit makes me angry." Saad nito habang marahang hinahaplos ang pasa na nasa gilid ng labi ko. "Let's go. Doon ka na magpahinga sa kwarto." Saad nito kaya tumango naman ako at  tumayo pero agad ako nitong binuhat at kununutan ng noo. "Kakasabi ko lang na magpahinga tapos tumayo ka pa? Tsk."

"I-Im sorry..." Naiusal ko na lang at tahimik lang habang kinukutkot lang ang nga kuko. Natatakot akong magsalita dahil baka bigla na lang ako nitong sigawan.

"Sa susunod ay huwag ka ng lumabas na walang suot, maliwanag? Kahit lalaki ka ay pwede ka pa ring mabastos. At ayaw ko na may makita sa katawan mo maliban sa akin. Wala silang karapatan para pagpantasyahan kung ano iyong akin." Napatango na lang ako at naiyak na naman ulit at mahinang hinatak ang manggas ng damit niya.

"G-Galit ka ba sa'kin?" Tanong ko sa kaniya.

"Dammit! No, I'm not mad at you, okay? Stop crying already. You're too weak now from crying. Baka mapano ka." Alalang saad nito.

"Talaga? Hindi ka galit sa akin?" Tanong ko pa ulit habang nakatingin sa mga mata niya.

"Bakit naman ako magagalit sayo? Don't worry, okay? I'm really not mad at you." Sagot nito kaya napayakap naman ako sa kaniya.

"I'm sorry...hindi ko na uulitin." Sambit ko pa.

"Hm. Now, you rest, okay?" Inihiga ako nito sa kama at kumuha ng bagong kumot at iyon ang ipinangkumot sa akin.

"Saan ka pupunta?" Tanong ko nang makitang aalis na naman ito.

"Sa baba. Aayosin ko lang ang mga pinamili ko at lulutuan ka ng makakain. Hindi ka pa kumakain simula kaninang umaga." Sagot nito.

Doon ko lang naalala na hindi pa nga pala ako kumakain. Kaya siguro nanghihina ako kanina. Kaya din siya siguro umalis para bumili ng makakain naming dalawa.

Agad ko naman siyang hinigit pahiga sa kama saka kinubabawan at agad na  hinalikan.

"Dammit! You should rest." Narinig kung saad nito kaya napamulat naman ako at tumingin sa kaniya at hinalikan siya ulit at agad naman siyang gumanti ng halik kaya agad ko naman iyong pinalalim.

"Thank you for saving me." Sambit ko matapos maghiwalay ang labi naming dalawa. "What can I do for you?" Tanong ko pa sa kaniya.

"You rest."

"Aside from that?" Tanong ko habang nilalaro ang daliri ko sa dibdib nito habang bahagyang gumagalaw sa ibabaw niya.

"You're doing this just infront of me, right?" Tanong nito at tumango naman ako bilang sagot.

"I'm just this infront of you. Only you..." Dagdag ko pa. "Answer my question, Phoenix. What can I do for you?" Tanong ko pa ulit sa kaniya.

"Kiss me." Utos nito na agad ko ring sinunod. Agad akong dumukwang at hinalikan siya hanggang sa lumalim iyon at naging mainit.

His tongue--no, his whole mouth was too hot. It's amazing. It really feels good.

Pero agad naman akong napanguso nang itulak ako nito papalayo. "Ayaw mo na sa'kin? You don't like me anymore? You don't like my kiss?" Tanong ko na parang maiiyak na naman.

"A like it all...alot. I do like and love you, okay? But you need to rest, Shun. You really needs it rightnow. Magluluto na muna ako nang makakain natin. Gigisingin na lang kita kapag luto na. Alam ko na masakit pa ang katawan mo kaya huwag ka na munang gumalaw masyado. " Saad nito at binuhat ako at pinahiga sa kama at saka kinumutan at hinalikan sa noo. "Rest now."

"Okay." Iyon na lang ang nasagot ko at ngumiti at ipinikit na ang mata.