Secretly Dating My Best friend's Brother

45

"Paano mo nasabi?" nagtatakang tanong ko, lumingon ako sa puntuan ng banyo, inaalala kong baka biglang lumabas si Kaedel.

[I saw the pregnancy Test you used. Sa 'yo iyong nasa drawer diba?] itinago ko iyon dahil akala ko rin ay negative. [Tinawagan ako ni Dra Ramos, hindi ka raw niya macontact.] I bit my lower lip as I shutted my eyes. Umihip ang malakas na hangin kaya napayakap ako sa sarili ko.  "Ano raw?" tanong ko.

[There's a possibility that you're pregnant after the test, hindi mo ba napansin ang papel na binigay sayo?inaultra sound kaba noong araw na nagpacheck-up ka?] umupo ako sa upuan doon, kagat ang pang-ibabang labi. "H-hindi, She's busy right at that time, isiningit niya lang talaga ako--Sabi ko sa kaniya babalik nalang ako pag-free time niya pero 'di na ako nakabalik." I heard her sigh in the other line.

[Magpacheck-up kana d'yan. Positive rin ang p.t na ginamit mo dito so it means you're exactly pregnant. take care of yourself at ang soon inaanak ko. Wag kang masyadong magpastress, ha?sige na sige--congrats ulit mwah!] hindi na ako nakapagsalita, mulhang nagmamadali kaya inend call agad.

So, am I really pregnant?. Malalim ang iniisip ko ng may biglang yumakap sa likod ko. His scents automatically invaded my nose. He looks fresh and hot at the same time on his messy hair in a white shirt and dark blue khaki shorts. "Anong ginagawa mo d'yan?Pasok na tayo sa loob," Ngumiti ako sabay tango. I screamed when he suddenly lift me up and put me up in the bed. He cover me with a comforter at tumabi ng higa sa 'kin.

"I'm actually thinking na, dito kana lang sa bahay muna habang nasa trabaho ako. Hindi naman masyadong mabigat ang mga trabaho ko ngayon, mapapagod ka lang kung sasama ka, may bibisitahin lang kaming place ni Ariela for the building of the orphanage." bumukas ang mga mata ko. "Anong orphanage?" He slight smile at ibinaon ang mukha sa pagitan ng baba at balikat ko. Nararamdaman ko ang bawat paghinga niya. "Orphanage for the street childrens." Pilit kong pinagpantay ang mga mukha namin.

"Nagpapatayo ka ng Orphanage?"

He nods, "Aha. I saw those childrens in the street Everytime I'm visiting here before, I felt the pain seeing those abandoned children just roaming around to earned money and just to get themselves a food and a shelter." He was dumbfounded at ceiling while I was just staring at him. I'm falling for this man every single day. "So, I realize that I need to take an action for them, I wanna help them so bad. Gusto ko silang turuan kung paano bumangon," He look at me with a hint of sadness in his eyes. "Kahit na mag-isa at walang magulang na gumagabay." Napalunok ako kasabay ng pagtulo ng luha ko. This man and his soft heart towards Children.

"I love you so much, Kaedel. I'm so blessed for having you." Sigurado na ako, sobrang swerte ng magiging anak namin sa kaniya. He'll be a great loving father.

Hinalikan niya ako sa noo pagkatapos kong sabihin iyon. Hinila niya ang comforter at itinakip sa katawan naming dalawa. "Sleep ka na." bulong niya sa 'kin.

"When are you free?" habol ko.

"Bakit?"

"Ahmm. I wanna roam here around bago tayo pumunta ng korea." tumango siya, "Oo naman sige, bukas pagkagaling ko sa trabaho." I shook my head, "No. Pahinga mo na 'yon e, saka nalang kapag wala kang trabaho." Pinanggigilan niya ang pusngi ko bago hinalikan. "Ikaw ang pahinga ko." He whisphered.

•••

Pagkagising ko kinabukasan wala na siya. I thought he's already left lumabas lang pala saglit. "Goodmorning." Ngumiti ako ng malapad ng makita siya sa suot na black suit at slacks. The whole room was covered by his manly scents. Magulo pa ang buhok niya at halatang nagmamadali na. "I'm sorry, I woke up late." Paumanhin ko pero lumapit lang siya para halikan ako sa noo saka ngumiti pabalik. "Okay lang, I can manage." Sagot niya habang nagsasapatos.