İHTİRAS 💔

"6.BÖLÜM"

Arkadaşlar güzel bir bölümle geldim karşınıza. Görüşlerinizi bildirmeyi ve oylamayı unutmayın canlar ❤

O an hiç bir şey diyememiştim. Çünkü annem bu konu hakkında sürekli beni sıkıştırıyordu. Ayrıca haklıydı babamın babasına olan borçları vardı. Onlar benim kesin evet dememi,  itiraz etmememi düşünüyorlardı. Acaba ben ne karar verecektim. Ya ailemi seçip kendimi yakacaktım ya da özgürlüğümü seçip ailemi yakacaktım.

Elimden tuttu ve geri arabaya doğru yürüdük. Arbaya varıp ön kapısını açtığında,  elimi elinden kurtarmak istedim ama o buna izin vermedi. Bu hareketime kızmış olacak ki sağ elini arabanın kapısından,  sol elini de elimden çekip üstüme doğru yürümeye başladı. Arkama doğru bir adım attığımda o da bana doğru bir adım attı. İkinci adımımı attığımda ise arabaya yaslanmıştım ve kaçacak hiç bir yerim kalmamıştı artık. O da bunu fırsat bilip büyük bir adım attı ve aramızdaki tüm mesafeyi yok etti.

-"Bu eli bir kez tuttum ve ömrüm boyunca da asla bırakmayacağım. Sen ister kabul et ister etme hep yanında olacağım. " dediğinde şok olmuştum. Bu kadar çabuk nasıl kabullenebilmişti bunu. Bunları söylerken nasıl bu kadar rahat olabiliyordu ki?

Hiç bir şey olmamış gibi yanımdan uzaklaştığında hareket edememiştim. Arabanın çalışma sesini duyduğumda açık olan kapıya doğru yönelip arabaya bindim. Arabayla beni eve bırakıp gitmişti. Aslında bir bakıma iyi olmuştu çünkü annem sormaya başlayacaktı. Asaf mıydı o? Nereye gittiniz? Gibi bir sürü soru soracaktı.

Evin kapısına anahtarımı takıp çevirmiştim. Kapı açılır açılmaz annem karşımda dikildi. Kollarını göğsünde birbirine kenetlemiş,  gözlerini de kocaman açmış bir şekilde;

-"Kimdi o, nereden geliyorsun sen? " diyerek bana sormaya başlamıştı bile.

Yanımıza azra gelip de annemi yanına çağırdığında,  ben de hiç bir şey söylemeden direk odama kaçmayı başarmıştım. Odama girdiğimde hızlıca kapıyı kilitleyip yatağımın başucuna oturdum. Asaf'ın arsadaki söylediği sözler ve en çok da arabanın ordayken sarf ettiği sözler hiç aklımdan çıkmıyordu. Asaf söylediği o sözlerde gerçekçi miydi?  Gerçekten benimle evlenmeyi mi düşünüyordu? Peki ya ben gerçekten Asaf'la evlenecek miydim? Ben sevmediğim bir adamla evlenmek istemiyordum. Peki ne yapacaktım ben annemleri mi düşünecektim yoksa kendimi mi düşünecektim? Bunu bir nevi de zaman gösterecekti.

Artık yatağın başucundan kalkmış üstümü giyinmek için gardırobumun önüne geçmiştim. Üzerime rahat edebileceğim bir şeyler giydim. O gün hiç odamdan çıkmamış bütün gün kitap okumuştum. Gözlerim ağrımaya başladığında artık kitabı elimden bırakmıştım. Çünkü bir tek kitaplar anlıyorfu beni. Ne zaman sinirlensem , kafamı dağıtmak istesem hemen bir kitaba sarılırdım. Bugünde aynısını yapmıştım.  Duruma bakılırsa ben bu aralar sıkça kitap okuyacaktım. Ki bundan da şikayetçi olacağımı hiç sanmıyorum.

Gözlerimi odada boş boş gezdirirken odamın kapısı çalındı.

-"Ablam akşam yemeği yiyeceğiz seni bekliyoruz. "dedi azra.

-"Tamam ablacım geliyorum başlayın siz" dedim.

Yorganı üstümden kaldırıp,  yataktan kalktım. Kapının kilidini açıp mutfağa doğru yürümeye başladım. Mutfağa girdiğimde masanın üstünde duran sürahiden bir bardak su içmek istedim. Bardağa koyduğum suyu tam içecektim ki o akşam Asaf'ın bana elleriyle su içirdiği aklıma geldi. Çok geçmeden kendimi toparlayıp,  bardaktaki suyu da içip masaya oturdum. İki saattir önümde ki yemeği kurcalıyordum. Bugün hiç bir şey yemek istemiyordum. Annem;

-"Almira tabağın öylece duruyor aç değil misin kuzum , birr şeyin mi var yoksa? "

Evet demeyi o kadar çok istedim ki. Çünkü öyle bir çıkmaza sürüklenmiştim ki ne birinden yardım isteyebiliyorum ne de başka bir şey yapabiliyordum.

-"Meraklanma anne kötü bir şey yok sadece bugün kendimi pek iyi hissetmiyorum. "

Annemin her gözlerine baktığımda o korkuyu görüyordum. Çünkü artık karar vermem gerekiyordu ve annem de benim vereceğim karardan çok korkuyordu. Sofrada birden anneme dönüp;

-"Akşam sana kararımı bildireceğim anne" dediğimde annem şaşkın ve bir o kadar da korku dolu gözlerle bakıyordu gözlerimin içine. Kafasını sallayarak;

-"Tamam kızım. Ama verdiğin kararı iyi düşün olur mu?  Sonrasını da aklında bulundur kızım. "

Sizce Almira'nın kararı ne olacak?  Kabul edecek mi?