𝐄𝐤𝐢𝐧 𝐊𝐨𝐜 & 𝐒𝐞𝐥𝐚𝐡𝐚𝐭𝐭𝐢𝐧 𝐏𝐚𝐬𝐚𝐥ı
.
.
.
Bu hikayedeki karakterler ve olaylar, gerçek kişiler ve kurumlar ile hiçbir ilgisi yoktur. Tamamen kurgusal bir hayal ürünüdür.
.
.
.
Başlangınç: 17 Haziran 2021
Bitiş:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mekan: Polis Akademisi
Yıl: 2011
Akademi üçüncü sınıflar için yatılı kalanlara oda değişimi yapıyordu. Artık kimlerin anlaştığını kimlerin anlaşamadığı net belli oluyordu. Bu yüzden karma yaparken buna dikkate alıyorlar, isteklere bakıyorlardı. Okul açılmadan bir kaç gün önce panoya yatakhanelerin düzenlerini asmışlardı. Yatılı kalan öğrenciler panonun önünde kalabalık oluşturmuş isimlerini bulmaya çalışıyorlardı. Ekin arka taraftaydı ama uzaktan bile adına seçebildi. İsminin yanındaki ismi görünce bir süre şaşırsa da gözlerini etrafta gezdirdi. Berk ile aynı odada kalmak için istek de bulunmuşlardı oysaki. Derin bir nefes aldı. Uzun çocuğu görünce onu garipsedi. Bir yaz tatilinde bu kadar değişmesi normal miydi? Birbirlerini kaç aydır görmüyorlardı? Selahattin uzamıştı. Panoda asılı olan kağıda elini koymuş ismini arıyordu. Adını nasıl göremediğini düşünüyordu Ekin. Kocaman yazıyordu orada. Selahattin isminin yanında yazan Ekin ismini görünce rahatladı. Geri çekildi. Kalabalığa yol açtı. Rahatlaması sadece Ekin'i görene kadar sürdü. Ekin değişmişti. Onu en son gördüğünden daha zayıftı. Saçları ve sakalı daha çok uzundu. Bu hali ile tam polis olmaya layıktı. Bakışları tam olarak onun üzerindeydi. Kalabalığın arkasında duran Ekin elleri ceplerinde direkt Selahattin'e bakıyordu. Selahattin ona her yaklaştığında başka bir değişimi fark ediyordu. Ekin'in gözlerinin altındaki siyah lekeler uyumadığını belli ediyordu. Selahattin ona doğru gülümseyerek yürüyüp tam karşısında durdu.
"Aynı odada kalıyoruz. Odaya bakalım mı? Mezunların yerine yerleşiyoruz değil mi?"
Ekin cevap vermeden öylece çatık kaşlar ile durdu. Bu adam bir üniversite için neden bu kadar heyecanlıydı. Buraya geleli üç yıl olacaktı. Nasıl hala heyecanını koruyabilmişti? Gözlerini baştan aşağıya onun üzerinde gezdirdi. Selahattin'in üzerinde koyu yeşil polo yakalı bir tişört vardı. Altında kot pantolon ile tamamen erkeksi gözüküyordu. Ekin o an gereksiz bir sinir hissetti. İyi zamanlar geçirmiyordu ve yaşadığı çoğu şeyi Berk biliyordu. Onun yanında rahat oluyordu. En azından üzülebiliyordu. Derin bir nefes aldı. Selahattin onun cevap vermesini beklerken Ekin'in neden sinirli bir ifadeye büründüğünü anlamaya çalıştı. Ekin kendi kendine düşünüyordu. Bu yüzden yüzündeki ifade değişmişti. Kardeşinin ona söyledikleri aklına geliyordu. Onun sesinden kaçamıyordu bu sıralar. Onun dediği gibi biri miydi? Onun bahsettiği gibi kötü biriydi ve bu yüzden az tanıdığı bu adamı saçma bir oda yüzünden kıracaktı?
"Bakalım odaya. Uyuyamadığım için algılarım açık değil." Ekin hızlı bir hareket ile yaslandığı duvardan çekilip yürümeye başladı. Selahattin ona neden diye sormak istiyordu ama yeltenmedi bile. Onun peşinden gitti. Selahattin güzel bir yaz geçirmişti. Motivasyonu çok iyiydi. Bu sene güzel şeyler olacağını düşünüyordu.
Aşık bile olacağına inanıyordu.
Sevgilisi olurdu belki?
O da Bora gibi geceleri gizlice kaçardı yoklama alındıktan sonra ve o güzel kız ile buluşurdu.
