𝐄𝐤𝐢𝐧 𝐊𝐨𝐜 & 𝐒𝐞𝐥𝐚𝐡𝐚𝐭𝐭𝐢𝐧 𝐏𝐚𝐬𝐚𝐥ı
.
.
.
Bu hikayedeki karakterler ve olaylar, gerçek kişiler ve kurumlar ile hiçbir ilgisi yoktur. Tamamen kurgusal bir hayal ürünüdür.
.
.
.
Başlangınç: 17 Haziran 2021
Bitiş:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mekan: Gülcan Apartman
Yıl: 2021
Selahattin'in ağzından:
Takım elbiselerim genelde babamın evinde olduğu için babamın evine doğru yürüyorum. Elimdeki telefonu çok önemsiz bir şeymiş gibi parmaklarımın arasında sağa sola çevirdim. Aslında o kadarda önemsiz değil. Annem aldığı maaşları biriktirerek almıştı bu telefonu. Mezuniyet hediyemdi. Evin önüne geldiğimde zile basım bekledim. Demir kapı açıldığında merakıma daha fazla dayanamayarak elimde çevirip durduğum telefonu sıkıca tuttum. Demir kapının önüne kapanmaması için bir taş koyup binanın arka bahçesine doğru yürüdüm. Etrafta kimse olmadığı için rahat bir tavırla bahçenin duvarına oturdum. Sıkıntı ile bir offlama çıktı ağzımdan. Birkaç hafta önce hayatımın en güzel zamanlarını yaşamıştım. Şimdi bu sıkıntı niyeydi? Hayat neden bir gün mutlu bir gün üzgün olmamızı sağlıyordu ki. Berk'i aramadan önce her zamanki gibi ilk önce Ekin'i aradım. Telefonu kulağıma koyup bekledim. Açmayacağını zaten kabullenmiştim ama içimdeki o Ekin'e inanan tarafım asla susmuyordu. Telefondan telesekreterin sesini duyduktan sonra tekrar dudaklarımın arasında sıkıntılı bir offlama kaçtı. Artık istem dışı yapmaya başlamıştım. İçimdeki sıkıntı o kadar büyümüştü ki. Kontrol edemiyordum artık. İçimdeki Ekin'e inanan taraf sesini biraz kıstıktan sonra Berk'i aramak için telefonumun ekranına birkaç kere daha tıkladım. Telefonu kulağıma götürdüğümde başımı o kadar aşağı eğmiştim ki babamın bana doğru yürüdüğünü sonradan fark ettim. Yanıma gelip oturduğunda Berk'i aramayı sürdürdüm. Berk birkaç çalıştan sonra geçti.
"Söyle yakışıklı prens, söyle." Berk'in o dalga geçer ses tonu yüzünden göz devirdim.
"Oğlum bir kerede dalga geçme ya."
"Yoo dalga geçmiyorum ki.. Tamam biraz dalga geçiyorum ama yakışıklılığın konusunda değil. Prens konusunda dalga geçiyorum. Senden ancaak.. Şey olur.. Şey.. Hah! Küçük enişte!"
Yanımda oturan babamın bunu duyduğunu bildiğim için babamın yanından kalkmak için hareketlenmek istesemde babam bir elini omzuma koyarak kalkma mı engelledi. Dişlerimin arasından konuşarak başımı babamın tam tersi tarafa çevirdim.
"Berk... Abi valla kaç gündür keyfim yok, uğraşma benimle."
"Tamam be. İki dakika eğlenemiyoruz artık."
"Oğlum sen hala nasıl eğlenme peşinde olabilirsin lan. Senin çocukluk arkadaşın kayıp farkında mısın?"
"Aman geri gelir o. Nereye gidecek ki? Onun gidecek bir yeri mi var? Selocum sende biliyorsun ki yok."
Berk'in bu gamsızlığı beni aşırı geriyordu. Yanımdayken de sürekli yumrukluyordum herifi ama asla etkilemiyordu. Asla bu gamsız tavrından sıyrılmıyordu.
