Come Back (TAEKOOK)

Bölüm 4 "Güzel Haber"

Yazım yanlışı olduysa özür dilerim.

ARKADAŞLAR BÖLÜMLER KAYMIŞ, DÜZELMİYOR! LÜTFEN BÖLÜM NUMARALARINA BAKIP OKUYUN!!!

Keyifli okumalar :)

"Efendim Chungha?"

"Jungkook bugün müsait misin acaba?"

"Şu an şirketteyim ama 5 gibi çıkacağım."

"Ah, süper! Bugün bizimkilerle toplanacağız da, sen de gelir misin?"

"Olur, bana konumu atarsınız o zaman."

"Tamamdır, öpüyorum."

"Görüşürüz."

•••

"Ben çıkıyorum gençler." Dedim bizimkilere eşyalarımı toparlarken. Bakışlar bana dönerken "Nereye?" Diye sormuştu Baekhyun. Kesinlikle çok korumacı ve meraklıydı.

"Chungha aradı. Bizimkilerle buluşacağız." Dedim.

"Anladım da böyle mi gideceksin?" Deyip kaşlarıyla üzerimi gösterince bakışlarım üzerime kaydı.

Takım elbiseyleydim.

"Yapacak bir şey yok. Hazırlık yapamayacak kadar üşengecim." Dedim.

Kapıya adımlarken aklıma gelen şeyle durup "Ah, bu arada..."

"Tamam, Yun'u kreşten biz alırız." Diyen Chanyeol'e gözlerimi kısıp baş parmağımı göstererek "Bir tanesiniz." Dedim.

"Hadi hadi geç kalma!" Gülerek dediği şeyle gülüp "Görüşürüz" Deyip odadan çıktım.

Beni gören çalışanlara 'İyi günler' dinliyordum.

Buraya geleli 2 haftaya yakın olmuştu. Yun'u bizimkilere hala söylememiştim. Baekhyun ve Chanyeol ile tanışmak istiyorlardı ama bunu da henüz gerçekleştirememiştik.

Yun'u kreşe vermiştim. Büyükleri tarafından sevilen, sevimli ve akıllı bir kız olsa da kendi yaşıtlarıyla iletişim kurmak da zorlanıyor, utanıyordu.

Bu yüzden kreşin ona iyi geleceğini biliyordum. İlk günler biraz sıkıntılı geçmiş olsa da arkadaşlarına alıştıktan sonra severek gitmeye başlamıştı.

Normalde dört buçukta bitiyordu fakat en sevdiği arkadaşlarının da ailesi çalıştığından beş buçuğa kadar onlarla kalmaktan oldukça memnundu. Bu durum da benim işime geliyordu.

Akşamları yatmadan önce gün içinde ne yaptığını dinlemek benim için çok büyük bir huzur kaynağıydı. Kızım büyüyordu ve arkadaş ediniyordu.

Ebeveyn olmak zordu.. başta kendini ifade edebilmesini isterdim, geçenlerde arkadaş edinebilmesini istiyordum, sosyal olmasını. Şimdi okula başlamasını, okumayı yazmayı öğrenmesini istiyordum.

Daha sonrasında derslerinin iyi olmasını isterdim, iyi okulları kazanmasını isterdim, iyi arkadaşlıklar edinsin isterdim, belaya bulaşmasın isterdim, iyi bir meslek sahibi olsun kendini ezdirmesin isterdim derken çocuk büyütmek bir türlü bitmeyecekti. Annemden biliyordum...

•••

"Ne yaptınız bakalım son buluşmamızdan beri?" Jin hyungun sorduğu soruyu duyarken hızlı adımlarla yanlarına doğru ilerledim.

"Üzgünüm, geç kaldım. Trafik vardı da." Deyip sandalyemi çekerken gözleri üzerimde hissetmiştim.

Otururken herkese tek tek bakmıştım. Herkes normal tarzıyla buradaydı ve beni bu kadar incelemelerinin sebebi asla alışık olmadıkları takım elbisemdi.