Come Back (TAEKOOK)

Bölüm 5 "Tartışma"

Yazım yanlışı olduysa özür dilerim.

ARKADAŞLAR BÖLÜMLER KAYMIŞ, DÜZELMİYOR! LÜTFEN BÖLÜM NUMARALARINA BAKIP OKUYUN!!!

Keyifli okumalar :)

"Benim güzel kızım neler yaptı bakalım bugün?" Yatağımda uzanırken Yun'u da göğsüme yüzüstü yatırmış, saçlarını okşarken konuşmuştum.

Bugün fazlasıyla yorulmuştuk ikimizde. Geldiğinden beri televizyon izlemek, yemek yemek ve uzanmak dışında bir şey yapmaması beni memnun ediyordu. Çünkü bütün gün yaptığım toplantılardan sonra her ne kadar Yun ile oynamayı sevsem de zor olabiliyordu benim için.

"Her zamanki şeyler baba." Uykulu sesiyle konuşmasıyla gülümsedim. Taehyung gibi saçları okşanınca hemen mayışıyordu.

Kısık sesle ona şarkı mırıldanmaya başladım.

Birkaç dakikanın ardından gelen düzenli nefesler ve salınan vücutla uyuduğunu anlamıştım.

Biraz daha kızımın kokusunu içime çektikten sonra yavaşça yanıma bıraktım. Bugün benimle uyumasını istiyordum.

Telefonumu alıp adımlarımı balkona doğru ilerlettim. Bir sigaraya ihtiyacım vardı. Yarın bizimkilerin bir haftadır planladığı kutlamayı yapacaktık. Aynı ekip olacaktık, bir de Chungha'nın bir kaç arkadaşı. Tabii bir de Taehyung'un sevgili eşi.

Kendimi buna hazır hissediyor muydum bilmiyorum. Her ne kadar hevesli olmadığımı Yoongi hyunga söylesem de bunu bilerek yaptığımın belli olduğunu söylemişti. Ama cidden şu an en son isteyeceğim şey bebeğimin babasının eşiyle tanışmaktı.

Nasıl bir kadın olduğunu bilmiyordum. Televizyonlarda iyi biriydi ama orada kim doğruydu ki zaten. Benim kadınla bir problemim yoktu. Acaba o biliyor muydu beni? Hiç bahsetmişler miydi benden bu 5 yıl boyunca?

Sigaramdan derin bir nefes alırken balkonumun demirlerine yaslandım.

Gökyüzüne bakarken silik silik gözüken yıldızlara baktım. Yoongi hyungun ben düşük tehlikesindeyken Hollanda'ya geldiğinde, yani beni uzun zaman sonra ilk kez gördüğünde, dediği şey aklıma geldi.

'Gözlerindeki yıldızlar sönmüş Kook. Seul'un yıldızlarından bir farkın yok.'

Düşüncelerimi bölen telefonumun titreşimliyle sigaramı dudaklarımın arasından alarak cebimdeki telefonumu çıkarttım.

'Kim Taehyung arıyor...'

Gördüğüm isimle duraksadım. Kalbim anlık hızlanıp gözlerim açıldı. Telefonu yanıtlarken olabildiğince kısık sesle konuşmaya çalışıyordum çünkü Yun'un uykusu fazlasıyla hafifti.

'Efendim?'

'Jungkook selam, ben Taehyung'

'Biliyorum, kayıtlısın.'

'Anlıyorum, müsait değilsin sanırım. Sana bir şey soracaktım.'

'Tabii bekliyorum.'

'Geçen hafta bahsettiğin olay var ya.'

'Bardaki mi?'

'Evet, o.'

'Ne olmuş ki?'

'Şimdi sana bir adamın fotoğrafını atacağım. Bu adam mı diye bakar mısın? Gönderiyorum şimdi.'