Երբ Թեսոկը Յունգիին էր հանձնում TS Group-ի Սեուլի մասնաճյուղը, այնքան էլ վստահ չէր, որ որդին կարող է այն ղեկավարել ու ղեկավարել ճիշտ։ Անկեղծ ասած՝ Յունգին էլ էր կասկածում։ Բայց ամենևին պարադոքս չէ սեփական ուժերին չհավատալը, վատ է, երբ հարազատդ չի հավատում ուժերիդ։
Որովհետև Յունգին ոտքի կանգնեց անգամ հոր սկեպտիկ հայացքի ներքո՝ կողքին ունենալով հաստատական հակացքով նայող Սենա։ Ընդամենը մեկ《դու կարող ես》ու վերջ։ Նա նստած է սեփական օֆիսի աշխատասենյակում ու մտածում է դեսից դենից։ Հա, ամեն ինչ կիտվել է։
Մտքերի հոսքը մի պահ կանգ է առնում, երբ լսվում է դռան թակոցն ու ներս է գալիս Յոնջունը։ Թույլտվություն պետք չի, եթե հարցը A կամ B մակարդակի կարևորության է։ Հա, բոլոր հարցերը բաժանված են կարգերի։ Իսկ A-ն ու B-ն կարևորագույններն են․
- Բարի լույս, հյոն։
Յոնջունը հինգ տարի առաջվանը չէ։ Յոնջունն ավելի զուսպ է, ավելի հաստատակամ, ավելի գործին նվիրված, չնայած երրորդը երբեք էլ փոփոխության չի ենթարկվել.
- Ի՞նչ կա, - Յունգիի հարցը, իսկ երիտասարդը նստում է առջևում՝ մաքբուքը դնելով սեղանին։
- Լիքը բան։ Դու ինձ չինական ռեստորանում ընթրիք ես պարտք։
- Դու չինական ընթրիք մենակ ծանր աշխատանքից հետո ես ուզում, ուրեմն լավ ես աշխատել։
- Ավելին՝ չեմ քնել։ Հանուն քեզ ամեն ինչ, - ու բացում է անհրաժեշտ էջը ու շրջում էկրանը դեպի հյոնը։ Ու անցնում գործի, ավելորդ զրույցների ժամանակը չի, - Չվե Իլհուն։ Չէ, սպասի, - ու էլի դեպի իրեն է ուղղում էկրանը՝ էլի գտնելով անյրաժեշտ էջը, - Բոբբի ու Ջեբոմ։ Սրանք դե շախմատի զինվորներ են, հետաքրքիր է մի բան․ Բոբբին իրական անունը չի, շատ եմ քրքրել, բայց Ջիմինը տեսքից հասկացավ, որ ճիշտ եմ գտել։ Իրական անունը Քիմ Ջիվոն է։ Ջեբոմին չգտանք, կամ չկա էդպիսի մարդ, կամ անունն է ուրիշ, կամ էլ լավ մաքրել են յուրաքանչյուր ինֆո։ Բոբբին ժամանակին մի քանի անգամ ոստիկանության ճաղերի ետևում է հայտնվել։ Սկզբում մանր գողություններ, հետո վերաճել է նորմալ չափերի հանցագործությունների։ Շուտով սա հայտնվում է, - նկարը փոխվում է, - Չհվե Իլհունի ղեկավարության ներքո։ Ոնց հասկացար՝ Իլհունն էլ իր հերթին ընդհանրապես մաքուր չի...
***
- Փաք Ջիմին, ինչու՞ չեմ զարմացած։
Զարմացած չի, որովհետև նշանակված ժամից շուտ Յուջոնի տան դուռը թակելն արդեն սովորություն է դարձել։ Ապուշ ժպիտով նայում է խառը աղջնակին, ով հոգոցը չի զսպում, ու ձեռքի զույգ սուրճն է բարձրացնում․
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Վստահություն (կամ Black World, գիրք 2)
FanfictionՎերջում ամեն բան լավ է լինում: Եթե լավ չի, ուրեմն դեռ վերջը չի: Playlist (երաժշտացանկ) - https://www.youtube.com/playlist?list=PLfvjqIHQCvwEbbj0xCCHDhOh2GUEtmZ2u
