Վստահություն (կամ Black World, գիրք 2)

Գլուխ ԺԱ

Երիտասարդի վստահությունը կեղծ էր։ Թվում էր' գիտի ում հետ գործ ունի, դրա համար էլ տատանվում էր։ Բայց, ամեն դեպքում, էսպիսի քայլերի դիմելու համար իսկապես մեծ համարձակություն է պետք։

Մի բան էր հետաքրքիր. Նախադասությունը նետված էր չինարենով.

- Հասկանալի, խնդրում եմ, - Հոսոկը չի դիմանում լռությանը։ Նրան մանրամասներ են պետք։ Սիրտը զգում է' մի կեղտ հիմա կբացահայտվի։ Իսկ էն մտքերը, թե սա կարող է կազմակերպված լինել Յունգիին անհանգստացնող տականքների կողմից, անցնում է երկրորդ պլան։

- Նա քո հետ չի ամուսնանալու, դրա մասին կարող ես մոռանալ, - հանկարծ տղան մի քիչ թեքվում է, ինչը հնարավորություն է տալիս դիմագծերը լավ տեսնել։ Իդեպ' կարծես ծանոթ դիմագծերը։ Որտե՞ղ է տեսել։ Նկարը, ճի՛շտ է։ Շենսիի նկարը։

- Այ քեզ, - քթի տակ, քմծիծաղով, - ինչպիսի կրքեր։

- Ես եկել եմ պայմանավորվելու՛, - բարձրաձայն։

- Պայմանավորվում են բառերով, պայմանավորվում են գրությամբ, ստորագրություններով, երբեմն կնքված կնիքներով, արյամբ, բայց ոչ թե կրակ բացելով անմեղ մարդկանց մեքենային, մանավանդ երբ ներսում սիրեցյալդ է։

Տղան հանկարծակիի եկավ ու քարացավ։ Հարցական էր մի բան' որտեղի՞ց Հոսոկը գիտի։ Շենսի՞ն է ասել։ Դա լա՞վ է, թե՞ վատ։ Էնպես չի, որ հեշտությամբ է բռնել էդ ատրճանակն ու հեշտությամբ կրակել.

- Լսիր, եղբայր, - շարունակում է Հոսոկը, - ես հիմա ի՞նչ անեմ։ Ոստիկանություն կանչե՞մ, թե՞ սեփական ատրճանակը հանեմ... քո պես։ Արյունահեղություն կազմակերպենք' ոչ ինձ, ոչ քեզ։

- Ես... ես...

- Դու կարող էիր ընդամենը《ֆառերով》լույս տալ, կանգնեցնել մեքենան ու հանգիստ խոսեինք։ Ես հրեշ չեմ, ոչ մեկին տանջամահ անելու նպատակ չունեմ։

- Դե ուրեմն ասա Շենսիին' դուրս գա մեքենայից, խոսենք, - մի կերպ համարձակություն գտնելով։

- Խոսք չեմ տալիս, որ երեք մետր հեռավորությունից մոտ թույլ կտամ խոսել, - հետո գլխով ցույց տվեց ատրճանակը, - էտ անտերը վկա։ Պահիր։

Ու տղան տատանվելով, բայց պահում է, մինչ Հոսոկը գնում է դեպի մեքենան, Շենսիի կողմի դուռն ու բացում' հանկարծակիի բերելով անհանգիստ աղջկան, ով նայում է շատ ուշադիր։ Հոսոկն էլ նայում է շատ լուրջ, իսկապես վախեցնելով.

- Արի։

- Ու՞ր։

- Մի վախեցիր։

- Յա՛, էս ի՞նչ խաղեր են։ Եթե մի բան...

- Շենսի, - հոգոցով, - ես էն մարդը չեմ, որ հորդ դեմ կգնա, դա մեկ, երկրորդ էլ' ժամը գիշերվա մեկն է, արագացնենք, գնանք տներով։