BEFORE I GO || JINKOOK ✓

~ 15 ~

Unicode
_______

ကုတင်ပေါ်က လုံးထွေးနေတဲ့ အိပ်ယာခင်းများ၊စောင်များသည် တွန့်ကြေလျက်ရှိသည်။မွစာကြဲနေသော စီးကရက်အစီခံများကလည်း ဟိုအနားတစ်စု ဒီအနားတစ်စုနှင့်။မဖြီးတာကြာပြီဖြစ်သည့် ဆံပင်ဘုတ်သိုက်ကလည်း တော်တော့်ကို ရှင်းယူရဦးမည်။အကျီအပေါ်ပိုင်း ဗလာနှင့် ကုတင်ကိုခပ်လ​​ျှောလျှောမှီပြီး ထိုင်နေသော သူသည် ယခုအထိလည်း စီးကရက်တစ်လိပ်ကို လက်ကြားထဲတွင် ညှပ်ပြီးဖွာနေတုန်း။

ဒါတွေက ဒီတစ်ပတ်အတွင်း သူဘယ်လို ပစ္စလက်ခတ်နေခဲ့သလဲဆိုသည့် ပြယုဂ်တစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။

ပုံမှန်ဆို သွားလိုက် လာလိုက်နှင့် ကုန်မှန်းမသိကုန်ခဲ့သော တစ်ပတ်ဆိုသည့် အချိန်ကာလက ဒီလောက်အထိ ကြာမယ်မှန်း ဘယ်တုန်းကမှ မထင်ခဲ့။

အစ်ကိုနဲ့မတွေ့ရတဲ့ နာရီပိုင်းအချိန်လေးမှာတောင် လွမ်းနေတတ်တဲ့ ကျွန်တော်က အဆက်အသွယ်မလုပ်ဘဲ တစ်ပတ်ဆိုတဲ့ကာလကြီးကို ဖြတ်ကျော်ရတာ တကယ့်ဝဋ်ကြွေးတစ်ခုလိုမျိုး။

ဖုန်းခေါ်ထားတာ အကြိမ်ရေပေါင်း ရာချီနေပြီ။ဆက်တိုင်း အမြဲစက်ပိတ်ထားတတ်သော အစ်ကိုသည် ကျွန်တော့်အသံမ​ကြားချင်လို့များ ဆက်သွယ်မှုဧရိယာပြင်ပကို ထွက်ပြေးနေခဲ့သလား။

ဘာကြောင့် ကျွန်တော့်ကိုစိတ်ဆိုးသွားရသလဲ?

ဒီမေးခွန်းရဲ့ အဖြေကို တစ်ပတ်ကြာအောင်စဥ်းစားနေခဲ့မိတာ။

စတွေ့တဲ့နေ့ကတည်းက အဖြစ်အပျက်တွေက ကျွန်တော့်မြင်ကွင်းထဲမှာ တစ်ခုပြီးတစ်ခု စီရရီပေါ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်ထိ ခါးခါးသီးသီးဖြစ်စရာ အကြောင်းပြချက်တော့မရှိပါ။

"ဂျောင်ကုလေး အခန်းအပြင်ထွက်ပါဦး"

"ကျွန်တော့်ကို ပစ်ထားပေးပါ။တစ်ယောက်တည်းနေချင်လို့"

အခန်းအပြင်ဘက်က ဦးလေးရဲ့ စိုးရိမ်မှုရောယှက်နေတဲ့ စကားတွေကိုလည်း ကျွန်တော်ဥပေက္ခာပြုထားခဲ့မိတယ်။အစကတည်းက မဆိုသလောက်ဂရုစိုက်မှုလေးကိုပဲ ခံရတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ဘယ်သူ့ဆီကမှ အရေးတယူလုပ်မှုတွေကိုလည်း မမျှော်လင့်တော့ပါဘူး။တစ်ယောက်သော သူဆီကလွဲရင်ပေါ့။