Nilanghap ko ang hangin ng bukid at sinabayan ang munting awit ng mga ibon habang nakatitig sa likod ng taong minamahal ko. Bigla tuloy akong nagtaka, kung bakit nagiging ganito ako. Ironic, in the first place lagi kong nire-restrict ang sarili ko sakanya but eventually ay hihilain niya naman ako pabalik. I'm terribly shy to ask him about our score in life.
Kung ano ba talaga kami. But fuck it.
My hands directly picked the berry behind me and happiness danced through my thoughts and I felt a sudden flare of joy. Hawak-hawak naman ni Andromeda ang buko at inilapag 'yon sa lamesang katabi ng farm.
"Ows, blooming." the corner of her mouth quirked up matapos niyang sabihin ang mga katagang iyon.
"Hay nako, haggard ka lang eh. Huwag mo nga ako ihalintulad dapat sa'yo." munting iling ko habang nilapag na rin ang strawberries na kinuha kong mag-isa. Inabot naman ni Aeolus ang buko and he cut it in half. Kinuha ko 'yon at sinimulang kunan ng laman ng loob matapos namin isalin ang tubig sa isang malaking garapon.
Andromeda pressed her hands to her cheeks and she beamed, "What?" I asked, knowing what she's thinking right now? Hah, siya ang tiga-gawa ng issue at motibo ng lahat. Kaya may kung ano-ano nang bumubuo sa utak niyan.
"Nothing-oh wait meron pala. You are weird." turo-turo niya sa kaniyang kambal, "very very weird . . ." what did I say? Ano pa ba ang inexpect natin sa isang Andromeda Celestine.
"What?" matino at inosenteng tanong ni Aeolus na ikinahalak-hakan ni Andromeda.
Mag hunos-dili ka, Aeolus. Kakambal mo 'yan.
"Abot heavens ang ngiti mo. Which is rare, kasi nasa harapan pa ni Isari and naabutan ko-jagdkahxjshwj." she didn't even have the chance to continue what she's babbling about when her brother harshly covered her mouth. He pursed his lips and he stared at me-well, almost glaring.
"19 na kayo, tapos ambabata niyo pa rin mag-isip. Hay nako, nga-nga kayo kung wala ako niyan?" mala-nanay na ultimatum ko sa dalawa.
Aeolus shook his head and sighed, "As if i'll let that happen. Not on my watch."
"Eh kung, saksakin niyo nalang ako? Galing akong break-up, mahiya naman kayo!" biro ni Andromeda habang tinu-tusok-tusok ang watermelon na kaka-slice ko pa lang.
"Ayoko. Waste of time." he silently mumbled pero narinig pa rin 'yon ni Drome, "What did you say?! Hindi ako worth it sa time mo? Hah! This is betrayal!" she whined like a kid and Aeolus only smiled timmidly at her.
Natapos ang agahan ay dinala kami kaagad ni Aeolus sa palayan. Tinuruan niya kami at hinayaan muna niya kaming obserbaran siya. I surveyed his hands in planting and the way he moves. Nung kami na ang binigyan ng palay ay agad kong lumusong at nag-tanim.
"Ang bigat sa feet ko! Omg whose idea is this?!" sigaw ni Andromeda habang nagtatanim ng palay.
"Yours?" I asked with a teasing tone in my voice, "Like, yey fun!" I mocked.
Take note, I said those words with a sarcasm mixed in it.
"Ugh-wait! Is that Soledad?! The girl that likes you, Aeolus?" she asked habang kinakalmot ang batok.
"You're mistaken. But you're too blind to notice it anyway." rinig kong bulong ni Aeolus na hindi naman narinig ni Andromeda.
What does it mean?
"You forgot that you're not in gloves right? and obviously napakalakas ng tinig mo. Ako 'yung topic mo? Seriously? Ipaparinig mo talaga?" malaking pang-aasar ni Soledad kay Andromeda habang inilublob na ang paang naka-bota sa palayan.
BINABASA MO ANG
Last Drop of Coffee (Lost Souls Series #1)
ChickLit[COMPLETE] Akala ay kimkim na ang kalayaan, ngunit patuloy pa rin pala sa pagkalunod. Dahan dahan, pilit ibinabalik sa acidong minsan na ring naging rason ng poot at pagkawasak. With the Last Drop of Coffee, considered hope, one doubtful question c...
