KAHPE

KIVILCIM

- Bu iş burada bitmeyecek Erkan! Bunun bedelini ödeyeceksin.Benim olanı elinden almanın hesabını sormayacagımı mı sandın? Seni bulamayacagımı mı sandın? Hep aptaldın ve görüyorum ki hala aptalsın!

Bağırısmalar bir türlü bitmiyordu.Abim beni biraz daha kendine cekti ve eliyle agzımı kapattı. Ter alnımda boncuk boncuk olmustu. Daha 10 dakika önce abim babam ve ben kahvaltı ediyorduk, gülüşmelerimizi kesen iki adet silah sesiyle hepimiz yerlerimizden dogrulduk. Babam kosarak yıllardır sakladıgı silahını vazonun icinden aldı ve beline yerlestirdi. Abime benı alıp ardıyeye saklanmamızı söyledi ve kapıya dogru kostu.

O andan beri burdaydık. Saklanıyorduk.Kimden saklanıyorduk neden saklanıyorduk hicbir fikrim yoktu ama abim sanki herseyı biliyormuscasına benı sakınlestirmeye calısıyordu.

içerideki sesler daha da arttı.

-Şevket sakın cocuklarımı bu işe bulastırma! derdin benimle degil mi zaten?
Babamın bu sözlerinin ardından kaba bir kahkaha sesı duydum. sonra o kahkahanın sahibi konusmaya devam etti.

'' cocuklarım mı? su senin piclerinden mi bahsediyordun? hani anaları orospu olandan?'' bir yumruk sesı duydum ve ardından babam bagırmaya basladı.'' Azraya orospu diyemezsiz lan! adını bile agzına alma.''

Babam annemi seviyordu.hatta cok fazla seviyordu. Öyle ki ben dogdugumda annemi ikna ederek adımı azra koydurtmustu.KÜCÜK AZRAM diye seslenirdi bana. Hüzünlü gözleri bana baktıgında neseyle parlardı. sen bana oun hediyesisin derdi hep. Annemi öyle bir anlatırdı ki ona hitap eden tüm sıfatlar eksik kalırdı.Yine de bitiremezdi ona olan hayranlıgını.

Keremin Aslısı. Mecnunun Leylası varsa Erkanın da Azrası var kızım. Babanı kurtaran annen benim herseyimdi. O gitti ve bana seni bıraktı. Benim minik azramı.. ah bir bilsen! annene o kadar cok benziyorsun ki..

-babacııımmm

-efendim azramm

-annemi bu kadar cok seviyorsun da neden sende hic fotografı yok?

-fotografa gerek yok güzel kızım. sen buradasın ya..

-ama ben annemi cok merak ediyorumm

Gecmisin anılarından beni ayıran bir yumruk sesı oldu.ardından yine o adam konusmaya basladı.

''cesaretle aptallık arasında ince çok ince bir cizgi vardır bılıyor musun erkan? ve sen bana vurarak cesaretini göstermedin. birazdan ölecek olan adamın aptallıgını gösterdin ama ne denebilir kı. azrayı benden aldıgın zamanlarda belliydi böyle bir sey olacagı. o orospu sana....

Gerisini duyamadım cünkü abim kulaklarıma yapısıp benı kendine bastırdı. Babam annemi bu adamdan mı kacırmıstı? o yüzden mi yıllarca kacmıstık?
Cevap istermiş gbi basımı kaldırarak abime baktım. gördüğüm manzara beni sasırtmıstı. Abim AGLIYORDU! gözlerini kapatmıs. bana belli etmemeye calısarak aglıyordu.Hiçbir sey diyemeyerek tekrar gögsüne sindim. İçerde bir seyler konusuyorlardı ama tam duyamıyordum. ta ki keskin bir silah sesi evde yankılanana dek...

Korkuyla yerimden sıcradım. telaslı gözlerle abime bakarak:

babam degildir degil mi? bir sey olmamıstır abi dimii??

Agzından tek bir kelime cıkmadı.Sankı bunun olacagını biliyormus gibi susuyordu. Daha fazla yerimde duramazdım. İçeri girip neler oldugunu öğrenmem gerekiyordu. Bir hısımla abimin kollarından kurtuldum ve ardiyenın kapısını actım.

Kırmızı en yogun halıyle salonun parkesini boyuyordu.Kanın geldigi yere bakmaya korkuyordum.Orda yatan kişinin babam olmasından korkuyordum.
Kana kilitlenen gözlerimi yavasca yerde yatan beden kaldırdım ve bir feryat döküldü dudaklarımdan.

BABAAA!
Yalpalayarak babamın yerde yatan bedenine gittim.
Baba ölmedin dimi? Babamm ne olur ac gözlerini! Seni bırakmadım de. Ben Azramı hic bırakmam ki de ne olursun ac gözlerinii!

Bir yandan kolumun tersiyle gözlerimi siliyor bir yandan da da babamın yanagını oksuyordum.Titreyen ellerim aralanan dudaklarına gitti. Kendimi kaybederek bagırmaya basladım. KONUS BABAA.KONUSSANAAA!!! Birden kaba bir el yapıstı saclarıma ve beni babamın cansız bedenınden ayırdı

-Vay vay vaaayy, bakın burada kimler varmıss.Kücük orospu Azra!!

-Bırak beni serefsiz dokunma bana ! katilsin sen öldürücem seni.!

-Şistt şisst sakin ol güzelimm,ah nasıl da annene benziyorsun..o da aynı senın gibi böyle hırcındı ve bıliyor musun ben en cok onun bu halini severdim.

-bırak beni köpek!sen kimsin de annemi konusabiliyorsun.senden korkmuyorum anladın mı?! bagırıslarımın arasından ardiyeden bir gurultu geldi

Abim tam karsımıza duruyordu,gözleri saclarımı tutan serefsizin ellerine kilitlendi ve elideki silahı kaldırdı. '' bırak kardesimi sevket!'

Az önce korkudan tıtreyen abim simdi cesaret gösterisi yapıyor gibiydi. Onun bu haline sinirlendim. beni kurtarmak icn degil babamı kurtarmak için böyle bir sey yapmıs olsaydı belki de babam ölmüş olmayacaktı.

- Şimdi mi aklına geldi saklandıgın yeren cıkmak abi! Babam vurulurken nerdeydin?

- Bilmedigin seyler var Azra. Seni korumam gerekiyordu.

- Evet bilmedigim seyler var! lanet olsun ki hicbir sey bilmiyorum! Bu bilinmezlik beni delirtiyor!

'' eeee yeter bee! daha fazla sizin aile dramınızı dinleyemem. Anan da orospuydu ve sen de orospu olacaksın işte tüm gercek bu!''

Abim sinirle bagırdı.''Laflarına dikkat et sevket!''

- hahahaa! Sizin ailede genetik galiba bu aptallık Oguz.Baban da az önce böyle diyordu bak simdi ne halde?

Abimin gözleri kısa bır anlıgına babamın cansız bedenine kaydı.Dişlerini sıkarak elindekı silahı daha cok kavradı ve devam etti.

''ölmekten kokmuyorum.''
''abi hayır!'' diye bagırdım. Bu kadar cabuk pes edemezdi degil mi? Benı bıkarıp o da gitmeyecekti? Şevket o iğrenc sesıyle konusmaya devam etti.

''Seni hemen öldüreceğimi de nerden cıkardın? öyle ne tadı kalır ki? annenden alamadıklarımı bu cıtırdan alacagım.Hem baksana tam agzıma layık degil mi sence de?''

Abim ani bir atakla silahı sevkete dogrulttu. '' senin canını alacagım orospu! kardesime dokunursan seni ellerimle gebertecegim. !''

Şevketin tek emriyle adamlar kosarak abimi tuttu ve sandalyeye bagladı.

'Bırak lan beni dokunma bana! geberticem lan hepinizi! teker teker zevkle öldürücem!bırakın benı! ne yapıyorsunuz lan orospu cocuklarıı!''

''Bak bakalım ne yapıyorum'' dedı Şevket ve elıyle arka cebındekı cakıyı cıkardı. Beni kendıne yaslayarak cakıyı boynumda dolandırmaya basladı.

Korkmuyordum. İcimde zerre kadar korku yoktu. Abim beni kurtaracaktı biliyordum. '' SENDEN KORKMUYORUM PİÇÇ!'' diye bagırdım. Bıcak boynumda dolandı ve gögsume ındi. Ardından o igrenc adamın sorusunu duydum.
'' Anneni merak ediyordun degil mi kücük orospu? iste şimdi sana annenın kım oldugunu gösterecegim'' dedı ve tek hamlede bıcakla deldigi gömlegimi yırttı.

Boynumdaki bıcagı dudaklarına göturerek yaladı ve sonra dudaklarma surttu.İğrenerek yere tukurdum..
''AZRAA! Kardeşime dokunma lan serefsizz!''
Bu bir kabus diyerek gözlerimi kapattım..