My Last Attraction (DOS)

04

04

"I guess we all had a traumatizing past." he laughed like bothing happened.

"Why? What happened to you?" I asked, hindi naman sya ganito kung magsalita minsan.

"I was really afraid of thunder back then, then that incident happened. It keeps on appearing when I see thunder." we have the same.

"We're scared of appearing scenes. But we're scared of doctor's help too." I laughed.

Wala namang nagagawa ang doktor sa kundisyon na kami lang naman ang natatakot at hindi nila nararamdaman ang totoong nangyari.

"Yea, they won't help." ngumiti sya ng malapad. "I miss my sister." he said out of nowhere.

"I'm sure she misses you too." I tried to cheer him up.

"She do? That's new." tumatawang sabi nya.

Ganon din naman ang first impression ko sa kakambal nya, masungit, maldita at walang pakialam sa lahat.

"Why don't you tell me about your family, your problems, your hobbies?" ngumiti ako. "Para naman mag enjoy tayo at makalimutan lahat ng nangyari."

Nuong una ay gusto ko talagang malaman ang tungkol sa kanya ngunit agad ding nagsisi dahil sa natapos ang kwento nya ng umiiyak kami.

Hindi ko alam ang gagawin ko dahil pati ako ay umiiyak sa mga sinasabi nya. Ang akala ko ay masaya ang pamilyang ito kahit na wala ang ilaw ng tahanan.

Sa mga nakukuha kong impormasyon mula sa mga tao ay hindi tugma sa kuwento ng binatang kayakap ko at hirap na hirap sa pag hinga dahil sa sakit na nararamdaman nya.

Sa bawat paghagulgol nya ay bakas roon ang sakit na hindi ko mararanasan, at hinding hindi ko mahuhusgahan dahil sa hindi ko pa nararanasan at takot akong maranasan.

He's been in hell for almost twenty-four years of his existence. He's broken and doesn't know who to lean on.

"I promise, you're going to be safe by my side. I'll try everything to fix you." a promise came out of my mouth that I am shocked to hear too.

A said promise to be done.

"I'm not used to promises." he said before falling sleep.

"I am too." I said and brushed his hair with my hand.

"Takara!" a loud shout echoed in the hallway. It's not from Shanaia or Kyle, or anyone I know but Agatha.

Agad agad syang lumapit sa akin at walang bilis akong sinampal. Ramdam ko rin ang pagmamanhid ng pisngi kong sinampal nya.

"Ikaw ang may kasalanan ng lahat!" malakas na bulyaw ny sa akin na para bang ako na ang pinakamasamang tao sa mundo.

Nakita ko rin ang dahan dahang pagpatak ng luha sa mga mata nya, tila ba'y simula nang palayasin ako ay bitbit na nya ang mundong ako ang dating nakakaranas. Ngunit alam kong hindi gagawin ni tita iyon.

"Hindi ko alam kung anong nangyayari, Agatha-"

"Malamang na malamang ay wala kang alam! Nawalan ka ng pakielam!" humagulgol sya. "Sana naman nuong umalis kay isinama mo na ang nasa likod ng anino mong tatay at ate." pagdadagdag nya na ikinakunot ng nuo ko.

"A-Anong nangyari?"

"Muntik nilang sinaktan si Mama. Hirap na hirap si Mama, nasa... N-Nasa ospital s-sya."

Sa bawat salitang narinig ko ay hindi ko napigilan ang pag usbong ulit ng galit ko.

Kahapon ay nakatanggap ako ng tawag mula kay ate at sinasabi ang address nila. Buntis raw sya at kailangan nya ng pang anak.