Sun and Moon

Married

It is my second rest day at home and I am lazy as a frog. I am flexing my muscles on the bed as someone knocks on my door.

Ramdam ko ang taas ng emosyon ng aking ama sa pagbukas ko ng pinto. Nanatili siyang nakatayo doon at tinitigan niya lamang ako. "Follow me in the library." Sinabayan nito ng pihit paalis.

Right there I know something is wrong. Hindi na bago sa akin ang seryosong mukha ng aking ama, nagbabadya ito ng pasabog na alam kong ako ang bida. I have never been involved in any scandalous circumstances but this one I feel can hurt a bit. "What is going on?"

Napako ang aking mga paa sa harap ng library. Huminga ako ng malalim bago kumatok at pumasok. Ilang hakbang at nakita ko ang aking ama at inang nakayuko. Magkatabi ang mga ito at nang naramdaman ang aking presensya ay tila nagising sa isang mahimbing na panaginip.

Pinili kong umupo sa isahang sofa na malayo sa kanila at pinagsiklop ko ang aking mga daliri. "Spill it out." ako sa mababang tono.

Walang nagsalita sa isa kanila. Tila naghahanap ng tiyempo ang mga ito at hindi mapakali.

Tumikhim ang aking ama na matiim akong tinitigan.

"Your lolo." I knew it! Siya na naman! Alam mong ngayon lang kami ulit nagusap after 2 years. Ayaw na naming maulit ang pagtakwil niya sa akin, sa amin. He wants you to be with his best friend's granddaughter." pagtatapat nito.

Napatiim bagang at nagsalubong ang aking mga kilay sa narinig. As I am reading between the lines now ,it is marriage they are telling me. Hindi ito agad natanggap ng aking mga tainga.

"And you fucking agreed?!?" Tila nagdidilim na ang aking paningin.

Nagkatinginan sila at tumango tanda ng pagsang ayon.

"Don't I have the right to decide for myself?!" dugtong ko.

"Son ,please hear me out. We are worried about you, nasa tamang edad ka na para magkapamilya. Until now wala ka pa din pinapakilala. You are our only son at hindi pwedeng walang mag-aalaga sa iyo pag nawala na kami." garalgal ng kanyang inang lumuluha.

"Mom, kakadating ko lang ,hindi ko pa nga naayos ang mga gamit ko. We were okay yesterday! What a pleasant surprise! Fuck this! "maanghang kong pahayag.

"Huxley, watch your mouth!" babala ng aking ama.

"Yes dad! Me and my big mouth! Bakit kailangan niyong sumunod?! He abandoned you! You and mom! He manipulated your life and now he's manipulating mine! You just let the history repeat itself!" naghuhurumintadong sagot ko sa kanila..

"Alam namin anak, but we forgave your grandfather. It is all in the past now. As we said we agreed because we care about you. Paano ka na kapag wala kang pamilya? You will be alone while your friends are building a family of their own." Dad replied.

Hinilamos ko ang mga palad sa aking mukha. "I know ok, you care about me! Ano bang gusto nyo? Mga apo? Fine! Bibigyan ko kayo,kahit sino na lang diyan! But please, spare me this one."

Wala pa iyon sa isip ko at kung maghihimala ay nais kong makasama ang isang babaeng mapapasunod ko. I am Huxley for God's sake!

"Pakikisamahan mo na lang siya anak." pangungumbinsi ng aking ama.

"Why the fuck will I do that?! Me?! Baka siya ang dapat magtiis sa oras na makasal kami! If that will fucking happen." I smiled sarcastically."

Nagkatinginan ang mga ito na parang may mali sa sinabi ko. Mapang-unawang tinitigan ako ng aking ina.

"Son, you don't understand." paliwanag nito. "He...he wants you to be with the woman because you are... o-officially married to her" pagtatapat ng aking ina.

Napabaling ako dito. Ang kanyang mga mata ay nagsasabi ng katotohanan. Tumayo ako at walang habas na sinuntok ang pader sa aking tabi nang paulit-ulit.

Hindi ko alintana ang sakit at dugong dumaloy sa aking mga kamay. Dinaluhan ako ng aking inang umiiyak at ang aking ama ay pilit akong inawat.

Kulang ang sakit upang ilarawan ang aking nararamdaman ngayon. "How can you be this cruel?" saad ko sa pigil na damdamin.

Mom put her hands on my face. My mother's hands still bring comfort in my skin despite the heavy ambiance. She is my sweetest surrender.

"Hijo, alam mong mahal na mahal ka namin. Ang lahat ay kaya naming ibigay sa 'yo. Ikaw ang nag-iisang anak namin at bago kami mawala sa mundong ito, gusto naming makita kang may asawa na mag-aalaga sa iyo, may anak na lilingap sa inyo, may pamilyang magpapasaya sa iyo. Wala kaming hinangad kung hindi ang kabutihan mo. Sa pagkakataong ito, hayaan mong iguhit namin ang kapalaran mo." taos-pusong saad nito at ipinagsalikop ang mga sariling kamay.

His father crossed his arms. "Just this one anak. Can you give it a try? Your mother and I agreed on this because we are thinking of your welfare."

Nais man niyang tumutol ay wala na siyang magagawa dahil ito ay nangyari na. Ramdam niya ang sama ng loob sa mga magulang kahit naiintindihan niya ang punto ng mga ito.

Napaupo muli ako sa aking upuan sa nanlulumong pakiramdam. He cannot believe what is happening to him. Kung alam lamang niyang ganito ang mangyayari ay hindi na muna sana siya umuwi. Hindi rin kayang iproseso ng isip niya na siya ay kinasal na sa taong hindi niya kilala, kung paano nangyari iyon ay tila wala na siyang pakiramdam.

"We just love you son. As much as we want to give you time to think and decide , we cannot do it because your lolo will give me a ring today. I'm sorry anak." usal ng kanyang ama.

"Please anak?" pagsusumamo ng kanyang ina.

Nakatakip lamang ang kanyang mukha sa kanyang palad. Nakapikit at umaasang sa muling pagbukas ng kanyang mga mata ay panaginip lamang iyon. Ngunit sino ba ang niloloko niya? Naganap na ang kasalan. At unti-unti na ring nabubuo ang kanyang pagtanggap na may-asawa na siya. Layasan niya man ang mundo ay hindi na mabubura ang katotohanang may asawa na siya na sa anumang oras ay makakasama na niya.

Pikit-mata siyang tumango ng ilang beses na ikinasinghap ng kanyang mga kaharap. Niyakap siya nito ng napakahigpit. Ilang saglit silang nagiyakan bago muling kumalas.

"Congratulations son. We wish you only the best. May you find happiness with your wife." said his father. Nakangiti ngunit may lungkot na saad nito.

Pinahid ko ang aking mga luha at hinarap siya.

"Now tell me, where did that marriage take place?" I asked curiously.

He eyed me. "Las Vegas."

"What the fuck?!" I said unbelievably.

"Some Elvis Presley and preacher made it happen while it was signed by a fake you. Hindi ko din kilala kung sino ang tukmol na yun, mahahanap ko din siya." saad nito.

"Minsan lang ako ikakasal dun pa, dad? That is so fucking low, right? I mean, I am not into marriage but in church, baka sakali pa".

Mom smiled. "Your lolo can be tricky sometimes. Basta anak, give it a go at kung hindi kayang ipilit ay malaya kang mamili. That is your consolation."

"It is a lifetime commitment mom I hope you understand. I will try. I will fucking try. But I won't give you a false hope as well. I'll try to go with the flow, and hope it can lead me somewhere right."

Bagsak ang aking mga balikat habang sinasambit ko ang mga iyon. This is it. There is no backing out.

"And when all else fails, we are your shoulders to lean on. You can always come back to us. We are your home if you lose track. Thank you, anak." Madamdaming usal ng aking ama.

"I agreed because of you and mom. Not for lolo nor for that Pimentel woman. That is because my love for you and mom as an only child is only one."

They nodded and hugged me for the last time. Dad tapped my shoulder as I made my way outside.

It feels surreal, in a disappointing way. I am now a married man whether unconsented or disapproved. I heaved a deep sigh.

Inaamin kong pinoproseso pa lahat ng isip ko. Handa ako ngunit hindi pa ako handa. Tumatakbo ng milya milya ang aking isipan sa posibleng kahihinatnan ng lahat ng ito.

I have no idea about that woman. My expectations are mighty high. She better be perfect because I am Huxley Braun, my name says it all.