Confrontation

24 2 0
                                    


"Sahara...Rachlyn?"

Nilingon ko ang pinagmulan ng boses na tumawag sa akin. Behind me is a woman wearing a mini denim bodycon dress paired with a neon violet stileto. What the! Her inner fashion police is on alert as she looks at the lady. From the way she walks, she can sense her oozing confidence that I myself have. Mukhang matanda siya sa akin ng dalawa o tatlong taon. My mind is wondering if I know her but I can't seem to recognizer her.


"Yes?" I answered shortly.
"I happen to see you here when I was about to ride my car." and she pointed at a Honda beside my car.


"Uhm...ok. Sorry, my mind lingers somewhere that I forgot your name." I said apologetically.

"Maganda ka, kaya pala."

Pinasadahan niya ako ng tingin simula ulo hanggang paa.
Ang totoo kanina niya pa ako sinusuyod ng tingin at binabalewala ko lang nang una, but now na paulit-ulit niyang ginagawa ay bumabangon na ang inis ko, and do I window insecurity in her eyes?


"Excuse me? Have we met or something?" I have to ask her that.


"Ang sabi ko maganda ka, sexy, pero angat pa din ako sa 'yo sa estado ko." matalim na sagot niya sa akin.


"Miss I'm sorry if I can't recognize you and yes you are beautiful in your own way, I never said that you're not. I have to go." pag-iwas ko sa kanya.


She looks like an amazon looking for a war to ignite. Sino ba kasi ang nagsabi na mas angat ako sa kanya but honestly, kuko ko lang yata siya at anong estado ba ang pinagsasabi niya.



"You said you don't recognize me, YOU SHOULD." Nakuha niya ang atensyon ko kaya napahinto ako sa pagsakay sa kotse at hinarap siya ulit.



Here we go, madalang ako makaencounter ng mga ganitong eksena pero pagbibigyan ko na siya at magcclinic lang naman ako ngayon. Humalukipkip ako at tinitigan siya.


I looked around us. "Why should I recognize you? If we never met, I assume."


"Because I know you kaya dapat kilala mo ako." walang kagatol-gatol na saad niya sa akin na kinatawa ko.


""O..kaaay? Sige can I have your name please?" I'm thinking if this is a set-up or maybe a prank that's why I'm looking around to check if there are roving cameras around the area.


"You think I'm joking di ba? Ang alam ko doktor ka matalino ka daw with latin honors, pero bakit hindi mo alam ang joke sa hindi? Talaga palang madali kang lokohin." She spat the words sarcastically.



Napatulala ako sa sinabi niya. Now she knows this is serious. The lady even knows my private credentials.

Tinitigan ko siyang mabuti at iba iba ang nababasa ko sa mga mata niya na hindi ko din maintindihan pero bigla na lang siyang kinabahan sa hindi niya malamang dahilan.


"You really know a lot about me huh, I wonder how well you know me, aside from my name and credentials. How about you, who are you?"


"Hindi mo gugustuhing malaman kung sino ako." diretso ang mata niya sa akin.


"Bakit naman? Sinadya mo nga akong lapitan, why won't I want to know you when in fact you know my name. Di ba unfair naman yata 'yon?" I asked her smartly.


"Do you really want to know me? Are you sure? Baka magsisi ka."


Nakangisi niyang tanong sa akin na pinagtaka kong mabuti. Hindi ako nakasagot dahil pakiramdam ko ay may pasabog siyang dala. Kung anuman 'yon ay siguradong makakayanan ko. I am a tough cookie.



Sun and MoonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon