《You're my ART》

Մաս 25

-Լավ ։ ) ..... դե հիմա ասա տեսնանք ինչ պիտի անենք,ոնց օգնենք

-Մի հատ են լակոտի վիճակի մասին էլ կիմանաք ու ինձ կասեք....Յուլիայի հետ նույն հիվանդանոցում ա....ի միջի այլոց,դեռ չեք գնացե՞լ մոտը

-Նորան,Սուբինն ու Թեհյոնն են գնացել*ասաց Բոմգյուն*

-Թեհյո՞նը,Թեհյոնը եկե՞լ ա

-Հա Ջուն եկել ա,մի ժամ առաջ եկավ*ասաց Քայը*

-Ամեն ինչ կարգի՞ն ա,ո՞նց ա

-Կարգին ա i guess*ասաց Քայը*

-Լավ ա,ինչ պիտի լինի իրան*ասաց Բոմգյուն*

-Էլի եք կռվե՞լ

-Չէ այ մարդ ։ )

-Դե նայի հա....մտի դրության մեջ...

-Չէ լու՞րջ*ծիծաղեց* Յոն քեզնից չի

-Հանգստացի դե լակոտ ֊ _ ֊

-Լավ,լսի....ինձ մի հարց ա տանջում

-Ասա լսում եմ

- Ինչի՞ ես Յուլիային-

-Բոմ!

Քայը կտրեց Բոմգյուի խոսքը,բայց Յոնջունը ձեռքով Քային հասկացրեց որ լռի։

-Ինչ Յուլիային

-Ինչի՞ իրան փրկեցիր

Յոնջունը երկու րոպե լռեց,հետո թեթև հոգոց հանեց

-Սիրտս եդպես թելադրեց

-Բայց դու ատում ես չէ՞ իրան

-Հետո ինչ

-Յոնջուն դու թքած ունեիր իր վրա

-Դե Բոմ դեեեե!!!

-Ինչ ես ուզում Քայ խոսում ենք դե ի ֊ _ ֊

-Վերջ ի վերջո Բոմ,Յուլիայի հետ ա եղել ինքը երկար ժամանակ,ոնց էլ չլինի կարողա կապ-

-Ինչ կաաապ....ինչ կապ....մի հատ հիշի դիմացիդ նստած տղան ով ա

-Մարդ ա Բոմ,մարդ

-Վերջացրի՞ք * աչքերը գլորեց Յոնջունը* Բոմգյու շատ ուշադիր ինձ լսի։Յուլիան հիմա բոլորովին մենակ ա,ընդանրապես իրա կարծիքով ու ոնց բոլորդ եք տեսնում մենակ ինձ ունի....դուք պիտի իրա վիճակը տեսնեիք երեկ,չէ էլի տեսնեիք մի հատ....ես ուրիշ ճար չունեմ,ինքը մենակ ա

-Ուզում ես ասես ստիպվա՞ծ ես եդ ամեն ինչն անելու,ուղղակի խղճու՞մ ես....Յոնջուն ինչ ա եղել քեզ

-Ոնց հարմար ես գտնում մտածի....ավելի լավ ա գնացեք էլի...ուզում եմ խուցիկս գնամ*կագնեց*

-Հա բայց մենք-

-Լավ Ջուն....նորություն ունենանք կզանգենք կամ կգանք,լա՞վ *ասաց Քայն ու քաշելով Բոմի թևից վեր կացավ*