《You're my ART》

Մաս5

Իջա ներքև,նստեցի բոլորի հետ,բայց Նորան միանգամից նկատեց դեմքիս արտահայտությունը.

-Հե՞սս....ի՞նչ ա եղել

-Բան չէ

- Բա ինչի էս ցլի դեմքով նստել

-Ինչ ցուլ ։) ......տրամադրություն չունեմ սուս

-Հա էդ երևում ա,բայց ինչի չունես

-Վաայյ դե,հեչ!

-Լավ մի ճվվա...հետո կիմանամ...Բոմն ուր ա ի միջի այլոց

-Ասել էր էսա կիջնի*ասեց Թեհյոնը*

Սուբինը նայեց ինձ

-Հեսս.....լուրջ բան ա՞

-Չէ

-Հաստա՞տ.....

-Դե ասեցի արդեն էլի!Սուբին խնդրում եմ, զուտ մի խոսացրա կլինի՞.....չեմ ուզում մեջիս եղածը քո վրա թափվի,վայ!

-Լավ Հեսս....մենակ մի ներվայնացի.....

Բոմգյուն հեգնական ժպիտով մտավ ճաշարան։

-Էս լավ ա եկար ։) *ասաց Նորան*

-Հա,զուտ ճանապարհին պոչընդոտ էր առաջացել,ազատվեցի եկա *քմծիծաղով*

-Ախ Աստված....*շատ կամաց ասաղ Հեսսին*

-Յոնջունն ուր ա,չեկա՞վ

-Տեղյակ չենք*ասաց Սուբինը*

-Կգա,կգա ....

Եկավ ու նստեց Նորայի կողքին։

-Հեսս խի չէս ուտում բա*անհանգստացավ Նորան*

-Ախորժակ չունեմ.....

-Կարողա՞ լավ չէս զգում

-Երևի ։) .....ստամոքսս ա ցավում

- Հմմմ,երևի առավոտը մի բան էն չէս կերել...լավ, էսա կգնանք բուժկետ

-Նոր պետք չ-

-Նոր,հանգիստ հացդ կեր....ես կտանեմ Հեսսին բուժկետ*ասաց Սուբինը*

-Բարև ձեզ*ներս մտնելով ասաց Յոնջունը*

Բոլորով բարևեցինք,Քայը գլխով արեց։

-Ուշացար այ տղա*ասաց Բոմգյուն*

- Տենց ստացվեց,հիմա այ քեզ բան

- Նստի լավ

Սուբինը հաց ուտելով իմ նյարդային միմիկաներին էր նայում

-Ես Հեսսիին տանեմ բուժկետ,կերևամ*ասաց Սուբինը*

-Բայց կարգին չկերար Բին*ասաց Թեհյոնը*

-Կշատացա արդեն նորմալ ա...Հեսս արի

-Էդ ուր ։ / *հարցրեց Բոմգյուն*