《You're my ART》

Մաս 16

-Ինչքան եմ սիրում կտրվել աշխարհից....ատում եմ ես աշխարհը....ուղղակի վերցրեք ինձ ես մոլորակից.....

Դռան թակոց

-Հա՞ *վեր թռնելով*

Նորան դանդաղ ներս մտավ.

-Ինչի դեռ քնած չես

-Քունս չի տանում....դու՞

-Իմն էլ....

-Ինչ որ բա՞ն ա եղել

-Չէհ.... ուղղակի....*գնալով Հեսսի կողքը կանգնելով,պատուհանից դուրս նայելով* Հեսս....

-Հ՞մ

-Ինչ լավ ա գոնե երկու տառ ասում ես ինձ.....ես ինձ ենքան վատ եմ զգում,ուզում եմ գետնինը բացեմ ու մեջը մտնեմ.....

-Ինչի՞ ։Դ

-Ինձնից լավ գիտես.....պատմի ինձ սկզբից։

-Ինչի հանկարծ որոշեցիր հետս խոսես։Արա նենց,ոնց որ ասում ա Բոմը....ինքը քո համար ավելի մեծ նշանակություն ու կարևորություն ունի։

-Հեսս,սխալ բաներ մի խոսա....

-Սխա՞լ .....Ինչի սեփական ուղեղ չունե՞ս։Ասում են արի գնում ես,թևիցդ քաշում են խելոք գնում ես,որ ասեն գլուխդ պատին տուր,դա էլ կանես,չէ՞

-Հվան Հեսսի! Ասեցի սխալ ես խոսում

- Նորչկա Նելսոն,նախ օննիիդ վրա ձայնդ առաջին օկտավայից վերև էլ չբարձրացնես,հետո,ես շատ ճիշտ եմ ասում։Դու ոչ մի անգամ չկարողացար հաղթահարես քո մեջ եդ քո լեզվով ասած 《շփոթությունը》։ Գնա, ես տրամադրություն չունեմ,բարի գիշեր!

-Չէ,չեմ ուզում գնամ....ուզում եմ խոսենք

- Խոսե՞նք....լավ։Նորա,մենք գրողը տանի,մանկուց իրար հետ ենք....դու ո՞նց կարող էիր մտածել որ եդ փայտի կտորին ինձնով անելու շշուկները ճիշտ են,ես չգիտեմ դու նկատել էիր թե չէ,ես ենքան էի խմել եդ օրը,որ արդեն անջատվել էի,ԱՄԲՈՂՋ դեմքս կարմրել էր,ուղղակի դուրս եկա մաքուր օդ շնչելու գրողը տանի,ես ոչինչ չեմ արել։Անցյաաաալլլ.....ատում եմ վեր հիշել անցյալում արված հիմարություններս։Երանի չտեսնեի,երանի չսիրահարվեի եդ բաբնիկի կտորին։Իր մեջ գտա չգիտեմ ինչ kind of sh*t,որը ամբողջորեն կուրացրեց աչքերս,իմ համար ինքը իր չեղած լինելով իդեալ դարձավ։ԱՆԻԾՎԻ ԵԴ ՕՐԸ, ԵՍ ԸՆԴԱՄԵՆԸ 18 ՏԱՐԵԿԱՆ ԵՄ,ՈՎ ՈՉ ԲԱՐՈՎ ԽԵՐՈՎ ՄԵԾԵՐԻ ԿՅԱՆՔՈՒՄ Ա ԱՐԴԵՆ,ՈՒ ՇԱՏ ԲԱՆ Ա ՀԱՍԿԱՆՈՒՄ,ՈՒ ՇԱՏ Ա ՓՈՇՄԱՆՈՒՄ ՈՐ ԾՆՎԵԼ Ա ԸՆԴԱՆՐԱՊԵՍ, ԳԻՏԵ՞Ս։Բայց ես իմ երջանկությունն եմ փնտրում,ես ինձ եմ փնտրում,ուզում եմ գտնեմ! Ես մի սիրած նախադասություն ունեմ,կյանքի համար,որը նույնիսկ ինստագրամիս բիոյում կա,գիտես...《Life is not a peace of cake,but you MUST live,FIND YOURSELF》,ճիշտ եմ չէ՞։ Ուզում ես պատմեմ,կպատմեմ....բայց ես գրողը տանի ՉԳԻՏԵՄ,ինչի ինքը տենց բան արեց,ես ուղղակի ՎՍՏԱՀ ԵՄ,որ fcking Հվան Հյոնջինը ու փոխվել բառերը իրարից ենքան հեռու են,ոնց որ ես ու նկարչությունը,ոնց որ ես ու 《վեձմա》 լինելը,ոնց որ Յոնջունն ու ճիշտ ապրելը,ոնց որ....Բոմգյուն ու ուղեղը,հասկանում ե՞ս։Ստեղ մի բան կա,որ ես չգիտեմ,ու դեռ կպարզեմ!