《You're my ART》

Մաս 30 / 2

Ի՞նչ....ինչ ասա՞ց.....

-W-what? .......

-I.....i like you......i really like you....

-What-t.....what are you talking abo-

-Հա Հեսս......ես չգիտեմ....չգիտեմ ոնց ա ստացվել,ես չեմ էլ նկատել....բայց....քո ժպիտը,քո խոսելը,քո շարժումները,մազերը ու .....աչքերը որ մի ամբողջ աշխարհ են թաքցնում......դրանք ինձ շփոթության մեջ են գցել դեռ վաղուց.......

Ես քարացել էի տեղումս,լեզուս նույնպես.

-Հահահահ*քմծիծաղ*....ճիշտն ասած ինձ թվում էր թե ես եմ վատ,բայց ոնց որ դու ես են մեկն ով տաքություն ունի,հա՞ *ձեռքը Քայի ճակատին դրեց*

Բռնեց ձեռքս,իջեցնելով ներքև ու բաց չթողնելով։ Ես հանկարծակիի եկա։Աստված իմ ինչ ա կատարվում....ո՞նց կարա սա լուրջ լինի....

-Ես տաքություն չունեմ....ես լրիվ լուրջ եմ....բայց....եթե ինձ մնար չէի ասի....ես ասելով ես ինքս ընդունեցի եդ փաստը....իսկ ես իմ մեջ եդ սեղմում էի,որովհետև գիտեի որ սխալ ա....որովհետև ես իրավունք չունեմ....որովհետև.....

Ես չգիտեի ինչ ասեի...ես չէի հասկանում ինչի էր Քայը եսպիսի բաներ ասում,ուղեղս չէր մտնում....

-Ո՞նց ա տենց բան հնարավոր......

-Ինչի՞

-Դե ես....Ո՞նց կարող ես դու ինձ-

-Նորից սկսել ես քեզ թերագնահատե՞լ ....կարծեմ խոսել ենք դրա մասին։

Ես հոգոց հանեցի.

-Հվան Հեսսի.....դու մարդ ես,մարդ ով սիրելու ու սիրվելու ա արժանի...դու հրաշք ես....ուղղակի մի հրաշք ում նման մեկին ցանկացած մարդ կուզենար իմ կողքին տեսներ, լսեցի՞ր.....

-Քայ Հյոնջինից հետո ես....ես....չեմ հավատում ես զգացմուքին.....ու որ տենց մեկը կգտնվի որ ես իրոք եդ նշանակությունը կունենամ իր համար,ու......Հյոնջինից հետո ես ինքս ինձ խոսք եմ տվել որ ոչ ոքի չեմ -

-Չես սիրահարվելու.....չէ՞

Ես դանդաղ գլխով արեցի

-Հեսս ինչքան միամիտ ես դու....խնդրում եմ....դու եզակի մարդ ես,վերացող տեսակ.....Հեսս եսքան ժամանակ դու չես նկատել թե իրականում ինչքան կարևոր ես քեզ շրջապատող մարդկանց համար.....Սուբինի համար.....

-Ես գիտեմ որ կարևոր եմ Սուբինի համար։ Ու ինքն էլ իմ համար շատ կարևոր ա,առանց Սուբին իմ կյանքը ծանր կլիներ....շատ դեպքերում մենակ ինքն ա ինձ լիովին հասկանում ու կարողանում դուրս հանի սթրեսսից։

-Դու ոչ մի բան էլ չգիտես.....

-Ինչ ի նկատի ունես

-Հենց դա նկատի ունեմ.....դու ենքան միամիտ ես որ....որ չես տեսնում Սուբինը ոնց ա վերաբերվում քեզ.....չես տեսնում թե Սուբինը ինչերի ա պատրաստ քո համար,ինչի ա ինքը ընդանրապես քեզ եդքան կարևորում...Սուբինն ինձ համար էլ ա շատ կարևոր դարձել ու.....ամենամեծ պատճառներից մեկը որ ես եսքան ժամանակ իմ մեջ եմ պահել իմ զգացմունքները քո հանդեպ,մինչև վերջ չեմ ընդունել հոգուս խորքում,եդ իրեն կորցնելու վախից էր.....