Kurtar Beni / GxG / HanZeh

*1*

Merhabalar. Love Success Power'da da yazmama rağmen ana karakterin #HanZeh olduğu başka bir hikaye daha yazmak istedim. Aklımda özgün bir kurgu için bulundurduğum bir konu vardı ama Hande'yle Zehra'nın görünüşleri o kadar çok uydu ki karakterlere özgünü hayran kurguya dönüştürdüm :)

AU (Alternatif Evren) bir kurgu. Burada ikisi de voleybolcu değiller. Zehra'nın da boyu Hande'den epeyce küçük. Okurken yadırgamayın, aklınızda bulunsun diye uyardım önceden :)

HOMOFOBİKLER OKUMASIN!

Geri kalan takım kızlarıma ise keyifli okumalar diliyorum😊

Bolca destek oyları vermeyi ve satır arası yorumlar yapmayı unutmayalım 🥰

Keyifli Okumalar...

İstanbul için yoğun saatlerdi. Yerin üstü kargaşayla, gürültüyle hareketli olduğu kadar altı da bir o kadar kalabalıktı. Yoğun bir günün ardından Zehra yine aynı saatlerde, aynı istasyondaydı. Bir elinde kitabı, bir elinde sıcak kahvesiyle birlikte iş çıkışı halkın hızlı temposuna ayak uydurarak istasyonun loş ışıklarının altında yürüyordu. Her gün metroyla gidip gelmesi onun için sıkıcı bir alışkanlık haline gelmişti artık. Neredeyse gözü kapalı bir şekilde bile durağa doğru yürüyen kalabalığın ardında hiçbir yanlış yere sapmadan yolunu bulabilirdi. Dolayısıyla da fazla yorucu geçen günün devamını bu sıkıcı tünellerde yaşıyordu ama en azından tıklım-tıklım İstanbul trafiğinden kurtuluyor, ilk duraktan bindiği için de oturma şansı yakalıyordu.

Belirli çizgiyi geçmeden arkasındaki kalabalıktan biraz daha önde durdu Zehra. Kulağındaki müziğin sakin ritmi onu yatıştırıyordu ve bir de avuçları arasında tuttuğu sıcak kahvesi...

Onu yudumlarken keyifle gözlerini kapattı ama tekrar açtığında arkadan bir el omuzuna sarılarak onu rayların üstüne itmemek için geri çekti. Zehra bağırmadı fakat yine de korkudan elindeki kitabı yere düşürdü.

"Çok özür dilerim, ayağım kaydı ve dengemi kaybettim."

Arkasına döner dönmez uzun boylu, beyaz tenli bir kızla karşılaştı, oysaki tanışmak için bahane arayan bir erkekle karşılaşacağını düşünmüştü. Kızın boynuna doladığı uzunca atkısının uçları çarpışmalarının etkisiyle hâlâ salınıyordu. Zehra, ilk ne tepki vereceğini bilemedi ve sadece gülümsedi.

Karşısındaki kız da ondan farksızdı. Yanakları kızarmıştı utancından ama o da gülümsüyordu. Her ikisi de birbirlerinin gözlerinden aynı anda çektiler bakışlarını çünkü her ikisi de aynı anda ayakuçlarının önünde duran kitabın düştüğünü hatırladılar.

Zehra, onu almak için eğildi ama ona çarpan kız daha hızlıydı ve yine neredeyse birbirlerine çarpacak bir şekilde aynı anda dizlerinin üstünde yere eğildiler.

"Teşekkür ederim" dedi Zehra, utangaç bir şekilde gülümseyerek. Yabancıdan kitabı alıp tekrar ayağa kalktı. Karşısındaki kişiyle senkronize bir şekilde hareket etmeleri oldukça tuhaf ve komikti ama Zehra bu duruma verdiği tepkiyi dışarıya sadece masum bir tebessümle yansıtıyordu.

"Rica ederim."

Yabancı kız da en az Zehra kadar bu olanlara şaşkındı.
Gülümserken yanağının sol köşesinde oluşan gamze Zehra'nın dikkatini çekti ve bakışları uzun boylu yabancının gözlerinden yanağındaki çukura kaydı.

Yüksek korna sesi ayırdı onu düşüncelerinden ve Zehra hiçbir şey söylemeden önüne döndü. Oldukça tuhaf hissediyordu. O kızı defalarca bu istasyonda görmüş, onunla aynı vagonda defalarca yolculuk yapmıştı. Zaman zaman bakışlarının kesiştiği de oluyordu fakat o yabancının bu akşam Zehra'da bıraktığı etki bambaşkaydı.