Çukurᑅ ᐧ ᑀ

İntikam soğuk yenen bir yemektir.

   Hepinize merhaba arkadaşlar. Bu bölümde biraz küfür yazmalı oldum. Yani rahatsız olanlar için incəden söyleyeyim dedim. Güzel okumalar. Umarım beğenirsiniz :)

Celasun Yamaç'ın söylediğini duyduğunda donup kaldı.
- Ne diyorsun sen ? Ne söylediğinin farkındamısın ?
- Hemde hiç olmadığım kadar . Vartolunun yanında çalışacaksın .
- Böyle birşey olmayacak , biliyorsun değil mi ?
- Olucak Celasun. Sol elini ben aldım. Bu el benimle Vartolunun arası olucak . Biliyorsun , intikam soğuk yenen bir yemektir.
- Anlamadım, sen bana ajanlık yap mı diyorsun ?
- Eh işte onun gibi bir şey. Birde Celasun , rica edicem , benimle konuşurken sesinin tonuna , ağzından çıkan kelimelere dikkat et , şimdilik rica ediyorum. Eğer bir daha olursa , sağ elinde benim olur.
Celasun zaten suçluydu , Yamaç'ında nasıl biri olduğu az çok biliyordu. O yüzden artık dikkat etmesi gerektiğini anladı.
- Tamam abi . Anladım , ama nasıl olucak ? Yani nasıl gireceğim yanında çalışmaya ?
- O işi bana bırak .
                                  ✷✷
- Medet hemen buraya gel .!
- Efendim , abim buyur ?
- Arabayı hazırla da , biraz gezelim mahalleyi , bakalım , bakalım kimler varmış , kimler yokmuş.
- Hemen abim gideyim de hazırlayayım.
- Hadi Medeet , hadi biraz tempoo..
  Medet arabayı hazırladı , evden çıktılar. Onlar Koçovalıların evinin karşısından geçen vakit , Saadet de evden çıkıyordu. Vartolu onu gördü. Ve bir anlık arabayı durdurması için Medete bağırdı :
- Dur , dur , dur Medet hemen..
- Tamam abi kızma da, ne oldu ?
- Bir dakika Medet , bekleyelim.
  Vartolu Saadet'e bakıyordu. "Çocukluk aşkına"..  Evet Salih'in Saadişine.. Saadet onun çocukluk aşkıydı , onu tek anlayan , annesinden sonra sevgi gösteren tek kişi , hayatında ki en değerli 2ci insan... Birden tüm anılar gözünün önünden geçti , mahalleden nasıl ayrıldığını , yine eski hayatı hatırladı. Kalbi aslında kötü değildi Salih'in. Vartolu olduğunda acımasız oldu. Eee bu hayatda ondan Salih değil , Vartolu olmasını istedi .

  Saadet çöpleri atmaya gidiyordu. Vartolu Medet'e onu takip etmesini söyledi. Çöplüğe yaklaştığında Vartolu arabasından indi . Kendisi takip etmeye başladı. Saadet fark etmemişdi bile. Çöpleri atarken Vartolu duvarın arkasından onu izliyordu . Bir yazıya gözünün takıldığını gördü . Yazı böyleydi :
Saadet o yazıya bakarak bir şarkı söylemeye başladı. Bu onların şarkısıydı. "Az önce geçtim evin önünden , kendime sözler vererek. Hem seni hep sevmeye ant içtim ben ,  ama uzağım senden "
Vartolu bunu duyunca kalbi yeniden Saadişinin sevgisini hiss etdi. Kaç yıldır ilk defa böyle oldu kalbi . Sanki Vartolu değilde , Salih'in kalbi....
  Saadet arkasına döndüğünde Vartolu saklandı yine duvarın arkasına. Saadet sanki birisinin onu takip ettiğini anlamış gibi döndü. Ama kimseyi görmeyince rahatladı. Eve dönmek için oradan ayrıldı. Medet araba ile kenarda bekliyordu. Saadet geçince Vartolu'da arabaya bindi.
- Medet yine takip et .
- Tamam abi , galiba o .....
- Fazla konuşma da , takip et. Ağzın değil elin çalışsın biraz .
- Tamam abim.
Eve kadar takip ettiler Saadeti. Eve girdiğinde Vartolu bu gün için son kez baktı ona . Ama bu bakış sadece bir gün yeterdi ona , çünkü kalbi artık onu dinlememeyi seçecekti...
                                    {}
Vartolu eve dönerken Celasun birden arabasının önüne atladı .
- Has siktirr , ne yaptın be amına koduğumun oğlu !
- Medet önüne bakmazsan böyle olur . Hadi in , in , Allah belanı vermesin.
Arabadan indiler Celasun bayılmış numarası yaptı. Hastaneye değil eve götürmek zorunda kaldılar. Eve gidince , hemen bir doktor çağırdılar. Celasun doktorun geldiğini gördüğünde ayıldı.
- İyi olacak hastanın doktoru ayağına gelirmiş cümlesi de bu durum için söylenmiş vay beee... - dedi Vartolu alaycı şekilde. 
- Beni bırakın da gideyim artık - dedi Celasun.
- Aa ama hemen nereye gidiyorsun bu halde , daha niye arabanın önüne atladığını söylemedin. ?!
- Vartolu , bak , yalan yok. Atladım evet . Ama sen benim kim olduğumu biliyormusun ?
- Yok , ama senin benim kim olduğumu bilmen yeterli.
- Sende benim kim olduğumu bilsen iyi olur, çünkü ben senin babasını öldürdüğün insanım. Kahvede vurduğun....
Vartolu yerinde donup kaldı. Ne söyleyeceğini unuttu. Bir anlık sanki yine Salih'e döndü.
- Peki neden burdasın ?
- Beni kendi yanında işe almalısın.
- Nerden çıktı bu ? Koçovalı mahallesinden olan biri neden benim yanımda çalışsın ki ?
- Siktiğimin Koçovalılarıı, bi yardımları dokundumu ki , şerefsizler hep kendileri yediler , biz açmıyız , tokmuyuz bilen yok , ama onlardan bir iş talep edemedim. Çünkü bie kötülükleri de olmadı. Ama senin durumun farklı.
Vartoli bir düşündü , yanıma alayım bakayım nasıl işler peşinde olduğunu daha iyi anlarım diye .
- Tamam Celasun. Koruma olarak yanımda çalışacaksın. Ama gözüm tutmasa sol elini alırım. Bakıyorum hep yukarıda duruyor. Bir rahatsızlığı var galiba. Onu halletmiş oluruz....
- Bir işe başlayım da görürüz ...