Çukurᑅ ᐧ ᑀ

Mihriban kim ?

Okuyan ve beğenen herkese teşekkürler.

Evet Hikmet Dolu'nun vefat etmiş eşi Mihriban Dolu. Bu ismi bir yerden hatırlıyorum galiba.....
Tamam ya buldum, Vartolunun annesi işte.....
Adam Yamaç'ın gitarını aldı ve iki gün sonra gelip ala bileceğini söyledi. Yamaç hemen dışarı çıktı. Çünkü Vartolunun çukur dövmesi meselesi kafasını karıştırmıştı. Bu meseleyi çözmeliydi. Ama nasıl yapacağını daha bilmiyordu. Yamaç düşüne düşüne eve vardığını fark etti. Ama daha bir şey bulamamıştı. İçeri girdi. Sultan:
- Oğlum hoş geldin. Buyur geç baban salonda.
- Hoş buldum anne. Benim biraz düşünmem lazımda. Babama selam verip odama çıkıcam.
Yamaç salona geçti.
- Selamün aleyküm baba.
- Aleyküm aslan parçası. Otur bakalım.
- Baba iznin varsa odama çıkmak istiyorum.
- Bu gün benimle geleceksin. Pazara gideceğiz. Özlemişsindir.
- Tamam baba ısrar etmeyeceğim. Gidelim istersen şimdi.
- Gidelim Yamaç.
Yamaç'ın girmesi ile çıkması bir oldu.
                               ****
Vartolu sabah Saadişin sesine uyandığını düşünürken gözünü açtığında karşısında Medet vardı.
- Abim, abim, hadi benim güzel abim uyan.
- Tamam lan oğlum kalktım. Medet bir kez daha benim odama böyle dalıp uyandırmaya kalkma. Bir kapıyı çal ben uyanırım zaten.
- Çaldım zaten abim. Uyanmadığın için girdim.
- Tamam Medet, tamam.
- Tamam abim.
Medet durup Vartolu'ya bakıyordu.
- Medet istersen üstümü de sen bakarken değişiyim ha oğlum.
- Estağfurullah abim. Ben hani Bir şey istersin diye bekliyordum..
- Çık lan odamdan.
- Tamam abim. Bir şey istersen bana seslen.
Medet odadan çıktı. Vartolu kalktı, her sabah olduğu gibi elini yüzünü yıkadı elbiselerini giydi. Olmazsa olmaz eline kızıldan zincirini de aldı. Aşağıya indiğinde sofra hazırdı. Medet gene o meşhur menemeninden yapmış hazır bekliyordu.
- Buyur abim. Her şey hazır. Afiyet bal şeker olsun abimee..
- Sağol Medet sağol. Yemeğimizi yiyelim de bir etrafı gezmeye çıkalım. Bakalım Çukur'da durumlar nasıl.
- Tamam abi.
Yemek bitdi. Medet ve Vartolu dışarı çıkarken Celasun seslendi:
- Abi, bende geleyim mi?
- Yok gerek yok şimdi. Zaten bir mevzu yok. Öylesine bir gezelim.
- Tamam abi.
Celasun onlar gittikten sonra hemen Yamaç'ı arayıp durumu bildirdi.
Yamaç'la İdris pazara gitmeden önce bir Muhittin berberin yanına gidiyorlardı. Ama giderken İdris'e bir telefon geldi.
- Efendim
- İdris hemen buraya gelmelisin. (Bir kadındı konuşan)
- Kapat geliyorum. Yamaç oğlum benim gitmem gerek sen bakarsın artık.
- Tamam da, baba acil bir durum mu var ?
- Yok ya benim işlerimden biri işte. Neyse gittim oğul. Görüşürüz sonra.
- Tamam baba. Görüşürüz.
Ne tesadüf ki, İdris gittikten sonra Vartolu arabayla gelip kahvenin karşısında durdu. Arabadan indi. O anda da Yamaç Muhittinin dükkanının önünde Muhittin ile konuşuyordu. Vartolu kahveye girmeye çalışsa da, çocuklar önüne geçtiler.
- Tamam çocuklar, hırçınlaşmayın ama yahuu...
Yamaç onlara çekilmelerini söyledi.
- Oooo, Yamaç bey nasılsınız?
- İyiyiz be Vartolu. Yaptığın köpekliklere rağmen iyiyiz şükür.
- Aaa, ama oluyor mu öyle konuşma şekli yakışıyor mu sana havalı çocuuuk..)
- Sen daha benim diğer yüzümü görmemişsin Vartolu.
Tam o anda Muhittin Mihriban şarkısını açtı. Birden-bire Vartolunun yüzü düştü. Kızdı. Gözünün içinde olan kırmızılık daha da kızardı.
- Yamaç söyle şuna kapatsın şu şarkıyı yoksa kötü olur.
Yamaç şaşırdı. Neden bu kadar kızmıştı ki?
- Noldu ki Vartolu ? Gayet de, güzel bir parça kalsın Muhittin abim kapatma.
- Kapatın lan şunu.
- Kapatmazsam nolur ?
Yamaç'ın sözünü bitirmesiyle Vartolu silahını çekip radyoya bir kaç el sıktı.
- Kapatın şu Allah'ın cezası radyoyu dedim anlamadınız. Böyle kapatırım işte. Medet hadi gidiyoruz.
- Ne yaptığını sanıyorsun sen ? Bu şarkı seni niye bu kadar rahatsız etdi ? Yoksa sevdiğin bir kadın mı kalbini kırdı ha Vartolu abimizin ?
Yamaç gülerek bunu söylerken Vartolu silahını ona doğrultdu. Herkes Yamaç'ın etrafına toplandı ama Yamaç açılmalarını söyledi.
- Bak Yamaç damarıma basma. Bilmediğin konular üzerine konuşma. Kimin ne yaşadığını bilemezsin.
Bunları söyleyip gitdi hızlıca. Yamaç bu konuyu boş verecek değildi. İlk defa Vartolunun gözlerinde bu kadar kızgınlık ama bir o kadar da üzgünlük görmüştü.....