Flashback end
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"හ්ම් ඔව්...එදා තමයි මං මුලින්ම ඒක කියපු දවස " ජන්කුක් දිග හුස්මක් ඇරලා ඒම කියද්දි ජිමින් එයාගේ අත ජන්කුක්ගේ උරහිස උඩින් තිබ්බේ ජන්කුක්ගේ දුක තුනී කරන මුවාවෙන්.
"ඒත් බම් අපි ඔය කිසි දෙයක් ගැන දැනන් හිටියේ නෑනේ "
"නෑ ජිමිනා අඩුමතරමේ ඒක මගේ හොදම යාලුවා නම්ජුන්වත් දැනන් හිටියේ නෑ"
"ඒක හරි ජන්කුක් ...ඒත් ඇයි එකපාරටම ඔයා..ලා..?? "
"අපි ආදරේ කලා ජිමිනා පොඩි කාලෙකට උනත් අපි ආදරේ කලා.අපි අතර ලොකු ලොකු දේවල් උනේ නැති වෙන්ඩ ඇති.ඒත් අපි ආදරේ කලා.ඇත්තටම ආදරේ කලා
කාලයක් යනකන්ම...."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"එච්චරටම ආදරේ කලා..නම් ඇයි ජන්කුක්..??
"හුම්...මිනිස්සු ආදරෙයි කියන්න කලින් වගේ නෙමෙයි ආදරේ කියලා කිව්වට පස්සේ..මුල් කාලේ ආදරෙන් ඉන්නවා.ඒත් ඊට පස්සේ...
ටිකෙන් ටිකෙන් තියෙන අගේ අඩු වෙලා යනවා.කොච්චර දකින්න හොද පැති තිබ්බත් ඒ දේවල් පේන්නේ නැති වෙලා යනවා.ඒ වෙනුවට වැරදි අඩු පාඩු විතරමයි පේන්නේ.අන්න ඒදේම තමා අපි දෙන්නට උනෙත්...
YOU ARE READING
FOR £H€ €ND OF £H€ £IM€ ❤️🌹 | Taekook
Fanfictionғᴏʀ ᴛʜᴇ ᴇɴᴅ ᴏғ ᴛʜᴇ ᴛɪᴍᴇ | ᵗᵃᵉᵏᵒᵒᵏ BTS FF "මේ ලෙඩෙත් එක්ක මෙයා මාස හතරක් තිස්සේ සටන් කරනවා..." "ඇත්තටම මෙයාගේ ජීවිතේ ගැන ෂුවර් එකක් තියාගන්න අමාරුයි.. ඒත් අපි අපිට පුලුවන් උපරිමයෙන්ම උත්සහ කරන්නම්..."
