[Zawgyi]
❝ထိုေန႔က...
စိတ္ညစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုညည္းညဴေနခဲ့ေသာ
မမၾကည္ျပာသက္ေဝ၏ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးသည္
တကယ္တမ္းမွာေတာ့...
ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားႏွင့္ အနားကြပ္ထားလ်က္
ေတာက္ပစြာ ျပံဳးရယ္ေနခဲ့ပါသည္။❞
❀❀❀
၂၀၁၉ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ...
“မိၾကည္ျပာေရ။ ညည္းမလည္း ငါကပင့္မွပဲ
အိမ္ေရာက္လာေဖာ္ ရေတာ့တယ္။ ကိုယ္ေနခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ ကိုယ္ျပန္လာတာေတာင္ အေဒၚအိမ္ကိုေက်ာ္ၿပီး တည္းခိုခန္းသြားတည္းရသတဲ့။ ညည္းတသက္လံုး က်ဳပ္အိမ္မွာပဲ ေနစားၿပီး ေက်ာင္းတက္သြားတာပါေအ့။ ညည္းအခ်ိဳးက မဟုတ္ေသးပါဘူး။”
“အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး ႀကီးေမရယ္။
သမီးလည္း ႀကီးေမတို႔ အလုပ္ပိုေနမွာစိုးတာနဲ႔
မလာျဖစ္တာပါ။ ေနာက္ၿပီး အလုပ္ကိစၥေၾကာင့္
လာရတာဆိုေတာ့ ဟိုသြားဒီသြားနဲ႔ ဒီလာလည္း
ႀကီးေမတို႔နဲ႔ေနခ်ိန္ သိပ္႐ွိမွာမဟုတ္ဘူးေလ။
စိတ္မဆိုးပါနဲ႔... ေနာ္ ႀကီးေမ။ ဒီမွာ
သမီး ႀကီးေမနဲ႔ေလးႀကီးတို႔ဖို႔ မုန္႔ေတြေရာ၊
အားေဆးေတြေရာ အမ်ားႀကီးဝယ္လာတယ္။
ေလးႀကီးေရာ ဘယ္သြားတာလဲ။”
“အခုခ်ိန္ ဆိုင္မွာေပါ့ေအ။ တျခား
ဘယ္ကိုသြားရမွာတုန္း။”
ႀကီးေမက ကေလးလိုမ်ိဳး စိတ္ဆိုးေတာ့
ကြၽန္မမွာ ေလျပည္ထိုးၿပီး ေခ်ာ့ရသည္။
ဒါေပမဲ့လည္း အေခ်ာ့ခံရသည့္ ႀကီးေမကေတာ့
စိတ္ေကာက္မေျပ။ ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီး ျပန္ေျဖလ်က္ ကြၽန္မကို မ်က္ေစာင္းခ်ိတ္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္သြားသည္။
ကြၽန္မ သတိလက္လြတ္ ေမးလိုက္မိျခင္းအတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း အျပစ္တင္မိပါသည္။ ဦးေႏွာက္မွတ္ဥာဏ္ေတြလည္း ပ်က္စီးေနၿပီထင္၏။
ဒီအခ်ိန္ဆို ေလးႀကီးက (သူတို႔အပိုင္ ကုန္စံုဆိုင္) ဆိုင္မွာ႐ွိေနမယ္မွန္း သိပါလ်က္နဲ႔ ကြၽန္မ
ေမ့သြားခဲ့မိသည္။ ႀကီးေမ စိတ္ေကာက္မေျပတာလည္း ျဖစ္သင့္ပါသည္။ ကြၽန္မကလည္း ဘဝေမ့သလို ျဖစ္ေနခဲ့သည္ကို။
YOU ARE READING
မမကြည်ပြာသက်ဝေ (completed )
Romance(Both Zawgyi and Unicode) ❝ အစဥ်အမြဲအတွက်... ကိုယ့်ရဲ့ အချစ်မြတ်နိုးရဆုံးသော မမကြည်ပြာသက်ဝေ ❞
