"İstemiyorum." Seokjin yanına gelen yardımcısına ters bir şekilde cevap verince; yardımcı, omegayı takmamıştı.
Prens hep böyleydi.
Saraydaki herkes bunu bilirdi.
Seokjin; kibirli, kendinden başka kimseyi düşünmeyen, şımarık bir prensti.
Sürekli kendini över, başkasının kendini eleştirmesine izin vermezdi.
Çünkü Seokjin mükemmeldi.
Eleştirilecek hiçbir özelliği yoktu.
Ona talip olmak için yaklaşan bütün alfaları bezdiriyordu.
Kimse Seokjin'in alfası olabilecek kadar mükemmel değildi.
Hoş, olamazdı ya.
Yani, Seokjin öyle düşünüyordu.
£££££
"Baba~" diyip iki haftadır görmediği babasının boynuna sarıldı Seokjin. "Seni özledim."
Kral gülüp oğlunu kollarıyla sardı ve biraz zaman geçtikten sonra ikili ayrıldı.
Babası yanındaki alfayı işaret etti.
"Kim Taehyung. Doğu bölgesi güvenlik kontrol komutanı."
Taehyung başıyla prense selam verdi. Seokjin gözünü devirdiğinde babasının sinirli gözleriyle karşılaştı ve yalandan gülümseyip o da başını salladı.
"Artık burda olacak ve buradaki orduyu yönetecek. Bir süre sarayımızda misafir edeceğiz onu."
Seokjin gülümseyip başını salladı ve alfaya baktı. Alfayı hiç sevmemişti.
£££££
"Seokjin?"
"Efendim, hyung?"
"Neye bakıyorsun abicim?"
Alfa gelip kardeşinin arkasından camdan dışarıya baktı ve komutanı gördü.
"Seokjin?"
"Ne?"
"Niye yarı çıplak komutanı -ki bu bi alfa- camdan izlediğini sorabilir miyim?"
"Yaptığı hareketler hoşuma gitti. Kılıcı çok güzel kullanıyor."
Alfa kaşlarını çattı.
Kardeşi birini mi övmüştü yoksa rüya mı görüyordu?
Kesin rüyaydı.
"Sen, alfadan etkilendin mi?"
"Ne alaka!?" Seokjin abisine döndü ve somurttu. "Kimseden etkilenmem ben."
"Biraz önce onu övdün ama?"
"Ben- yapmadım öyle bir şey!" Seokjin perdeyi kapatıp abisine ürkütücü bakışlar attı ve odadan çıktı.
Salak salak şeyler diyordu.
Seokjin kimseden etkilenmezdi.
