"Bak, hyungie~ Bunu yeni aldım!"
Seokjin telefonunu sabitlemiş ve kıkırdayıp etrafında dönmüştü.
Alfasına, yeni aldığı pembe hoodiesini gösteriyordu.
Üstünde sadece bu hoodie vardı ve Seokjin hoodienin içinde küçücüktü.
Kolları baş parmağına kadar geliyor, etek kısmı ise omeganın dizlerinin sadece bir karış üstünde bitiyordu.
Dürüst olmak gerekirse, omega bu hoodienin içinde ekstra tatlı duruyordu.
Taehyung onu sarmalamak ve yüzünün her tarafını öpmek istiyordu.
"Çok güzelmiş, küçüğüm."
Seokjin kafasını sallayıp telefonu tekrar eline almış ve yatağının ucuna sabitlemişti bu sefer de.
Yatağına uzanıp tatlı tatlı ekrandaki alfasına bakarken alfasının eriyip bittiğinden habersizdi.
Gözleri alfasının güzelliğinden dolayı dolarken yatakta bağdaş kurarak oturmuştu. Pembe hoodie sıyrılıp omeganın bacaklarını daha da ortaya çıkartınca Taehyung'un gözleri bir anlığına Jinnie'sinin bacaklarına kaymıştı.
Omeganın ne yaptığını anlamaya çalışırken onun ağladığını fark etmesi kısa sürmemişti.
"Jinnie'm, noldu? İyi misin?"
"Hyungie~"
"Söyle, bebeğim. Alfan seni dinleyecek."
"Alfa~, yalnız hissediyorum..."
Omega burnunu çekip sweatinin koluyla gözlerini sildiğinde alfa telaşla konuşmuştu.
"Bebeğim, hayır. Yalnız değilsin. Bak, yanında Jimin var, Hoseok var, Jungkook var. Yalnız değilsin, bebeğim."
"Ama alfa~... Seni istiyorum..."
"Jinnie'm, gelemem ama ben, bebeğim..."
Seokjin ağlamaya başlamış ve yataktan doğrulup kameradan çıkmıştı.
"Jinnie..."
Taehyung korkuyla ileri atılıp telefona yaklaştığında bebeğinin ağlamaları kulağına doluyordu.
"Bebeğim..."
"Seni istiyorum, kimseyi değil! Sadece seni!"
Omega yatağın yanına çöküp ağlamaya devam ederken Taehyung endişeli bir şekilde telefon ekranındaki boş yatağa bakıyordu.
"Ben de, ben de seni istiyorum, güzelim... Ama bu şu an-"
"Biliyorum, şu an olamaz!"
Seokjin sesini yükselterek konuşmuş ve ağlamasına devam etmişti bir süre.
"Ama olmasını istiyorum, seni istiyorum..."
"Jinnie'm, sadece üç hafta daha... Lütfen, küçüğüm... Yapma böyle..."
Kapı tıklatıldığında Taehyung'un bakışları babasını buldu.
"Taehyung, hadi, toplantı başlıyor."
"Baba, iki dakika daha lütfen."
"Oğlum, adamlar zaten 10 dakikadır bizi bekliyor. Hadi artık."
"Geliyorum..."
Taehyung titrek bir nefes vermiş ve odadan babasının çıkmasını beklemişti. Babası çıkıp gittiğinde ise telefon ekranına dönmüş ve konuşmuştu o güzel sesiyle.
"Jinnie'm, aşkım, bebeğim... Her şeyim... Söz veriyorum bütün bunlar geçecek. Şimdi gitmem gerek. Seni seviyorum... Tamam mı, güzelim? Unutma. Alfan seni çok seviyor, Jinnie..."
