De knappe crimineel

Deel 6

Louis Tomlinson

Als ik de volgende ochtend de kamer binnen loop, zegt mijn moeder: "Goedenmorgen lieverd." "Goedenmorgen mam." Antwoord ik haar. Ze heeft pannenkoeken gebakken en ze zijn super lekker! "Heel erg bedankt voor het lekkere ontbijt, maar ik moet nu gaan." "Is goed Louis." Zegt mijn moeder. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en ik stap op de fiets. Zou ik Harry vandaag weer zien? Ik hoop het wel. Het blijft een crimineel, maar hij wil wel veranderen. Ik zie zijn prachtige gezicht, met zijn prachtige, sprankelende, groene ogen en zijn zwart gekrulde haar de hele tijd voor me. Als ik bij de kliniek ben aangekomen, loop ik weer naar het arbeids lokaal. Als iedereen er is zegt Emma: "Goedenmorgen iedereen. De begeleiders van gisteren komen zometeen om te zeggen welke functie je hebt gekregen en ze leiden je naar de goede plaats in het gebouw." Ik zit in spanning te wachten tot Milan komt. Ik heb mijn vingers gekruist en ik hoop dat ik stage mag lopen bij psychiologie. Ik zie dat Milan mijn kant op loopt en ik blijf hopen. Hij staat voor mij en zegt met een glimlachje: "Psycholoog." "Omg! Echt?" Mialan knikt. Ik ben zo blij niet normaal. "Lisa wou heel graag dat je bij haar mogt stagelopen, dus door haar kan dit." Zegt Mialn. "Wauw." Antwoord ik. "Hier is het." Zegt Milan terwijl hij naar een deur wijst. Ik loop naar binnen en doe de deur achter mij dicht. "Hoi Lisa, dankuwel voor het vragen van mij." zeg ik. Lisa antwoord met: "Louis, kom zitten." Ik ga naast haar zitten en ze gaat verder. "Het lijkt wel of je al een studie psychiologie gehad hebt. Je bent geweldig! Je kreeg niet alleen alle woorden uit Harry, maar je stelde hem ook nog eens gerust. Ik ben blij dat je bij mij komt stagelopen." "Dankuwel, Lisa." Antwoord ik. Ze glimlacht naar mij en ik glimlach terug. Na het behandelen van 3 klanten, zijn we 3 uur verder. Het is pauze. Ik ga naar de kantine en ik ga aan een tafel zitten.

Harry Styles

Ik moet zo weer naar mijn psychologe. Zou Louis er ook zijn? Ik hoop het. Ik kan niet wachten! Na lang nadenken over Louis, wordt ik opgehaald door twee bewakers. Ze brengen mij naar de psychologe. Als we er zijn doen ze de deur open en ze brengen mij naar binnen. Als de bewakers weg zijn kijk k zo snel mogenlijk weg. En ja hoor Louis is hier ook. Er verschijnt gelijk een glimlach op mijn gezicht. Zijn ogen glinsteren in het licht van de lamp. Ik merk dat ik staar en ik wend snel mijn blik af. Ik ga op de stoel tegenover Lisa en Louis zitten. Lisa begint te praten, maar ik hoor er niks van, want ik staar alleen maar naar Louis. Ik kan mijn blik niet van hem af houden. "Hoegaat het nu met je Harry?" Hoorde ik Louis opeens vragen. "Ehm...goed hoor, ja...euh...super goed." Antwoord ik snel terwijl ik naar mijn benen begin te kijken. Ik hoor Lisa weer van alles zeggen en ik kijk in de ogen van Louis. "Eerlijk?" Zeg ik opeens. Ik zie aan Lisa en Louis hun gezichten dat ze niet weten waar ik het over heb. Louis knikt. "Vertel maar, Harry." Zegt Louis. "Het gaat helemaal niet goed." Begin ik. Louis kijkt mij bezorgt aan. "Het voelt elke dag als een uitdaging. En nee, niet alleen omdat ik hier zit. Dit heb ik al zolang als ik me kan herinneren. Ik voel me waardeloos, leeg en slecht. Het voelt alsof ik nooit meer blij kan worden. Elke dag wou ik opgeven, maar dat kan hier niet. Elka dag stond ik toch weer op. Waarom? Dat is nu niet belangerijk." Ik staar vooruit terwijl ik dit zeg. Ik voel mijn ogen vullen met water. Ik zie dat ook Louis tranen in zijn ogen heeft en dat breekt mij. Ik kan het niet meer inhouden en er glijd een eezame traan over mijn wang.  Ik voel een stevige arm mij heen. "Stil maar Harry. Het komt goed." Hoor Louis zeggen. Er komt met moeite een glimlach op mijn gezicht. Louis glimlacht terug. Na nog even praten word ik terug gebracht naar mijn cel.

---Heyyyyyyyy
Als jullie nog leuk boeken over 1d of larry weten. Laat het mij dan even weten x.
Vote
Comment
Follow
Share
Byeeeeeeeeee---