De knappe crimineel

Deel 11

Louis Tomlinson

Ik word wakker, maar ik heb absoluut geen zin om op te staan. Ik mis Harry nu al zo erg. Ik wou dat we samen konden zijn, maar hij is een crimineel. "Goedenmorgen, Lou." Hoor ik mijn moedere zeggen terwijl ze mijn gordijnen open doet. "Mammmm." Grom ik en ik kruip onder de dekens. Mijn moeder trekt de dekens van mij af. "Het is 11 uur Lou en ik wil je aan iemand voorstellen om 1 uur, dus schiet op." "Oké..." Antwoord ik haar verbaasd. Mijn moeder loopt mijn kamer uit en ik pak mijn blauwe jeans en een losse trui. Ik loop naar de badkamer en ik ga douchen. Na een tijdje kom ik aangekleed en wel naar beneden mijn moeder zegt: "Lou, we gaan naar een restaurant, dus het heeft geen nut meer om te ontbijten." Ik ben nog steeds een beetje verbaasd en ik loop weer naar boven om mijn tanden te poetsen en om mijn haar een beetje te fatsoeneren.  Als ik weer in mijn kamer ben doe ik de radio aan. "Een 1ste jaars student heeft een mega goede auditie gaan op zijn school waardoor hij toegenlaten is op een muziek school." Zegt een man op de radio. " Het liep heet Bedroomfloor van Liam Payne." Ik loop snel naar de radio en ik zet hem war harder. Mijn vriend komt gewoon op de fucking radio. Ik luister aandachtig naar het lied. Het is geweldig! Ik bel Liam snel. "Met Liam." Hoor ik naar een tijdje. "Je was op de radio!" Schreeuw ik uit. "Ja, cool hè?" "Jaaaa!" Zeg ik. "Zorg er wel voor dat je mij nooit vergeet Payno." "Natuurlijk vergeet ik jou nooit Tommo!" Na nog even gepraat te hebben hang ik op. "Lou, we gaan!" Hoor ik mijn moeder roepen. Ik zet de radio uit en ik ga naar beneden. Mijn moeder en ik doen onze schoenen en jas aan en we lopen de deur uit. We stappen in de auto en we rijden naar een restaurant toe. Als we het restaurant binnen komen loopt mijn moeder gelijk naar een tafeltje waar een man zit. Ik loop achter haar aan. "Greg Johnson." Zegt de man. "Louis Tomlinson." Zeg ik terug. We gaan zitten en we bestellen wat te drinken. "Louis, ik hoorde dat je psychiologie gaat studeren." "Ja." Antwoord ik kortaf. Ik kan het gewoon niet zo goed plaatsen. Mijn moeder heeft een nieuwe vriend. Ik was altijd de eenige jongen. Mijn moeder kijkt mij streng aan. "Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?" Vraag ik snel. Greg begint te praten, maar ik kan mijn aandacht er niet bij houden. Ik denk alleen maar aan Harry. Als ik zo ga studeren zie ik hem waarschijnlijk nooit meer. "Ik zag je laatst trouwens op het journaal." Hoor ik Greg zeggen. "Ja, Ja." Begin ik. "Ik, euhmm." "Dat schilderij was prachtig." Zei Greg." "Ja, klopt." Zeg ik met mijn gedachtens bij Harry. "Harry is een speciale jongen." Greg vraagt: "Hij is een crimineel toch?" "Ehm...Ja, maar hij wilt een beter mens worden en hij heeft het goed gemaakt richting mij." "Als hij vrij komt na de TBS begint hij gewoon weer opnieuw." Zegt Greg. Ik merk dat ik boos word. Mijn moeder ziet dat en ze legt haar hand op mijn been. Ik gooi haar hand aan de kant en zeg: "Ik ben even bij de toilet." Ik loop snel naar de toilet. Ik doe een hokje open en doe de deur dan opslot. Ik barst in tranen uit. Hoe kan iemand zo over hem denken. Wie denkt Greg wel niet wie hij is. Hoi ik ben Greg, ik loop even je leven in en ik zeg dat je vriend geen beter mens wil worden. Ik haat Greg nu al. Na een tijdje loop ik terug en ik ga weer op de stoel zitten. Inmiddels is het eten er ook al. We eten ons eten op en we gaan naar huis.

---Heyyyyyyyyyyyy, Hier weer een deel!!!
Hoppelijk vinden jullie het leuk!!!
Vote
Follow
Comment
Share
Byeeeeeeeeeee---