De knappe crimineel

Deel 12

Harry Styles

Het is nu een maand geleden dat ik Louis voor het laatst zag. Ik mis hem zo erg. Ik lig alleen maar in mijn bed. Ik hoor dat de deur van mijn cel open gaat, dus ik draai me om. Een van de bewakers vraag of ik mee ga naar het arbeidslokaal. Met moeite sta ik op en ik loop samen met de bewaker naar het lokaal. Ik sta met nog 2 andere gavangenen in het lokaal. Lisa is er ook. "Zoals jullie zien staan jullie voor een leeg schildersdoek." Begint Lisa. "Jullie mogen gewoon eens lekker gaan schilderen." Ik heb geen ideen wat ik wil schilderen. Het verf is al klaar gezet, dus ik besluit met mijn kwast door de grijze verf heen te gaan. Ik ga gewoon schilderen hoe ik me voel. Ik schilder een lege kamer. Na een tijdje zegt Lisa: "Oké jongens laat jullie schilderij maar eens zien." Ik draai mijn schilderij om en ik kijk naar de andere twee schilderijen. Lisa vraagt waarom ze dat hebben geschilderd, maar er zat geen betekenis aan vast. "En jij Harry?" Vraagt Lisa. "Euhm..." Ik kijk naar mijn schilderij. Ik zucht. "Ik heb gewoon geschilderd hoe ik me voel." Zeg ik verlegen. Ik krijg een bezorgde blik van Lisa. Ik word weer naar mijn cel gebracht  en ik kruip in mijn bed. Was Louis nou maar hier.

Louis Tomlinson

Ik zit in de les. Ik vind psychiologie echt super interresant. Als ik 25 ben is de studie klaar en kan ik daadwerkelijk mensen helpen! Ik heb er zoveel zin in!!! Na de les kijk ik op mijn telefoon. Shit!!! 8 voicemails van Lisa. Ik bel Lisa snel. Na één keer overgaan neemt ze al op. "LOU LOU! We hebben je nodig nu." Zegt Lisa. Ik word een beetje bezord en vraag: "Lisa wat is er?" Ik probeer zo rustig mogenlijk te blijven, maar als Lisa belt gaat het meestal over Harry. "Harry....kom....snel." Zegt Lisa buiten adem. School is nog niet afgelopen, maar het boeit me niet meer. Het gaat om Harry. "Ik kom zo snel mogenlijk Lisa." Ik hang op en ik ren naar mijn fiets. Ik krijg een lichte paniek aanval. Wat zou er met Harry zijn. Zou hij iemand hebben neergestoken? Nee Harry wou veranderen. Ik fiets zo hard als ik kan. Ik rijd door elk rood verkeerslicht. Ik hoor overal toeterende auto's, maar het boeit me niet. Het gaat hier om Harry, de liefde van mijn leven! Ik dump mijn fiets in de kliniek en ren naar binnen. Ik zie Lisa al staan. Ik ben helemaal buiten adem, maar ik negeer het. Lisa wijst mij de weg naar Harry zijn cel. Harry zit in een hoekje met zijn handen voor zijn ogen, opgepropt, dat is hoe hij zit. Het sleutelgat zit onderbloed. Een mooi schilderij, ook onder bloed. Het schilderij is een lege kamer, het is heel emotioneel. Harry zijn armen zitten ook onder bloed. Ik breek. Een eenzame traan glijd over mijn wang.  De deur van de cel staat open, dus ik loop er door heen. "Lou, dat mag niet." Hoor ik lisa zeggen, maar ik negeer haar. Ik ga voor Harry zitten. Ik kijk hem lang aan. Ik durf hem niet aan te raken, want ik ben bang dat hij schrikt. "Hazza?" Fluister ik naar een tijdje. Hij kijkt op. Ik zie de angst in zijn ogen. Er glijden tranen over zijn wangen en ik voel dat het bij mij ook begint te lopen. Ik kijk naar zijn arm en ik zie verse sneeën, het bloed loopt er nog uit. "Knuffel?" Fluister ik voorzichtig. Hij knikt. Ik sla mijn armen om hem heen en hij de zijne om mij.

Heyyyyyyyyy bestiesssss,
Ik heb het heel erg druk met school en mentaal ga ik ook niet helemaal lekker, dus vandaar dat dit hoofdstuk wat langer duurde sorry!!!
Vote
Follow
Comment
Share
byeeeeeeeeee x