Deel 8

73 3 1
                                    

Louis Tomlinson

"Ik ben thuis Lou!" Hoor ik mijn moeder schreeuwen. Ik zet de tv uit en ik sta op. Mijn moeder omhelst mij en ze geeft mij een knuffel. "Ik ben zo trots op mijn kleine Boo-Bear." Zegt mijn moeder en ze geeft een kus op mijn hoofd. "Dankje, mam" Antwoord ik haar. We kleden ons om en we gaan naar het restaurant. Als we in het restaurant zitten bestellen we ons eten. Na een tijdje krijgen wij het eten en we gaan rustig eten. Er hangt een grote tv in het restaurant en ik hoor opeens de naam: Harry Styles in mijn oor. Ik kijk snel naar de tv en de journaliste zegt: "Harry Styles wil een beter mens worden. Hij is in de afelopen maand erg verander. Hij mog vandaag voor het eerst naar het arbeids lokaal en daar schilderde hij een opvallend schilderij. Zijn psychologe zegt dat het Louis Tomlinson is." Een foto van het schilderij verschijnt op de tv.(Het schilderij is de foto die toegevoegd is aan dit Deel). Mijn mond valt open. "De psychologe vertelde dat meneer Tomlinson stage liep bij deze kliniek en dat hij Harry goed heeft geholpen." Gaat de journalist verder. "En als u denkt dat Louis Tomlinson u bekent voorkomt, dan heeft u gelijk. Dit was ook het slachtoffer van Harry zijn laatste misdaad." "Louis?" Hoor ik mijn moeder opeens zeggen. Ik wend mijn blik van de tv af en ik kijk naar mijn moeder. "Je hebt het goed gedaan." Zegt mijn moeder. Ik lach verlegen en we eten ons eten op. Toen we weer thuis waren gingen ik en mijn moeder een film kijken. En ja, ik ben een moeders-kindje. Toen ik jong was heeft mijn vader ons verlaten en heeft mijn moedere alles alleen moeten doen. Ze had het heel zwaar, maar deed het geweldig. Ik ben echt trots op haar.
De volgende ochten werd ik wakker in mijn kamer. Ik doe mijn ogen weer dicht omdat ik echt moe ben en mijn wekker is ook nog niet gegaan. Al snel val ik weer in slaap. TUUT TUUT TUUT. Ik word weer wakker, dit ik keer door de wekker. Ik sla erop en  en de wekker gaat uit. Vandaag de dioloma uitrijking. Ik sta op en ik ga douchen. Als ik aangekleed ben loop ik naar beneden. Mijn moeder is nog niet wakker, dus laat ik een briefje achter voor dat ik naar school ga. Als ik op school ben zie ik Zayn en Liam al staan. Ik loop snel naar ze toe. "Hey lad, ik zag je gisteren op het journaal." Zegt Zayn. Zou hij nu weten dat ik bi ben? "Hey lads." Antwoord ik. Als we in de klas zitten komt er een meisje aanlopen en ze geeft Liam een kus. Ik voel een steek van jaloerzie door mij heen gaan. "Ik moet even naar de wc." Zeg ik snel. Ik ga naar de wc en ik  ga op de klep van de wc pot zitten. Ik zet met mijn handen in mijn haar en ik kijk naar mijn schoenen. Shit! Ik was niet jaloers op Liam, dat hij Avery kon krijgen, maar ik was jaloers op Avery. Ik ben er altijd van uitgegaan dat ik van Avery hield. Fuck! Na een tijdje piekeren loop ik de klas weer in en niet veel later komt de schooldirecteur ook. "Goedenmorgen iedereen. Zijn jullie er klaar voor?" De klas was heel onrustig en iedereen schruuwde "Jaaa!" Ik was nog een beetje vanslag van het feit dat ik al die tijd mijn beste vriend leuk vond.  De directeur begon met zijn speech....

Harry Styles
"Yes, eindelijk weer psychologie. Vandaag ga ik het schilderij aan Louis geven. Hij zal het vast mooi vinden....of niet? Vast wel. 2 bewakers brengen mij weer naar de psychologe. Ik stap naar binnen en ik zie gelijk dat Louis er niet is. Hij komt vast wat later. Ik ga op een stoel zitten. Lisa kijkt naar het schilderij dat ik heb meegenomen. "Wou je je schilderij laten zijn, Harry?" Vraagt Lisa aan mij. "Nou eigenlijk wil ik hem zo aan Louis geven, waar is hij eigenlijk?" Vraag ik verlegen. Lisa kijkt mij somber aan. "Wat?" Vraag ik. "Louis zijn stage tijd is afgelopen." "Oow." Reageer ik somber en ik kijk naar mijn voeten. De rest van het uur heb ik niks gezegd en nu zit ik weer in deze cel. Ik kan nooit meer is zijn mooie blauwe ogen kijken. Ik kan nooit meer met hem praten. Ik voel dat er een eenzame traan over mijn wang heen loopt. Ik veeg de traan ruw weg en ik kijk naar het schilderij. Ik begin weer te huilen en ik ga op mijn bed liggen.

---Heyyyyyyyyy, Hier alweer deel 8.
Vote
Share
Comment
Follow
Alvast bedankt---

De knappe crimineelWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu