Hoofdstuk 12

229 16 5
                                    

HOOOOOI ik ben backkkkkk!!!

Dusss uhm, dit zal waarsschijnelijk de tijden zijn tussen de uploads<3

----------------

Pov Emma

De jongens komen op me af om me een knuffel te geven. "Jongens, het is goed hoor, alles is goed, die gasten zie ik nooit meer terug." Glimlach ik. "Hoezo? je moet toch terug naar school? Naar België?" "Dat wou ik net vragen. Zou ik hier mogen blijven? Ale als jullie dat goed vinden natuurlijk."

Ik zie de jongens dood gelukkig kijken naar elkaar. "Ja tuurlijk mag dat!" Roept Luke uit.

Mega gelukkig kijk ik naar de jongens. "Zeg uhm jongens hebben jullie gisteren niet gezegd dat jullie vandaag een interview hadden?" Iedereen kijkt met verwaring, dan ongeloof en dan bang naar elkaar. "Shizballs die is binnen een kwartier!!" Snel lopen we naar de deur, naar de auto met onze schoenen in de hand.

Ik kijk naar m'n gsm, iemand belt, Fabian. Ik druk nog maar groen en hij begint al te praten:

"Oh, heel fijn om te horen dat mijn vriendin in Australië zit, en dan nog wel van iemand anders?! Wel, in een relatie moet je alles kunnen zeggen tegen elkaar. Dat deed jij dus niet..''

''Fabian..'' Tranen lopen over mijn wangen. ''Kijk ik moest het zo snel beslissen. Alsjeblieft. Ik hou van jouw. Jij hebt me door alles geholpen.''

''Ik weet het niet. Ik weet het niet. Ik hou zielsveel van je. Maar meen jij het echt?'' ''Ja, ja, ja! 1000 keer ja. Ik weet dat ik een fout heb gemaakt, en die zal zich nooit meer herhalen.'' ''......''

''Fabian?'' ''Mhm?'' ''Kom.'' ''Wat?'' ''Kijk elke ochtend in de brievenbus.'' Na dat leg ik direct neer. Misschien krijg ik nog wel een kans. Niet zolang daarna krijg ik een smsje. Van Fabian:

"Het spijt me Emma. Maar het is uit. Je kan dit niet goed maken. Je weet dat ik mensen niet snel vertrouw, jij hebt het vertrouwen gebroken. Ik hou nog van je, maar op een andere manier. Xx<3"

Mijn wereld stort in. Dit kan niet. Alsjeblieft zeg dat dit niet waar is. Bijna een jaar zijn we samen. Volgende week zouden we 1 jaar samen zijn.

Ik word uit mijn gedachten getrokken door een toeter. Ik droog mijn tranen weg, met een beetje geluk merken ze het niet. Ik loop naar buiten, naar de auto. Ik tik op Luke zijn ruit. Hij kijkt op een doet zijn raam naar beneden.

"Emma! Heb je gehuild? Is er iets gebeurt? Toch niets met je ouders? Iets op school? Moet je ter-" Snel leg ik m'n hand op z'n mond.

"Ten eerste. Ja. Ja. Nee. Nee. En zeker nee. Het is uhm, uit met Fabian. Mijn vriendje. Yay, kan niet beterrrrr." Hoor je die sarcasme? Hmm?

"Ooh no, so sorry." "Naaah no problem. Maar Ash?" Ashton kijkt. "Ja?"

"Had jij geen motor? Als jullie het niet erg vinden zou ik liever niet meegaan. Ik zou mijn gedachten wat willen verzetten. Ik ga naar het winkelcentrum."

"Uh, tuurlijk doe maar. Hij staat in de garage. De sleutelbos voor terug binnen tekomen, de motor, alles. Wacht ik doe de garage al open."

"Nog iets Emma?" Hoor ik Michael vragen. "Wat is de drinkleeftijd van Australië?" "18."

Yess! Een keer het bier van Austarlië proeven. Moet kunnen.

Ondertussen zijn de jongens al weg. Ik zwaai nog een keer. Ik loop de gargage binnen, naar de motor. Wat een pracht ding. Ik weet het nog dat ik altijd mocht rijden op het veld van mijn nonkel met de motor van mijn neef.

Ik pak de sleutelbos waar Ashton het over had. Ik steek de sleutel in het contact. Dat geluid van de motor. Ik ga met de motor op straat en sluit alles af. Ik pak mijn iPod en steek 1 oortje in. Het mag niet. Maar er mogen zoveel dingen niet en ze doen het toch. Ik doe de helm op en start de motor.

Het eerste liedje dat ik hoor is Knives And Pens van Black Veil Brides

Alone at last we can sin and fight.

And I've lost all faith in this blurring light,

Stay right here we can change our plight.

Storming through this despite what's right.

Als het liedje afgelopen is zie ik dat ik er ben. Er is veel veel veranderd. Ik kijk naar een plaats voor de moto te zetten. Als ik hem heb geplaats zet ik mijn helm af. Ik sluit de motor en pak mijn gsm. Het is 14:20 en ik heb een smsje. Van Luke.

"We zien je staan. Kom naar de auto. We geven je geld. Het interview heeft pauze."

Ik kijk rond en zie de auto. Ik loop erheen en krijg het geld. "Emma? Wees voorzichtig aub." Zegt Calum. Ik lach en rol met mijn ogen. "Jaja, byee love you all." Zeg ik met een big smile terwijl ik wegloop.

Ik loop het winkelcentrum binnen. Wow! Zoveel meisjes. Wat is er hier te doen? Ik loop naar een bord en lees het luidop.

-----------------

Duuuuuusssss dit was eingelijk wel redelijk lang, vergeleken met de chapters die ik al heb gemaakt. Ik heb plots zoveel ideeën. Ik begon het zelfs op m'n hand te schrijven. ?????? Huh.. Btw, sorry als er fouten instaan. Ik verbeter ze als je het laat weten

Maar tot de volgende chapter<33333333

Keep loving Andy Biersack💋👊

I'm Emo?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu