I'm Emo?

Hoofdstuk 8⃣

Hallo my dear Zombies, toch zo'n toffe naam he?
Dussss, ik ben al goed ver, niet? Omg ik probeerde 'niet' te typen, en ik kwam telkens 'noet' uit.
Ok laten we beginnen.

__________________________

Emma's pov

Als we aankomen kijk ik mijn ogen uit. 'Luke? Is dit hele huis van jou?' 'Nee. We wonen met zen 4en in 1 huis hoor.' ik knik en stap uit. Als Luke de deur open doet stap ik voorzichtig binnen. 'Hallo-ho?' Zeg ik stil (a/n ook wel fluisteren genoemd) Plots zie ik Ashton verschijnen. 'Ale Luke! Heb je nu weer iemand van de straat geplukt? Met een piercing, blauw haar en een tattoo??!!' Aiii, die doet pijn. Ik ben dit beu om gevooroordeelt te worden, niemand kent mijn verhaal. Terwijl dat deze gast het juist moet zeggen. Hij heeft mij zo gemaakt. 'JIJ HEBT ME GODVERDOMME ZO GEMAAKT, JULLIE 4!!!! ALLEMAAL, JULLIE LIETEN MIJ VALLEN!!!!!!!!!!!' Schreeuw ik woedend naar zijn hoofd. 'Uit dit huis. Nu!' Zegt Ashton.

'Sorry Luke. Ik kan het niet, zie je? Jullie hebben me al kapot gemaakt. Wat verwacht je nu van me? Dat ik jullie vergeef ofzo?' 'Em, pls, hij kent je gewoon niet meer.' Probeert hij. 'Luke. Ik weet beter. Hij vooroordeelde mij. Dat ben ik beu. Nee ik ben niet ''normaal'', omdat ik veel meemaakte.' Zeg ik hem op een rustige manier. Ik loop naar buiten. Ik hoor nog juist Luke tegen Ashton roepen. 'DUDE, THAT WAS EMMA. YOU'RE STUPID OR SOMETHING?! DON'T JUDGE PEOPLE JUST BECAUSE OF THEIR LOOKS!!' 'Dat meen je niet he?' 'Oooh jawel.' Hoor ik Luke en Ashton schreeuwen.

Plots hoor ik een stem schreeuwen: 'Emma! Kom terug. Het spijt me zo. Kom terug.' 'Neen Ashton. Jij, mijn ooit beste vriend geweest. Die me uit dit huis heeft gezet. Waarom ben ik hier naartoe gekomen?' Dat laatste fluister ik. 'Em, kom eens naar binnen, ik wil je iets tonen, je zal weer wat blijer zijn.' 'Sorry Ashton. Ik moet naar het hotel.' Lieg ik maar, Luke vroeg me of ik hier wilde slapen. 'Oh kom op, je liegt, niet liegen, kom gewoon.' Ik knik maar. Hij steekt zijn hand uit, ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Serieus Ashton? Ik ben geen kleine kleuter mij hoor.' 'Nee, dat is waar. Maar ik wil niet dat er een ongeluk met je gebeurt.' 'Dude, als ik je hand vast houd, dan zijn we er allebei aan hoor.' 'Nja, maar liever ik dood dan jij.' Ooohn, dat was zoooo lief!!

Als we in het huis komen, neemt Ashton me mee in de woonkamer. Ik kijk mijn ogen uit. 'Omg! Jongenssss. Dit hoefde echt niet, maar eingelijk wel, maar ook niet. Ik hou van jullie!!' Roep ik met tranen in mijn ogen. Ik zie op de muur slingers en een spandoek met daarop: 'Welcome Back Dear Emma. We Missed You.' En dan hun namen erop. Maar daarom geraak ik niet ontroerd. Er hangen overal oude foto's van ons 5; Luke, Calum, Ashton, Michael en ik. O.V.E.R.A.L!!!!!!! Ik zit hier gewoon te snotteren. 'Jullie laten de grootste emo van de school fucking snotteren. Jullie zijn ongelofelijk!'

---------------------------------------

Hoooooi my dear Zombies!!

Ja kort, ik was het schrijven een beetje beu, ik wil me concentreren op mijn baby zusje. Morgen is ze 3 weken oudddd!! Jippie!! Nee, dit is niet sarcastisch. Maar echt. I love you Nora!!

Doeiiiii!!

💋💋Your Zombie