I'm Emo?

Hoofdstuk 17

GUESS WHO'S BACK, BACK AGAIN💁 Na meer dan een jaar geen hoofdstuk geupdate. Shame on me
------------------------------------

Emma's POV
Samen zitten we op het vliegtuig. Ik naast Ashton. Nu al een uur. Nog zo LAAAANG.

Ik neem mijn oortjes en iPad en zoek Cavetown op. (A/N zoek die op aub!!!) alle covers van TØP en zijn zelf geschreven liedjes. Ik zou liegen als ik zei dat hij niet mijn youtuber crush is.

Na een uurtje heb ik alle covers en liedjes beluisterd. En nu, slapeeeen! Ik kijk rond mij en ik zie dat de jongens en hun manager ook al slapen.

Ik hoop nog even dat mijn makeup niet uitgesmeerd gaat zijn als ik wakker word. Zie je het al voor je? Al de paparazi en fans staan daar, en ik kom toe en ik lijk op een wasbeer.

Ik druk op een knop zodat mij zetel plat gaat liggen. Ik neem een deken en een kussen en ik probeer zo comfortabel mogelijk te liggen. Ik sluit mijn ogen en ga naar dromenland.

*een paar uren later*

"Ems? Emie. Emma. YO EMMA." Ik schrik wakker en kijk verward rond om dan Ashton te zien die zijn gezicht een beetje te dicht bij het mijne heeft. "Personal space? Al van gehoord?" Zeg ik tegen hem.

"O-oh, ja. Sorry." Hij gaat wat achteruit waardoor ik mijn zetel terug recht kan zetten. "Waarom heb je me wakker gemaakt?" Hij wijst naar buiten. Als ik kijk zie ik dat we de grond naderen begrijp ik het.

"Ash? Hoe ziet mijn makeup eruit? Ik mag er niet uit zien als een wasbeer." Ik sla mijn handen samen en smeek in mezelf dat het nog goed is. "Goed hoor, juist zoals we vertrokken, alleen.."

"Alleen wat?!" Ik neem snel mijn klein spiegeltje. "Je wenkbrauw is misschien een beetje verknoeit."
Ik kijk en inderdaad, mijn wenkbrauw ziet er mislukt uit.

Ik wil recht staan maar Ashton houdt me tegen. "Dude, we gaan landen, nu mag je niet rechtstaan. Zeg gewoon tegen de anderen dat ze even wachten om uit te stappen. We wachten wel."

"Thanks Ash. Want zo kan ik niet buiten komen. Ik bedoel, ik zou gerust geen makeup dragen. Maar als ik eraan doe, moet het wel goed zijn he." Hij lacht even en fluistert dan: "vrouwen" en rolt met zijn ogen.

Ik vraag aan de jongens of ze willen wachten en ze vinden het geen probleem. Een wenkbrauw is niet zoveel werk.

Zodra het vliegtuig geland is, loop ik naar het toilet samen met mijn makeup tas. Ik open de deur en ga voor de spiegel staan. Ik neem een doekje en veeg de uitgesmeerde wenkbrauw van mijn gezicht.

Ik neem mijn wenkbrauw penseel en ik begin eraan. Na nog geen minuut loop ik het toilet kotje uit. De fans mogen niet te lang wachten he. Ze weten ook dat de jongens geland zijn.

Nu dat ik eraan denk, wat zullen de fans en paparazi denken? Dat ik het lief ben van 1 van de jongens? Ik hoop van niet. Ik wil geen haat of zo.

Misschien zeg ik gewoon dat ik hun styliste ben. Ja? Klinkt dat niet goed? Ik ben toch slim. Alhoewel, de jongens en hun manager zeiden dat ik niets mag zeggen en gewoon moet doorlopen.

Als de jongens mij zien komen staan ze allemaal recht en lopen ze naar de uitgang. Eerst Michael, dan Calum, Ashton, Luke, ik en dan de manager.

Terwijl we stappen neemt Luke nog even mijn hand en wrijft hij met zijn duim over mijn hand om mij te kalmeren. Hij ziet dat ik nerveus ben. Je zou voor minder. Wat als de fans mij haten?

"Niet zo nerveus zijn, Ems. Het komt goed." Ik lach naar hem. "Dankje Luke." Ik geef hem een zacht kneepje in zijn hand als een bedankje.

Zodra we binnenzijn laten we los en doe ik de zonnebril aan die ik kreeg van de manager. Ook gaf hij me een mondmasker. Die dat heel populair zijn in Azië.

Holy fuck, zoveel mensen. Hoezo ze zijn niet zo bekend in Azië. In China dus wel. Er wordt zo hard geschreeuwd. Die fans hun stembanden gaan kapot gaan!

We worden begeleid naar de uitgang en lopen door de deur. Waar nog meer mensne. Staan, nu paparazi. Shit! Iedereen neemt elkaars handen vast. Wat wil zeggen dat Luke mijn hand weer vast heeft.

"Luke, is dat je vriendin?" "Wie is ze?" En al die vragen stromen binnen. Sommige spreken Chinees. Maar sommige Engels.

Ik blijf naar beneden kijken en zeg niets. Maar ik kan je zeggen. Dit is alles behalve leuk. Dit is hatelijk. De jongens moeten wel echt van hun beroep houden.

We komen aan bij en zwart busje. We kruipen er allemaal in. Ik eerst, vanachteren. Dan Luke die naast mij komt zitten. Calum, Michael en Ashton denken waarschijnlijk dat we alleen willen zitten.

En dan start de motor en vertrekken we naar het hotel.

--

Okay. Ik ben dus terug na een lange break.
Ik heb plots terug heel veel zin om te schrijven, dus ik zal misschien al beginnen aan een volgend hoofdstuk.
Ik ga niet beloven wanneer die zal gepubliceerd worden.
Sorry voor fouten.

Dankje als je nog een lezer bent.

Ily💕

Ali