Ömrümün en zor duyurusunu yazmak zorunda hissettim kendimi.
Ben herşeyimi sizlerle paylaştım. Ama çoğunlukla acımı kendi başıma yaşadım.
Gelini yazarken, özellikle Zelal nenemi, onun kaderinden bir dem yaşayacağımı asla tahmin etmemiştim.
Karnımda büyüyen meleğimi kaybettim. Küçücük bedenini toprağa verdim. Eylül, adını beklemeden Ağustos ayında kalbi durarak, cennete erkenden gitti.
Söylenecek ne varsa söylediler, ağlanacak kaç yaş varsa ağladım, kendimi önce Allah için, sonra kızım ve eşim için yeniden toparladım.
Ellerimin ve dilimin kilitlendiği böyle bir an daha yaşamadım, bir daha da yaşamam inşaAllah.
O, Allah'a gitmek için bana emanet edilmişti ve gitti. Bunu düşünerek geceleri uyuyabiliyorum.
Gamlı başım çok ağır, hasta ve yorgun. Onu nasıl toparlayacağım bilmiyorum. Dua edin. Sağlıcakla kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zühre Gelin "Gelin Serisi 2"
General FictionGüzel Zühre, derlerdi bana. Bahtın da, yüzün gibi güzel olsun. Onaltı yaşımdı. Sevdiğim gençle düğünümün arifesinde, adımı lekelerken bir adam, hayallerimi de beraberinde götürdü. Bir daha asla eskisi kadar mutlu olamayacaktım. Beni zorla alan adam...
