GONE

"I have to go.."

I.L.Y - The Rose

.

.

.

"Taehyung, uyan."

"N'oldu?"

"Gitmem gerekiyor."

"İyi de senin evindeyiz?" uyku sersemi geç anladığım şeyle birden doğruldum.

"Ne demek gitmem gerekiyor?"

Avuçları ile kavradığı çenemi kendine çekip dudaklarımdan öptü kısaca.

"Geleceğim sevgilim. Şimdi gitmem gerekiyor."

Yatağa oturmuştu.

"Ama neden? Bende geleyim?"

"Sen gelemezsin çünkü kendi şirketini kurman gerekiyor."

"Ne"

"Hoseok aradı, Defileden sonra şirket kurman için sana yüklü miktarda fon veren bir kadın varmış. Kendini gizliyormuş. Kim olduğunu kimse bilmiyormuş."

"Cidden mi?"

" Evet, şimdilik gitmem gerekiyor. Sonra seni de götüreceğim gittiğim yere. Tamam mı?"

"Yine beni terk ediyorsun." Demiştim dolan gözlerim ile.

"Hayır. Hayır.." düşen kafamı çenemden tutarak kaldırmıştı.

"Hayır terk etmiyorum. Sadece biraz beni bekle. Lütfen. Seni daha fazla üzmeyeceğim sevgilim."

"Gitmesen olmaz mı?"

Kafasını yana eğip baktı yüzüme.

"Tamam, git."

"Burada kal. Evine gitme. Burası iş yerine de yakın hem."

"Tamam." Demiştim tripli bir şekilde.

"Üzgünüm ama tribini tamamen yok edeceğim. Biraz bekle sadece."

Kafamı sallamıştım sersemlemiş halimle. Elini belime geçirip dudaklarıma uzandı. Dudaklarıma yapıştırdığı dudaklarını uzun süre çekmedi. Geri çekildiğinde yataktan kalkmasını engelleyerek geri oturttum.

"Acelen var mı? Birkaç saat geciksen n'olur ki?"

Gözlerimden ne istediğimi anlayınca ayağa kalktı.

"İnan ilk defa yaptığımızda onu asla unutamayacaksın. O kadar mutlu olacaksın ki. Şimdi değil ama. Seni seviyorum miniğim." Demiş kapıdan öpücük atıp çıkmıştı. Ne yapıyordu anlamış değildim. Neden gidiyordu, nereye gidiyordu bilmiyordum. Tek bildiğim şey artık ona güvendiğim ve onu bekleyeceğimdi.

...

"Sonunda şirketi kuruyoruz."

"Şaka gibi ama değil. Küçük butiğimiz şirket oluyor Hoseok."

"Kimmiş bu kadın?" demiştim yeni sezon için kıyafet dikerken.

"Bilmiyorum ki."

"Yeni sezona 2 ay var. Sence yeni bir sezon yapabilir miyiz?"

"Yine siyah kıyafetler ve elbiseler tasarlamışsın. İlkbahara giriyoruz Taehyung. Sence kim giyer bunları."

"Haklısın galiba ama tema siyah olsun istiyorum."

"Gerçi giyen giyiyor." Diye atlamıştı Jimin.

Şaşkınca bakarken konuşmaya devam etti.

"Bak Jeon sürekli siyah giyiyor. Tae bile artık siyah giymeye başladı. Tamamen siyah giyinmek zorunda değiller ki. İsteyen üstünü alır isteyen altını. Ki bence Taehyung renkli şeylerden daha güzel tasarlıyor siyahları. Bence şirketin teması da siyah olmalı. Siyah çok güzel bir renk."

Hoseok inanmış bir şekilde başını salladı.

"O zaman şirket teması siyah."

"Yeni defile yapmalı ve şirketi öyle duyurmalıyız." Demiş ve herkesi şaşırtmıştım. Makineler durmuştu ve herkes bana bakmıştı.

"Şirketi kurmak için yeterince paramız var. Benim birikmişim var. Bizimle çalışacak insanlar bulabiliriz. Seri üretime geçmek için bir yerle anlaşabiliriz. Tasarımı çeşidini çoğaltmak için insanlar alabiliriz. Şirket için şimdilik çok da büyük olmayan bir yeri tutabiliriz. Orada insanlarla çalışır toplantı yaparız. Modellerimizi çalışanlardan seçeriz. Seri üretime geçince bakarız. Ya batarız ve tekrar buraya döneriz ya da şirketimiz olur."

"Peki bunları iki ayda yapabilecek miyiz?"

Şimdilik tek yapmamız gereken kalan çeyrek sezonu dikmek. Bensiz dikebilir misiniz?"

"Elbette altı üstü 12 kıyafet çifti kaldı. Sen şirket bakmaya mı gideceksin yoksa?" demiş ve herkesin yerine sormuştu Jimin.

"Hayır, şirketin yerini bir şekilde ayarlarız. Şirketten önce seri üretim için birkaç yer bakmalıyım. Sonrasında güzel ve büyük bir mağaza. Orayı kendim düzenleyebilirim. Bana yardım edecek birkaç arkadaşım var. Mağazayı halledene kadar kıyafetleri bitiririz. Gerekirse ben gece de dikerim. Sezon hazır zaten. Sonra ise defile için arkadaşlarımı ayarlarım. Hoseok ve Jimin sizlerde model olursunuz. Çocuklar model olabilirim diyorsanız bana söyleyin düşünüp. Defilede her bir model için her bir kıyafet için farklı çiçekler kullanacağız. Modellerin üzerinde tek renkli olan şeyler tuttukları çiçekler olacak. Tanıdığınız modeller varsa yarın getireceğim kağıtları imzalatıp bana getirin. Şimdi ben çıkıyorum çok işimiz var."

Çoktan ayrılmıştım küçük butiğimden büyük bir adımla.