DAĞ ÇİÇEĞİ✓

13.Bölüm Part-2🌼

İyi okumalar... 💙

🌼

Sıraç bu sefer kesin döverdi. Bal rengi gözleri ateş gibi yanıp sönerken Rüzgar abi de fark etmiş olmalı ki sırıtan yüzü soldu.

Ağır ağır yutkunup tedirgince "eee.." diye mırıldandı. "Ben bi annemlere bakayım o zaman"

Sıraç alayla güldü. "beraber gelmediniz mi siz?"

"Evet ama olsun ben yine de bir bakayım."

Rüzgar abi hızla odadan çıkarken Sıraç da kapıya yöneldi. Gülerek kolundan tutup durdurdum.

"Nereye?"

"Bıktım ben bu adamdan ya. Sürekli en güzel anlarımızı bölmek zorunda mı?"

Sonlara doğru sesi yükselirken "Ya sus!" Diye uyardım. "Annenler duyacak."

Omuz silkti. Ağzını açmışken kapıdan gelen sesle geri kapattı.

"Giriyorum bak. Ayrılın."

Ama Rüzgar abicim sende kaşınıyorsun. Sıraç aniden yanımdan ayrılıp kapıdan çıkarken hemen ardından Zeynep teyze girdi içeri.

Gülümseyerek yanıma yaklaşırken bahçeden gelen seslerle bende gülerek ona ilerledim.

"Abinim ben senin ya az saygılı ol..Baba! Bir şey de şu oğluna"

Serdar amcadan ses çıkmazken Zeynep teyze başını iki yana salladı.

"Ne zaman büyüyecek bunlar ya.."

Gülüp sarıldım. "elli yaşına gelseler de buyumeyecekler maalesef"

Kısa bir sarılmanın ardından geri çekilip koltuklara oturduk.

"Heyecanlı mısın?"

Hafif bir baş sallamayla yetinirken fazlasıyla heyecanlıydım.

Yüzlerine karşı belli edemesem de onları görecek olmanın sevinci vardı içimde. Zeynep teyze anlayışla gülümsedi. Ellerimi ellerine hapsederken "Çok düşünme.." diye mırıldandı.

"Anı yaşa. Bir saniye sonramızın garantisi yok. Her anı son anınmış gibi yaşa."

Ellerindeki elini sıkıp başımı salladım. Haklıydı.

🌼

YAZARDAN

Deniz ailesi telaşla oraya oraya koşarken en sakinleri Yekta idi. Zaten bir gün önce kardeşiyle güzel vakit geçirmişlerdi o yüzden çok kasmıyordu.

Diğerleri ise tam tersiydi. Kenan Bey salonda bir o yana bi bu yana gidecekleri saatin gelmesini beklerken Serpil Hanım mutfakta son kontrolleri yapıyordu. Kızına bir sürü tatlı yapmıştı.

Dağhan gömleğinin yakalarını düzeltirken titrek bir nefes verdi. Çok heyecanlıydı hepsi. Asmin onlara bir şans vermişti zaten evet ama ilk defa gösteriyordu.

Hazar ise Zelal hazırlanırken kızını giydiriyordu. Hazel'in bir türlü sabit tutmadığı ellerini öpüp tulumu giydirdi.

"Kızım..." Dedi şefkatle. "Halaya mı gidiyoruz biz? Sende heyecanlı mısın?"

Kızı anlamsız sesler çıkarırken Hazar cevap verecek gibi dikkatle ona bakıyordu. O sırada banyodan çıkan ve kocasının sorusunu duyan Zelal güldü.

"Cevap beklemiyorsun umarım"

Hazar Zelal'in sesiyle başını kaldırıp ona baktı. Siyah uzun çiçekli elbisesiyle melekler gibi olan karısına tebessüm edip gözlerine annesine benzeyen kızına döndü tekrar.