C O M P L E T E D
Kisses Monterez is a happy-go-lucky type of girl, who loves reading historical books to feed her curiosity about history. She maybe inherited that traits from his great-grandfather, who was a well-known historian before.
Then she...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🖇️ Chapter 20
"Magigising din naman siya right, hon? Naaawa ako sa baby ko..."
"Yes, hon... She'll wake up soon..."
"Dapat bawas-bawasan na niya ang pagpupuyat lagi... Na-over fatigue tuloy siya..."
Iyon ang mga boses na narinig ko. Nanaginip ba ako? Bakit naririnig ko yata ang mga tinig nina Mom and Dad? Malala na ba utak ko?
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at isang nakakasilaw na liwanag ang bumungad sa akin. Muli akong napapikit. Nang muli kong buksan ang mga mata ko ay doon ko lang nakita ang buong puting paligid. Nakakita din ako ng isang spiral light na nasa itaas ko lamang.
Nagtaka naman ako. Kailan pa naging sosyal ang bahay nina Aling Nadia? Sa pagkakaalam ko ay gasera lamang ang gamit nila?
Malamig din ang paligid at halatang mamahalin. Nasaan ako? Nasa ibang kapanahunan na naman ba ako? Tatayo na sana ako nang biglang may magsalita sa bandang paanan ko.
"O my gosh! Gising na ang baby natin, honey!!" matinis na sigaw ng isang pamilyar na boses. Nanlaki ang mata ko ng makilala ko ito.
"Mommy? Daddy? Anong ginagawa niyo dito?" nagtatakang tanong ko. Nagkatinginan naman ang mga ito saka muling tumingin sa akin.
"Why? Bawal ba kami dito?" tanong naman ni Daddy.
O my gosh! Nakabalik na ba ako? Asan na sina Zep? Si Raffa? Ang mga Hesiconian?
"Pauwi na kami kahapon ng biglang tumawag si Manang Dory. Sinabi niya na nakita ka daw niyang nakahandusay sa may gate kaya nag-alala kami ng Daddy mo..." nag-aalalang paliwanag sa akin ni Mommy.
Nagsalubong naman ang kilay ko. "Kahapon?"
Muli na naman silang nagkatinginan. Pagkuwan ay biglang umiyak si Mommy. Eh?
"Honey! Ano na bang nangyayari sa anak natin? Nagka-amnesia ba siya?" umiiyak nitong turan kay Daddy.
Kahapon daw ako nakita ni Yaya Dory na nakahandusay sa may gate? Edi ba wala ako sa mundong ito kahapon? Sa pagkakaalam ko, months ang inilagi ko sa Eshion! Paanong nangyari iyon?
"Pero Mommy... Wala ako kahapon sa bahay o noong nakaraang araw o linggo! Nasa Eshion po ako!" paliwanag ko sa kanila. Muli na naman silang nagkatinginan. Wala na ba silang ibang gagawin kundi ang magtinginan?! Hindi ba sila naniniwala?
"Eshion? Saan iyon?" nagtatakang tanong ni Daddy.
"Ang kalaban po ng bayang Hesico! Ilang buwan po akong nanatili doon kaya paanong nangyari na isang araw lamang ang itinagal ko dito sa hospital?" tanong ko pa.
Nagtaka naman si Mommy. "Hindi ba talaga masakit ang ulo mo?" tanong nito. Tumango naman ako. Hindi naman talaga.
