Imagine with Harry Potter ❄️

you are she²

Daisy açısından

Hermione onu zorla yataktan kaldırdığı için keyifsiz bir şekilde kahvaltı yapıyordu. En sonunda Ron bu halime dayanamamış olacak ki  ağzı doluyken ona bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.

- Bogon forklo bor hozon vor ostondo (yutkundu), bir şey mi oldu?

- Hm, anlamadım ki !

Ve Hermione uyarısını yaptı.

- Ron ağzında yemek varken konuşma!

- Off peki. Bugün farklı bir hüzün var üstünde diyorum,ne oldu?

Hermione sırıttı.

- Onu ben kaldırdım.

Ron yüzünü ekşitti ve elini yavaşça kızın omzuna koydu.

- Ah küçük dostum,ne acılar çekti bu küçük bedenin ?

- Üstüme su fırlattı be Ron, oysa sadece biraz daha uyumak istemiştim.

- Ben biraz daha yemek istediğimde bana lanet atıyor,sanki bilmiyorsun.

Hermione sinirle atıldı.

- Derse geç kalma pahasına yiyorsun Ron. Bazen hayata yemek için geldiğini düşünüyorum.

- Evet, özellikle tatlı severim. Bu yüzden arkadaşımsın ya.

Orada olduğunu az önce fark ettiği Harry ile aynı anda sırıtarak tepkilerini ortaya koydular.

-Ooo

- Siz de hemen şey yapıyorsunuz,susun ya.

Hermione kızarmış olmanın siniriyle konuşuyordu.

- Ben de tatlıyım değil mi Ron? diye atıldı Daisy

- Sen daha çok tuzlusun be Daisy.

- O ne demek ya?

- Yani en çok istenen olmuyorsun ama sensiz de olmuyor.

- Bu iyi bir şey mi?

- Sanırım öyle,diye atıldı Harry.

Harry'e döndüğünde tamamen ona dönüktü.

- Neden konuşmuyorsun,bir sorun mu var?

- Seni (durup düzeltti),sizi izlemeyi seviyorum. Biliyorsun.

Gülümsedi.

- Hadi,derse geç kalacağız.

Hermione koluna asılıp adeta kopartmaya teşebbüs ettiğinde kalkmak zorunda kaldı. Dört kafadar yeni gelen karanlık sanatlara karşı savunma öğretmenini heyecanla bekliyorlardı.

Yerlerini aldıktan sonra Harry'e fısıldadı küçük kız.

- Sen tanıyordun sanırım, değil mi?

- Evet, annemin ve babamın çok yakın arkadaşıymış Profesör Lupin.

- Lupin mi? İsmi neymiş?

Harry ağzını açtığı sırada önce Hermione'nin kitap kapağını açma sesine, sonrasında ise kapının açılış sesine ürktüler.

Remus Lupin'in Ağzından

Adeta bacaklarım titriyordu. Kapıya gelmiştim ama geri gitmek için yer arıyor gibiydim. Ellerim kapının koluyla kavuştu sonunda.

  Tüm sözleri zihnimde dolaşıyordu. Acaba o olduğunu anlar mıydım? Ya anlayamazsam? Anlayamazsam ve o da bana belli etmezse ne yaparım?