Imagine with Harry Potter ❄️

this side of paradise²

-İyiyim, teşekkür ederim.

- Pek öyle görünmüyor.

Parmağıyla dizindeki çiziği gösterdi. Muhtemelen gelirken bir dal parçası falan çizmişti.

Ona bakıyordun, bu mavi gözlerin amacını anlamak zordu. Daha birkaç saat önce Ron ile seni çekiştirmiyor muydu?

- Bir şey mi istiyorsun Potter?

- Sadece iyi olmadığını düşündüm.

- İyiyim.

Duruşunu dikleştirdin. Bu aptal kendini hep iyi gösterme çabası ailenin sana öğrettiği en yorucu şeydi. Umduğun tek şey birkaç saniye önceki gözyaşlarını fark etmemiş olmasıydı.

- Yalnız mısın?

Sadece gözlerine bakıyordun. Seni anlayabilecek biri değildi ki! O "Harry Potter" sonuçta. İçinden cevap verdin sorusuna

Yalnızlık bir yemek olsa dibini sıyırıyor olurdum.

- Peki, sana eşlik etmemi ister misin?

Zihnin cevap veriyordu.

İsterim, aslına bakarsan arkadaşın olmak beni mutlu eder. Ama eğer sana bunu hissettirirsem arkana bakmadan kaçarsın. Eğer beni tanırsan katlanılamayacak biri gibi görür ve herkes gibi uzaklaşırsın.

Hadi Y/N, kaçış cümlesi bulabilirsin.

- Neden eşlik etmek istiyorsun?

- Sadece arkadaşın olmaya çalışıyorum, yani istersen...

Tabii ki isterim.

- Eğer istiyorsan, peki.

Yanına oturdu.

"Arkadaşlar ne yapar ki?" diye düşündün. Abin üzerinden düşünmek pek hoş olmazdı çünkü genelde arkadaşlarıyla birbirlerine lanet atarlardı.

Harry derin bir nefes aldı.

- Konuşmak istediğine emin misin? Yani istersen seni yalnız bırakabilirim.

Gitmesini istiyor muydun?

- Aslında sadece konuşacak bir şey bulamıyorum.

Gülümsedi.

- Ben de benden hoşlanmadığını düşünmüştüm.

- Hoşlanmayacak kadar tanıyor muyum ki?

- Sanırım haklısın, birbirimizi tanımıyoruz.

(Elini uzattı )

Ben Harry, sadece Harry.

Gülümseyerek elini sıktın.

- Y/N, sadece Y/N.

- Bazen soyadımın verdiği sorumluluk altında eziliyormuşum gibi geliyor. Sanırım beni en iyi sen anlarsın.

- Anlamaz mıyım!? Ama düşününce çok da kötü olmasa gerek yani en azından iyi şeyler çağrıştıran bir soyadın var.

- İnsanlar seni acımasızca eleştiriyorlar, haklısın. Ama biliyor musun? İyi başa çıkıyorsun.

Gülümsedin.

- Zamanla alışıyorsun.

Birkaç saniye sessizlik oluştu.

- Y/N, istersen seni Hermione ve Ron ile tanıştırayım. Belki bizimle vakit geçirirsin, ne dersin?

- Beni sevdiklerini pek sanmıyorum. Hele Weasley'nin...