Albo Taşı // Tom x OC // Harry Potter

Ekip

"Bu şey çok soğuk." Kız hafifçe omzuna vurdu. "Acele eder misin?" Mason derin bir nefes aldı. Okulun dışarısında, bir ağacın altındaydılar. Angelina her hareketini izliyordu. Derin bir nefes alarak iksiri tek seferde içti. "Tadı iğrenç.", "Her şey hakkında şikayet edecek misin?" İkisi bakıştı. Sonra kız asasını çıkardı. Bir büyü fısıldadı ve anında ayaklarının ucundaki ip ile Mason'ı bağladı. Düğümü atıp geri çekildiği anda bir adam yanlarına cisimlendi.

Garip bir burnu vardı ve gözünün altı çizikti. "Vay vay." Durmadan aynı şeyi söylüyordu ve hoşnutlukla elleri bağlı çocuğu inceledi. "Demek başardın. Vay vay." Hızla Mason'a yaklaşınca iki çocuk da korkmuştu. Durumun rahatsız ediciliği yüzünden hiç memnun olmayan Mason suratının dibindeki adama bakmadı. "G-Gidecek miyiz?" Sonra hızla Angelina'ya dönen adam güldü. "Sen gelmiyorsun." İşte şimdi bittim.

"Ne demek ben gelmiyorum?!" Göz ucuyla bağlı çocuğa bakan Angelina tonlarca şey düşünüyordu. "Abin orada bulunmanı istemiyor." Sonra onun cevabını dinlemek ile uğraşmayan adam döndü. Mason'ı tam tutacakken Angelina kolundan yakaladı. "Ama gelmek istiyorum. Safkanların bitişini seyretmeliyim." Yüzünü kıpırdatan adam düşünüyordu. "Vay vay." Heyecanlanmış gibiydi. "Hevesli olduğunu bilmiyordum." Mason hafifçe ellerini çözmeye çalışıyordu.

"Yani... Beni de götürecek misin?",
"Abin böyle şeylerden hoşlanmadığını söylemişti.",
"Açıkçası son zamanlarda görüşlerim değişti." Adam düşünüyordu. Mason'a baktı. "Ne güzel bir surat." Eliyle çocuğun suratını tuttu. Mason kafa atmamak için zor duruyordu. Angelina gergince güldü. "E-evet. Hadi gidelim." Sonra ellerini çeken adam ve iki genç çok karanlık, rutubet dolu bir yere cisimlendiler.

***

Tess'in düşünceleri aniden durdu. Riddle'ın ne dediğini duymuştu. "Demek seçimini yaptın. Kahraman rolünü üstleniyorsun.", "N-Ne demek istiyorsun?" Anlamıştı. Biliyor mu?! Çocuk cebini yokladı. "Oraya girmek kolay olmayacak. Asan da yok." Kız, çocuğun ceplerini yoklayan kolunu yakaladı. "Ne kahramanı?" Ona dönen çocuğun gözünde hafif bir üzüntü gördü. Sanki hayal kırıklığına uğramış gibiydi. "Sen iyi birisin Brown. Fedakar birisin." Riddle da kızın elini tuttu. Tess afallamıştı ama toparladı. "Ama ben..." Hafifçe elini sıkıyordu. Bunu sanki konuşurken zorlandığı için yapıyordu. "Ben fedakar biri değilim. Başkaları için ölemem."

Çok fazla konuşmalarına gerek yoktu. Tess çocuğun o 'üçüncü' seçeneği bildiğini anlamıştı. Nasıl öğrendiğini bilmiyordu. Riddle ise kıza açıkça bu olasılığı unutması gerektiğini belli etmişti. Net bir şekilde oraya gidip iki taraftan birini seçmek zorunda olduğunu belirtmişti.

Ellerini çeken kız buz kesildi. Biliyor. O öldürmediği sürece elimden bir şey gelmez. Şansımı kaybettim. "R-Riddle..." Yavaşça cübbesini tuttu. Başını kaldıramıyordu. Ağlamaya başladı. "Lütfen." Çocuğun ona bakmadığını hissediyordu. "Yapamam. Seçim yapamam. İkisinden birini seçemem." Çocuk kolunu çekti ve yürüdü. Bir ağacın arkasına geçti ve ileriyi izledi. "Bu tarafından gideceğiz. Orada fazla insan yok. Büyükler işimize karışamaz."

Yürümeye başladı. Tess peşinden gelirken kafasındaki ses o kadar gürültülü bir hal almıştı ki yürürken kuru yaprakların çıkardığı sesi duyamıyordu. Onun yolundan gidiyoruz. Seçimi o yapıyor... Hafifçe titriyordu. Ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Nasıl ikna edeceğini bilmiyordu. Çocuk durgun gibiydi. Tess, düşündüğü için miydi yoksa aklı başka bir yerde miydi emin değildi. Son yirmi dört saat harika geçmemişti.

"Bak!" İşaret edilen yere baktı. Orada biri vardı. Bu Mason, bir kız ve bir adamdı. Mason bağlıydı. Tess şoke olmuştu. "Onun burada ne işi var?!" Bir adım öne gidecekken Riddle yakaladı. "O da bir safkan. Bekle." Adam kızı ve Mason'ı tuttu. Bir şeyler söyledi ve tam arkasını döndüğünde onları izleyen iki gencin aklına en son gelecek şey oldu. Kız olan bir anda adamı bayıltmıştı. "Ne?" Dedi Tess ve Riddle aynı anda. Ne oluyor? Kız acele ile Mason'ı çözmeye başladı. Titriyordu. Telaş içerisinde bir şeyler söyledi.