Albo Taşı // Tom x OC // Harry Potter

Terslik içinde terslik

Hala yuvarlak çizerek Riddle'ın etrafında dönüyordu. Korkması mı yoksa şaşırması gerektiğini bilmiyordu. Eğer Mason ona şaka yapıyorsa hiç iyi olmazdı.

Bir anda kafasını kaldırıp ona bakınca anında dondu. "Derdin ne senin?" Kız grubundan biri sessizce çığlık attı. "Onunla konuşuyor!" Tess soğukkanlı olmaya çalışıyordu. Sen safkan bir Slytherin'lisin Tess! Kendine gelir misin? ama iç sesi durumun farkında değil gibiydi.

"Ben..." Gözü kitaba takıldı. "Okuduğun kitabı uzun bir süredir arıyordum.", "Resmi karanlık sanatlar kitabını mı? Herkeste olan." İç sesi şu an kafasını duvarlara vuruyordu. "Ayrıca bu benim kitabım. Şimdi etrafımda dönmeyi bırak ve arkadaşlarının yanına git." Her hareketini izleyen kızları göstermişti. Tess aldığı ima karşısında kaşlarını çattı.

Riddle anlatıldığı gibi başaralı bir öğrenciden çok ukala ve ürkütücü bir tipti. "Hayranın filan mı olduğumu düşünüyorsun?" Gayet öfkeliydi. Yüzyıllardır her hareketi ağır başlılık ile anılan soyadının böyle aptalca bir davranışta kullanılmasını kabul edemezdi. "Üzgünüm ama melezlerle işim olmaz." Gözleri neredeyse kırmızı renge dönüşen çocuk anında ona döndü. Aptal! Tess ağzından çıkan kelime yüzünden iç sesine katılıyordu.

"Ne dedin sen?" Ayağa kalkmıştı. Olayı sadece uzaktan izleyen kızlar heyecanlanmış ve kıskanmış gibiydi. Tess önünde en güçlü büyücülerden birinin gençliğinin durduğunu o an fark etti. Bir şey demeden cisimlenen biri kadar hızlı oradan uzaklaştı. Taş derisini yakınca hızla aldı ve elinde olmadan koridora fırlattı. Boynunun hemen altında hafif bir kızarıklık oluşmuştu. Yerde duran taşa dik dik bakıyordu.

Biz hangi yıldayız?! Ravenclawn'lı bir erkeği kolundan tuttu. "Harry nerede? Harry Potter." Gözlüklerini düzelten çocuk omuzlarını silkti. "O da kim?" Zamanda mı geriye gitmişti?! Çocuğun kolunu hala bırakmıyordu. "Müdür kim?" Rahatsız olan çocuk kolunu çekti. "Delirdin mi sen? Büyülendin filan mı?" Hırsla uzaklaştı.

"Tess?" Tanıdık sese döndü. Şimdi ağlayacaktı. Koşarak Mason'a sarıldı. "B-ben sandım ki..." Elinde süpürgesini tutan çocuk şaşkın şaşkın ona bakıyordu. "Bir şey mi oldu? Biri bir şey mi yaptı?" Tess ağlıyordu. "Mason içeride Riddle var. Tom Riddle!" Ama Mason bir şey anlamamıştı. "Evet Tess var. Beş yıldır aynı sınıftayız." Sonra kaşlarını çattı. "O mu bir şey yaptı?!" Uzaklaştı ve kıza boydan baktı.

"Yoksa sana saldırdı mı?!" Tess gözlerini sildi. İkisinin de birbirinin ne dediği hakkında bir fikri yoktu. "Yani dünden beri puan almanda sıkıntı yaşatıyor biliyorum ama... Sana saldırması..." cübbesinden asasını çıkarttı. "Nerede o!?" Kız kendine geldi ve kolunu tuttu. Bir şeyler yanlıştı ve önce bunu anlaması lazımdı. Daha sonra olayı uzun uzun tartışabilirlerdi.

"O bir şey yapmadı. Özür dilerim biraz aklım karıştı da." Ellerini yüzüne götürdü. "Mason bak... Bana son üç günü özetler misin?" Çocuk aslında açıklama bekliyordu ama arkadaşının bitkinliğini görünce sormadan cevapladı. "Gryffindor ile maçımız vardı. Biz kazandık. Daha sonra Harry, Ron ve Hermione ile ders çalıştık. Ben Ron ve Harry ile dalga geçtim kaybettikle-", "Riddle'ı anlat."

Mason hala şüpheliydi. "Sana obliviate mi kullandı?", "Sadece açıklar mısın?"

***

"Ve dün puan almanın ilk günü olduğu için çok çalıştın ama soruları durmadan Riddle ile bölüştüğün için kızgındın. Ben bunları neden sana anla... Tamam devam ediyorum. Daha sonra seninle ayrıldık ve ben süpürgemi unuttuğum yerden alıp yatakhaneye dönecekken sen de kütüphaneye birkaç not daha bakman için geri döndün. Seni yakalayıp birlikte gidelim diyecektim ama... Delirmiş gibi Ravenclawn'lı bir çocuğu sallıyordun."