İlk aşkının mahalleden taşınacağını öğrenen İpek Deniz, büyük bir özgüven ve umut ile belki de Hakan'ı son kez göreceği gece karşısına geçip her şeyi açık açık söyler.
Hakan tarafından kesin bir şekilde reddedilen İpek Deniz büyük bir yıkıma uğrarke...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bölüm yorumları çok düşük, bir kaç tane yorum yaparsanız çok sevinirim! iyi okumalar :)
"Evet." Dedim ve elimde ki tepsiyi orta sehpahaya bıraktım. "Şimdi asıl konuya gelebilir miyiz?"
Abim ve Hakan ellerinde ki bardaklardan birer yudum aldıktan sonra bana döndüler.
Bende onlara baktım. Verecekleri cevabı bekliyordum. Çünkü ortalama yarım saat önce abim aramış annemin evde olup olmadığını sormuştu. Bende evde olmadığını teyzemlere gittiğini söylemiştim.
Ama bunu söylerken 10 dakika sonra Hakan ile birlikte, yüzleri gözleri kan içinde kapıya geleceklerini düşünmemiştim.
Tamam itiraf ediyorum kavga etmelerine değil ikisinin birlikte bize gelmelerine şaşırmıştım.
Yani abimlerin birini ya da birbirlerini dövmesi birlikte bize gelmelerinden çok daha olası bir şeydi.
"Neymiş asıl mesele?" Dedi abim.
"Kimle ve neden kavga ettiniz?"
Abim ve Hakan kısa bir birbirine baktı. Acaba abim benimle dalga geçmiyor olabilir miydi? Acaba gerçekten barışmışlar mıydı?
Ama barışmış olsalar abim 5 dakika önce Hakan'ı kovmaya çalışmazdı.
Bildiğin kolundan tutmuş kapıya götürüyorken yakalamış engel olmuştum. Çünkü niye engel olmayayım? Bir daha bu şansı nerede bulacaktım kim bilir.
"Ettik işte ne yapacaksın İpek?" Dedi abim.
"Ne?" Dedim ona dönüp.
"Ettik işte diyorum."
"Hayır ondan bahsetmiyorum." Dedim hızla. "İpek Deniz benim adım."
Hakan güldü.
"Hayırdır komik bir şey mi var?" Diye sordu abim ona dönüp. "Evet."
"Neymiş? Söyle biz de gülelim."
"Kardeşinin adını yanlış söylüyorsun hala."
Abim kaşlarını çattı. "Sanane lan?" Diye yükseldi bir an.
"Abi!" Diyerek araya girdim. "Neye sinirleniyorsun pardon? Haklı! İnsan kardeşinin adını yanlış söyler mi ya?"
"Kızım senin adın hem İpek, hem Deniz. Neyi yanlış söylemişim?"
"Hayır!" Dedim hızla. "Benim adım İpek ya da Deniz değil. İpek Deniz."
"Bende İskender, çok memnun oldum." Diyip ayağa kalktı.
Koridora geçmeden önce Hakan'a döndü. "Bak ben lavaboya gidiyorum, döndüğümde sende gitmiş ol! Ha gitmezsen bir kere de ben döverim."
