İlk aşkının mahalleden taşınacağını öğrenen İpek Deniz, büyük bir özgüven ve umut ile belki de Hakan'ı son kez göreceği gece karşısına geçip her şeyi açık açık söyler.
Hakan tarafından kesin bir şekilde reddedilen İpek Deniz büyük bir yıkıma uğrarke...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bölüm yorumları çok düşük, bir kaç tane yorum yaparsanız çok sevinirim! iyi okumalar :)
Dükkana gittiğimiz günün üzerinden tam 1 hafta geçmişti.
Hakan ile hala buluşup, kahve içememiştik. Ama geldikleri ilk zamanlara göre, oldukça sık karşılaşıyorduk.
Sanırım Hakan'ın tekrardan hayatımda olmasına yavaş yavaş alışıyordum. Ve artık kaçmadığım için oldukça sık karşılaşıyorduk.
Dükkanda olduğumuz günün ertesi günü Hakan'ın işi olduğu için buluşamamıştık. Sonra ki günlerde hep bir şeyler çıkmıştı. Ya Hakan müsait olamamıştı ya da ben.
Buluşamamıştık ama her gece balkonda konuşmuştuk. Geçen gece abime yakalanmıştık ama olsun. Suç işlemiyorduk sonuçta alt tarafı muhabbet ediyorduk.
Hakan'ın tekrardan hayatımızda olmasına alışmaya başlayan tek kişi bende değildim. Abim de yavaş yavaş alışmaya başlıyordu.
Mesela bir birlerini gördüklerinde ciddi anlamda kavga etmek yerine sadece alttan alttan laf sokuyorlardı.
Tamam bu da iyi değildi, kötüydü. Ama en azından kötünün iyisiydi.
Yataktan kalkıp lavabo girmek için odadan çıktım. Uykulu bir şekilde banyonun ışığını yakmaya çalışırken abim oturma odasından koşarak gelip banyonun kapısını açtı.
Hızla kolunu tutup içeriye girmesini engelledim. "Abi!" Diye çığlık attım. "Hayır ben gireceğim ilk!"
"Girseydin kızım saf saf bakacağına!"
"Ya giriyordum işte." Diye bağırdım.
Abim hala banyoya girmeye çalışırken hızla sırtına atladım. "İpek ne yapıyorsun?"
"İpek Deniz benim adım!" Diye çığrındım abimin sırtındayken.
Abim sırtına atladığım için neredeyse yere düşecek kadar eğilmişti. Ama hala içeriye girmeye çalışıyordu.
"Ve önce ben girerim." Dedim.
Abim "Nah girersin!" Diye bağırınca hızla omzuna eğilip ısırdım.
Abim can acısıyla çığlık atarak beni sırtından attı ve omzunu tuttu. "Ne yapıyorsun ya? Köpek misin sen?"
"He köpeğim." Dedim ve onu kenara itip hızla içeriye girdim.
Kapıyı kapattıktan sonra abim kapıyı açtı ve beni kucaklayıp dışarıya çıkarıverdi.
Ben daha ne olduğunu anlamaya çalışırken kapıyı kapattı ve kilitledi.
Bende tabiri caizse mal gibi kalakaldım.
"Salak!" Diye bağırarak kapıya tekme attım. "İpek ne oluyor kızım?" Dedi annem yanıma gelip.
