İlk aşkının mahalleden taşınacağını öğrenen İpek Deniz, büyük bir özgüven ve umut ile belki de Hakan'ı son kez göreceği gece karşısına geçip her şeyi açık açık söyler.
Hakan tarafından kesin bir şekilde reddedilen İpek Deniz büyük bir yıkıma uğrarke...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bölüm yorumları çok düşük, bir kaç tane yorum yaparsanız çok sevinirim! iyi okumalar :)
1 Hafta Sonra
Mahalleden gelen bir şeylerin kırılma sesi ile gözlerimi araladım.
Kim neyi kırmış olabilirdi sabahın bu saatinde?
Normal şartlarda olsak erken uyandığım için sitem eder gün boyu mutsuz ve sinirli gezerdim. Ama son zamanlarda şartlar pek normal değildi.
Sinirlenmeyi bir kenara bıraktım, sitem bile etmiyordum. Abime of bile demiyordum.
Öyle güzel şeyler olmuştu ve olmaya devam ediyordu ki ben bu kadar mutlulukla nasıl başa çıkacağımı bilmiyordum.
Sanki son günlerde bir Sezen Aksu şarksının içinde gibiydim.
Ama keyifli bir Sezen Aksu şarkısı. Böyle dinleyenin içine mutluluk dolduran, mesela Aşktan Ne Haber ya da Canımsın Sen.
Hakan ile sevgiliydik.
Bu cümle o kadar büyük bir şeydi ki benim için. Bunun değerini, mutluluğunu anlatamazdım.
Her şey birden, en beklemediğim bir zamanda olmuştu. Hakan geri gelmişti, ben daha bunu sindirememişken birden aramızda bir şeyler olmuştu.
Benimle konuşmayacağını düşündüğüm Hakan benimle konuşmaya can atıyordu.
Başlarda bunu umursamamaya çalıştım. Yemin ederim yıllar önce ki gibi umut etmemek için o kadar çabaladım ki.
Sonra Hakan bir gece yarısı beni öptü. Ertesi gün Ankaraya gitti. Ufak bir ayrılık sonrası 2 gün boyunca aklımdan çıkmayan Hakan birden sevgilim oluverdi.
Her şey bir rüya çıkacak, ben bir sabah uyandığımda yine Hakan'ın kullanılmamaktan toz tutmuş perdelerini göreceğim diye çok korkuyordum.
Ama şimdilik her şey çok güzeldi. Eğer bir rüyaysa bile henüz uyanmamıştım.
"Ulan ben senin amına koyayım, şerefsiz!"
Duyduğum cümleyle hızla gözlerimi açıp yataktan fırladım.
Abimin sesiydi bu!
Ya Hakan'a söylüyorsa bunları? Ya sevgili olduğumuzu öğrendiyse?
Elim ayağım birden titremeye başlamıştı. Zorda olsa balkona çıkıp aşağıya eğildim.
Hakan da aşağıdaydı, abimde. Ama kavga etmiyorlardı. Yani kavga ediyorlardı ama birbirleriyle değil. Mahalleden Mete ile kavga ediyorlardı. Hani şu geçen haftalarda dövdükleri Mete.
Elimi kalbimin üzerine koyup derin bir nefes aldım. Ya Mete değil de Hakan olsaydı o? O zaman ne yapacaktım.
