I love you 3000

♡Part 4 ♡

Als we allemaal zijn omgekleed lopen we het stadion in. Iedereen klapt en er hangen spandoeken. Het team moet lachen en we doen de warming up. Ik doe niet helemaal mee omdat ik nog niet alles kan. Ik doe vandaag het laaste half/ 40 minuten mee. De eerste helft staat het 2-2. Ik word gewisseld met Midema (spits) het publiek klapt als ik het veld op ren. Ik ga op mijn plek staan en de bal rolt. Ik heb dit zo erg gemist. Ik ren zoals altijd naar voren en de bal word in mijn voet gepaasd. Ik ren met de bal naar voren, speel iedereen voorbij en dan schiet ik. Tegen de lat, even later tegen de paal, in de keepers handen, ik schiet mis. Na de wedstrijd is het 3-2 voor ons geworden.
Ik pak mijn spullen, ik wil hier zo snel mogelijk weg. Ik sta al 10 minuten te wachten op mijn ouders, ik heb ze ook niet in het stadion gezien. Opeens voel ik een hand op mijn schouder, ik schrik en draai me om. 'Sorry ik wou je niet laten schrikken.' Zegt een jongen met blonde haren. 'Oh het geeft niks hoor.' Zeg ik lachend. 'Waarom ga je niet naar huis?' Vraagt Matthy. 'Oh ehh mijn ouders zijn niet komen opdagen.' Zeg ik zacht. 'Ik kan je wel een lift geven.' Zegt hij lief. 'Oh nee ik loop weg.' Zeg ik. Hij pakt mijn hand en trekt me mee naar zijn auto. 'Adres?' Hij zet de navigatie aan. 'Bumbastraat 19.' Ik kijk hem aan. Even later zijn we bij mijn huis. 'Bedankt voor de lift.' Ik geef hem een kusje op zijn wang en loop naar binnen. Ik hoor zijn auto wegreiden en ik gooi mijn tas op de grond. Ik loop de woonkamer in. 'Waar waren jullie?' Vraag ik, ik doe de koelkast dicht. 'We hadden een afspraak met ons werk.' Zegt mama. 'Had dat dan gezegd ik heb 10 minuten staan wachten op jullie!' Zeg ik boos. 'Sorry..' Zeggen ze. 'NIKS SORRY JULLIE ZIJN ALLEEN MET WERK BEZIG OF MET KATE! JULLIE KOMEN ALLEEN MAAR NAAR MIJN WEDSTRIJDEN!' Schreeuw ik naar ze. 'Lisa stil dadelijk word Kate wakker!' Zegt papa boos. 'ZIE JE HET GAAT WEER OVER KATE! HET GAAT ALTIJD OVER KATE!!!' Kate komt naar beneden gelopen. 'LISA!! IK HAD GEZEGD DAT JE STIL MOEST ZIJN!' Schreeuwt papa. 'JULLIE BELOVEN ALLES EN KOMEN NIKS NA!' Mama en Kate zijn naar achter gegaan. Pap heeft mij een harde klap tegen mijn wang aan. 'PAPA STOP!' Schreeuwt Kate. Hij slaat me nog een keer. Ik heb een blauw oog en een blauwe wang. Ik trek mijn moeder en Kate mee naar mijn kamer en sluit de deur. 'LISA DOE DE DEUR OPEN NU!!' Schreeuwt papa. 'Ga in de kast!' Ik duw mama en Kate de kast in. 'LISA! JE WEET WAT ER GAAT GEBEUREN!!' Schreeuwt hij. Ik bel Matthy. 'Hallo met Matthy, ik ben helaas niet beschikbaar, bel later terug.' Hoor ik aan de andere kant van de lijn. 'F*CK!' Schreeuw ik. Pap probeerd de deur open de trappen. 'Neem op neem op.' Ik zet mijn stoel voor de deur en ik probeer het ook met mijn bureau. Matthy neemt eindelijk op na 5 keer bellen. 'Hallo Lisa wat is er, we waren een video aan het opnemen.' Zegt Matthy. 'Je moet nu komen! Mijn vader is gek geworden.' Zeg ik bang. 'Wat gebeurd daar allemaal?' Matthy's stem trilt. Pap trapt de deur open en komt op me af met een mes. 'PAP NEEE!!' GIL IK. 'LISA!' Matthy Schreeuwt door te telefoon. Papa loopt naar de kast. 'PAP NIET DOEN!' Hij steekt het mes in mijn ribben en ik val op de grond. 'AAAAUUUU!!' Ik hoor Matthy naar de auto rennen en de auto begint te reiden. Mijn vader opend de kast, Ik kruip naar pap toe en bijt hem in zijn been. Hij geeft mij een elleboog tegen mijn hoofd en ik val bewusteloos.

Even later hoor ik allemaal stemmen om me heen. 'Lisa word wakker.' Matthy heeft me vast en de andere jongens zorgen voor mama en Kate. Mijn vader is gevlucht en ze hebben de ambulance gebeld. Ik open zachtjes mijn ogen. Ik kijk om me heen en ik zie mama en Kate op bed zitten met een deken. 'Het spijt me, ik had eerder moeten opnemen.' Zegt hij schuldig. 'H- het is oke.' Zeg ik zacht. De ambulance komt binnen rennen en brengen mij naar de ambulance. Ze reiden met sirene en al naar het ziekenhuis. Mijn moeder en Kate worden ondervraagd door de politie en de jongens blijven erbij. De politie gaan weg maar er blijft een politie bij ons huis voor als mijn vader terug komt. 'Ik kan nog steeds niet geloven dat Lisa vrienden is met jullie.' De jongens lachen en gaan met Kate een film kijken voor afleiding. 'Jongens ik ga even naar het ziekenhuis.' Zegt mijn moeder als ze haar jas aandoet. 'Ja is goed we blijven wel bij Kate.' Zegt Raoul. Mijn moeder reid naar het ziekenhuis en komt bijn kamer in. 'Ze heeft heel veel geluk gehad, ze heeft geen schade opgelopen en kan gewoon voetballen enzo.' Mijn moeder is opgelucht en ze komt naast me zitten. Ik lig te slapen en ik word langzaam wakker. 'Hey lieverd.' Ze pakt mijn hand vast. 'Hoi mam.' De dokter legt uit wat hij mijn moeder heeft verteld. Ik luister aandachtig. 'Je moet wel 1 nacht blijven voor veiligheid.' Zegt de dokter. 'Ja is goed.' Zeg ik blij. 'Je mag gewoon bezoek ontvangen.' De dokter loopt weg en mijn moeder kijkt mij blij aan. Ik heb geluk dat ik nou 2 weken niet hoef te voetballen. Met Barcelona heb ik vakantie en oranje zijn nou andere teams aan het voetballen.

De volgende dag om 10 uur

De deur vliegt open en ik ga rechtop zitten. De jongens en Kate komen binnen. Kate springt op bed en knuffelt me, daarna geven de jongens mij een knuffel. 'De volgende keer mag de deur wel iets voorzichtiger open, ik dacht dat de deur eruit vloog.' Lach ik. 'Oeps ahahaahahaha.' De jongens lachen en we hebben het heel gezellig. 'Lisa je mag naar huis.' Zegt de dokter. Ik pak mijn spullen en we reiden naar huis. We lopen allemaal naar binnen. 'Lisa... ik heb met de jongens overlegt dat je de komende tijd bij hun blijft, ik heb je spullen al gepakt.' Mijn moeder geeft me de tas. 'Wat en jullie dan, ik kan jullie niet alleen laten.' Zeg ik. 'Hij zit achter jou aan... bij de jongens ben je veilig.' Zegt mijn moeder. Ik geef mijn moeder een knuffel en pak de tas. We lopen samen naar de auto. Ik zwaai mijn moeder uit en we reiden naar cdh. 'Fijn om te weten dat er een gek mij wil wil verm00rden.' Zeg ik sarcastisch. De jongens lachen en we komen bij hun huis aan.

Dit is een lang deel😀 ik heb dit gewoon in 1 keer geschreven!