Ik ben Lisa De Jong, voetbalster bij Barcelona en oranje leeuwinnen. Als mijn zusje (Kate) een voetbal wedstrijd speel kom ik 5 jongens tegen. En daar begint het verhaal!
'Ik steek mijn duim op en er stopt een auto.' Zeg ik. Het raam van de auto gaat open. Ik herken het meisje meteen. 'Omg JAMIE!' Ik begin te huilen en ze stapt uit. 'Wat is er gebeurd, met wie bel je?' Vraagt ze. 'P poltie mijn ouders hadden me ontvoerd.' Zeg ik bang. 'Mag ik even met de politie spreken?' Vraagt Jamie. 'Hallo met Jamie.' Zegt ze. 'Hallo Jamie met Marieke.' Zegt ze vriendelijk. 'Lisa is in goede handen, ik ben een vriendin van haar en mijn vriendje is iemand waarmee zij woont.' Zegt Jamie. 'Heel erg bedankt, mag ik Lisa nog even spreken?' Vraagt ze. Ik pak de telefoon. 'Lisa ik wil even zeggen dat je het geweldig hebt gedaan, je bent niet in paniek geraakt heel knap van je.' Zegt Marieke. 'Bedankt zonder jou hulp was het nooit gelukt.' Zeg ik. 'Als er wat is gewoon bellen.' Zegt ze. Ik zeg gedag en ik de auto in we reiden richting huis. 'Wat is er allemaal gebeurd?' Vraagt Jamie. Ik leg alles aan haar uit. 'Jezus gaat het?' Vraagt ze bezorgd. 'Jawel alleen geschrokken en ben heel vies.' Zeg ik. 'Het komt wel goed de jongens zullen voor je zorgen.' Zegt ze lief. Ik geef haar een glimlach en we komen thuis aan.
We openen de deur en we stappen naar binnen. We doen de deur dicht en opeens vliegt de andere deur open. 'Het was de wind geen zorgen.' Jamie pakt me vast en we lopen naar binnen. De jongens zitten op de bank, ze kijken naar de deur en springen van de bank af. Ze knuffelen me allemaal te gelijk, Jamie lacht. 'Het spijt ons zo erg Lisa, we hadden je niet gehoord, we lazen de comments onder onze video en ze zeiden dat ze je hoorden gillen en toen gingen we in je kamer kijken en je was weg.' Zegt Koen. 'Het is oké.' Zeg ik. 'Heb je ergens pijn.' Vraagt Matthy. 'Alleen mijn been, ik heb hem opengehaald toen ik aan het rennen was.' Ik trek mijn broek omhoog. 'Kom we gaan het even verschonen.' Jamie trekt me mee naar boven. 'Ik ben zo terug jongens.' Zeg ik. We lopen de badkamer in, Jamie maakt de wond schoon en plakt er een pleister op. 'Bedankt nog dat je stopte op de snelweg.' Zeg ik. Ik spring van de wastafel. 'Geen probleem, ik wist niet de je in de problemen zat.' Zegt Jamie. Ik geef haar een knuffel en we gaan weer naar beneden. 'Is het gelukt?' Vraagt Raoul. 'Ja.' Zeggen we in koor. 'Voordeel is wel dat ik niet meer ziek ben van de vis die 3 weken over datum was.' Ik kijk de jongens aan. 'Oh ja ehh haha.' De jongens kijken mij aan. Ik begin te lachen.
'Zullen we maar gaan slapen, het was een drukke dag vandaag?' Stelt Raoul voor. 'Ja is goed...' ik en Matthy lopen naar boven. 'Gaat het, je lijkt gespannen.' Vraagt Matthy. 'Oh ja hoor..' Lieg ik. Ik trek mijn pyama aan en loop richting bed. Opeens schieten er alle herinneringen naar voren, mijn vader die mijn kamer in kwam, een doekje tegen mijn mond, het bos. Ik schrik uit de gedachten als ik een hand op mijn schouder voel. 'Weet je zeker dat het gaat?' Matthy klinkt bezorgd. Ik zeg niks en geef hem een knuffel. 'I ik ben gewoon bang dat hij terug komt.' Fluister ik. 'Hij komt niet terug, wij blijven bij jou.' Matthy legt mij op bed neer. Hij komt naast me liggen en knuffelt me stevig. Even later hoor ik hem zwaarder ademen en nou weet ik dat Matthy slaapt. Ik probeer te slapen maar het lukt niet. De rest van de nacht blijf ik wakker.
De volgende ochtend. Om 10 uur word Matthy eindelijk wakker. Ik heb wallen van hier tot Tokio. 'Goedemorgen.' Zegt Matthy met zijn ochtend stem. 'Goedemorgen.' Zeg ik terug. 'Heb je lekker geslapen?' Vraagt Matthy. Ik knik ja, alleen Matt gelooft mij niet. 'En nu serieus.' Zegt hij beetje boos. 'Ik kon niet slapen, telkens als ik het probeerden hoorden ik weer een geluid.' Zeg ik zacht. 'Waarom heb je me dan niet wakker gemaakt?' Vraagt hij. 'Je lag zo lekker te slapen.' Zeg ik. Hij opent zijn armen en ik kom in zijn armen liggen. 'Maak me de volgende keer wakker oke, ik wil niet dat je bang bent!' Zegt hij. Ik knik en ik kleed me aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik loop naar beneden en pak wat yoghurt met fruit. Ik ga op de bank zitten en eet mijn Yoghurt op. 'Lekker geslapen Lisa?' Vraagt Koen. 'Ja en jij.' Lieg ik. 'Ook goed.' Zegt hij. Hij zet de televisie aan. 'Jongens we moeten boodschappen doen, wie gaat er?' Vraagt Milo. 'Ik ga wel.' Ik sta op van de bank en zet mijn schaaltje in de vaatwasser. 'Jij gaat niet alleen!' Zegt Rob. 'Hoezo niet, het is 2 minuten rijden.' Zeg ik. 'Nee Lisa je gaat niet alleen, een van ons gaat mee!' Zegt Raoul bazig. 'Laat mij gewoon alleen gaan, ik kan mezelf echt wel beschermen.' Zeg ik. 'Je bent ontvoerd, denk je echt dat we je alleen laten gaan?!' Koen komt van de bank af. 'Jullie moeten nog een video opnemen.' Zeg ik snel. 'Kan wel 10 minuten wachten.' Zegt Matthy. Ik zucht. 'Mag ik nou nooit meer alleen de deur uit?' Vraag ik serieus. 'Wel ooit, als we weten dat je veilig bent.' Zegt Milo vanaf de keuken. De jongens lachen. 'Het is niet grappig, ik ben heel serieus! Ik heb geen zin om telkens de deur uit te gaan met jullie! Ik wil zelf naar de winkel, zelf naar de club of geen idee waarheen!' Zeg ik boos. De jongens zijn stil. 'Ik ga naar de winkel ALLEEN!' ik sla de deur dicht, stap de auto in en reid naar de winkel.
