章 7

113 4 0
                                    


"Saan ka, bff?"


I heard Jaxon's voice as I stood up quickly to fix my bag. I have an urgent meeting with the Council for the up coming events. Halos makalimutan ko na, council nga rin pala si Jaxon. Teacher's Day, ayon ang upcoming event for September. Nung Buwan ng Wika, ang bilis lang ng nangyari dahil teachers ang nag-asikaso non at tumulong lang kaming officers. Parang 3 days ago lang nangyari, bagong event na naman.


"Let's go," I held his wrist and pulled him with me.


"Aggressive huh! W-Wait, ano? Saan ba tayo, bff?" He asked  while we're still walking at the hallway.


"May meeting council," I told him.


"Okay, pwede mo namang sabihin hindi kailangan hilahin pa 'ko nakakabigla! Pero okay din, hinahawakan mo ako!" He giggled, what the hell! That sounds sexy and cute at the same time. My eyes widened when he suddenly intertwined his hand with my hand! Mas nauna na siyang naglakad sa akin, at ako na 'yong hila hila niya ngayon.


"May mag bff bang ganito?" I arched a brow, as if he could see me? Nakatalikod siya sa akin habang naglalakad. Hawak hawak niya lang ang kamay ko.


"Wala akong paki sa iba. Basta pag tayo, okay lang 'yon. May ganong mag bff," He chuckled as he glanced at me. "Kahit magkiss pa tayo tapos sabihin mong bff lang, okay lang 'yon!"


Pinalo ko siya sa likod. "Ang bastos mo." My brows met. "As if i-kiss kita? Asa ka?"


"Hindi ka sure," Jaxon replied and laughed. "Pag naging tayo, baka araw arawin mong hingin mga halik ko." Mayabang niyang sagot.


"Ewan ko sa'yo," I was about to let go of his hand pero mas hinigpitan niya ang hawak sa akin. Wala tuloy akong nagawa! "Jaxon, 'yong kamay ko." Sabi ko pero hindi niya 'ko pinansin. "Saint Jaxon Vier, 'yong kamay ko." Ulit ko.


He faced me, beaming. "Isa pa nga? Sarap naman non sa ears!" Ngiting ngiting parang aso naman 'tong Jaxon na 'to. "Ikaw lang nakakatawag sa akin ng ganiyan, nakakainis pag sa iba galing." 


"You know what? Sometimes, I hate your smile." My forehead creased.


"At least sometimes lang!" He grinned. "Me? I love your smile." He poke my cheek. "Para kang photocard na rare, minsan lang nakukuha," He wiggled his eyebrows, talaga naman!


"Shut up," I looked up to him, still with my forehead creased.


"Okay," He acted like he was zipping his mouth.


Sabay na ulit kaming naglakad, magkahawak pa rin kami ng kamay. Buti na lang, walang mga tao sa hallway. Kasi kung meron, paniguradong bibitawan ko 'yong kamay niya! Hindi ko kaya ng PDA! Ayaw ko non!


The meeting went okay, may ibang pasaway na officers pero hindi namab maiiwasan 'yon. Jaxon was there to assist and help me. Para siyang personal assistant ko, sa totoo lang.

Books, Coffee, and YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon