章 36

99 2 0
                                    


"Ang bigat mo!"


Jaxon complaint as he wrapped Javier's arm around his shoulders. I was carrying Javier's bag, I was just looking at them. They look so funny. Nakasimangot si Jaxon at si Javier naman ay lasing na lasing. Ito na nga pala ang sinasabi niyang party kanina.


"Ewan ko, hindi ko alam. Lagi na lang akong talo!" Javier drunkenly said, tumuturo-turo pa sa hangin. "Mga putangina ng mga may lovelife,"


"Nandadamay ka pa," Jaxon replied.


"I... I can't understand, tangina. Maybe, I'm destined to be single and hopeless romantic," Javier chuckled. I panicked when I saw a tear falling from his eyes, lasing na lasing e'.


"Jax, wait, he's crying." I told Jaxon as I held his shoulder. We stopped walking. "Hey, Javier," I patted his cheek.


"Hmm?" He looked at me, lasing na lasing.


My eyes widened as I shouted when I stepped backwards because he puked!


"Javier naman," Iritadong sabi ni Jaxon.


I immediately got the towel inside my bag and spill water on it. Agad kong pinunas kay Javier 'yon. Sa sobrang irita ni Jaxon kay Javier, inupo niya muna 'to sa may sidewalk. Nagpunas siya ng braso dahil nasukahan siya don ni Javier. Natatawa pa ako habang pinupunasan ko si Javier.


"Gago ka talaga," Iritadong sabi ni Jaxon habang nagpupunas ng braso. "Kung 'di lang kita mahal, kanina pa kita tinapon," He shook his head.


"Putek! ilang taon na ako?" Javier pointed himself. "Ang tanda ko na, wala pa rin akong lovelife," Patuloy ni Javier. "Wala... Kahit anong gawin ko, kahit anong ibigay ko, wala... Hindi pa rin ako pipiliin... Hindi pa rin ako paninindigan... Bakit? Bakit ganon? Sorry ah, buhat sariling bangko pero nasa akin naman na lahat ah?" Javier cried more.


"Doc, calm down." I held both of his shoulders, trying to calm him down.


"I'm smart. I know, I'm handsome. I have talents naman. I'm caring & understanding. I'm patient. I'm loving, sincere, genuine, and I can commit... I'm appreciative... Kamahal mahal naman ako." Bumuntong-hininga siya at tumuloy pa rin sa kakaiyak.


"Bro," Jaxon sat beside him, he placed his hand on Javier's head. "Love yourself and everything will follow," Ginulo pa niya nang bahagya ang buhok ni Javier. "Iniiwan ka nila... Hmm.. Just take it a sign na hindi ka nila deserve and It's okay." Jaxon said.


"Yeah, true." I held Javier's hand. "You deserve more... More than those half-efforts, no labels, and more than bare minimums. You deserve someone who is sure about you, okay? You deserve someone who's worth your time. It's okay to wait." I told him.


"For now, just gain your self-worth and love yourself more." Jaxon patted his head.


Nang hindi na sumagot si Javier, nakatulog na pala. Itinayo na namin at pilit isakay sa kotse ni Jaxon. Nang magsettle kami sa luob, natawa kami ni Jaxon nang magkatinginan kaming dalawa.

Books, Coffee, and YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon