Epilogue

122 5 0
                                    


"I'm here to fulfill my promise. I'm a Doctor now! Doctor of Pediatric Emergency!" Viviana said, she's like waiting for my answer.


I'm feeling a lot right now, but I'm not sure what to express to her because I honestly don't know what to feel. I'm happy for her since she is finally living out her dreams, but I feel as though I can't express my happiness to her because it would be awkward? We're not lovers. We're not friends. We are just strangers with unforgettable fucking memories.


Na kahit ilang beses mo nang sinubukan kalimutan, hindi talaga nagpapalimot.


Bigla bigla ba namang sumulpot sa may pintuan ko, walang pasabi. Ano nga ba dapat kong maramdaman? Ilang taon siyang nawala, ilang taon kaming hindi nag-usap. Hindi ko alam kung anong nangyayari basta ang alam ko lang, mahal ko pa rin siya at hindi naman magbabago 'yon.


"We promised each other right? I will tell you first when I got my certification already. Nakuha ko na, Doktor na 'ko! Ikaw pa lang ang pinagsasabihan ko." She held my hand. Wait, what?! SHE HELD MY HAND. 


I don't know! I have a lot of thoughts going through my mind right now. I swallowed a hard  as I considered what to say to her. Do I have to ruin the mood? Although she looked to be very happy, don't you think I should put myself first this time? Ewan, ang gulo ko rin talaga pero hindi mo 'ko masisi, bigla ba namang pumunta dito! Wala akong alam.


Parang bigla ba namng nagshutdown 'yong utak ko at hindi ko alam ang sasabihin sa kaniya. Akala ko move-on na 'ko, pero hindi pa pala! Distracted lang ako habang wala siya?! Ewan ko, ewan ko rin sa sarili ko talaga. 


"I don't believe in your promises anymore," I took away my hand from her. Wait, that's too harsh! "Congrats," I nodded and gave her a smile as I passed by her.


"J-Jax! Jaxon!" She called me, I  forced myself not to look back as I take a deep sigh. I swallowed hard when I heard what she said. Akala niya ata hindi ko narinig. "He also has made a promise to me a'?" Napapikit ako at huminga nang malalim habang nagpapatuloy sa paglalakad.


Ewan ko, gulong-gulo 'yong utak ko. Isa lang ang malinaw, 'yong pagmamahal ko sa kaniya, ayon pa rin 'yong malinaw.


I was walking fast when my phone rang, It was a call from Celestine. Nasa elevator na 'ko nang sagutin ko ang tawag niya, bumuntong-hininga na naman ako at inantay siya ang mauna magsalita dahil nawala ako sa mood. Sobrang gulo ng utak ko ngayon.


[ Celestine ] Nasan ka na? Dalian mo!


Tama talaga si Viviana, 'yong boses ni Celestine, nakakainis talaga. 


[ Jaxon ] I'm on my way, teka lang naman, ano na naman ba kasi 'yan? Bakit biglaan? Kayong mga babae kayo, ang hilig niyong mambigla.


[ Celestine ] Your cousin proposed to me last night! At ikaw, hindi mo pa sinabi sa akin! 


[ Jaxon ] Malamang, tanga ka ba? Edi kapag sinabi ko sa'yo, edi hindi na surprise 'yon. Baliw.


[ Celestine ] Nice ring a'?

Books, Coffee, and YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon